Ρασίνγκ Κλεμπ Αϊσιέν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρασίνγκ Κλεμπ Αϊσιέν
ΠροσωνύμιοLe Vieux Lion (Ο Γηραιός Λέων)
Ίδρυση1923
ΈδραΠορ-ω-Πρενς, Αϊτή
ΣτάδιοΣταντ Σιλβιό Κατόρ, Πορ-ω-Πρενς
ΠρωτάθλημαΠρωτάθλημα ποδοσφαίρου Αϊτής
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook

Η Ρασίνγκ Κλεμπ Αϊσιέν (γαλλικά: Racing Club Haïtien) είναι αϊτιανή ποδοσφαιρική ομάδα, με έδρα το Πορ-ω-Πρενς, ιδρυθείσα στις 23 Μαρτίου 1923[1][2].

Αποτελεί τον σύλλογο με τις περισσότερες κατακτήσεις τίτλων στην χώρα, αριθμώντας, συνολικά, 11 κατακτήσεις του τοπικού πρωταθλήματος, ενώ, παράλληλα, διατηρεί σημαντική αντιπαλότητα με την Βιολέτ ΑΚ, με τις δύο ομάδες να αναμετρούνται μεταξύ τους σε ένα ντέρμπι το οποίο θεωρείται ως το σημαντικότερο εθνικό παραδοσιακό ντέρμπι[3].

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γνωστή υπό το ψευδώνυμο του «Γηραιού Λέοντα» (γαλλικά: Vieux Lion), η Ρασίνγκ Κλεμπ Αϊσιέν κατέστη ως ο πρώτος αϊτιανός σύλλογος ο οποίος κατακτά το Κύπελλο Πρωταθλητριών της ΚΟΝΚΑΚΑΦ[α], το 1963, υπό την τεχνική καθοδήγηση του Αντουάν Τασί.

Έχοντας κατακτήσει, συνολικά, έντεκα φορές το εθνικό πρωτάθλημα της χώρας, ωστόσο, κατά τα τέλη της δεκαετίας του 2000, ο σύλλογος εισήλθε σε περίοδο παρακμής, η οποία και επισημοποιήθηκε με τον υποβιβασμό του, το 2007, στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία του αϊτιανού ποδοσφαίρου. Έπειτα από την κατάκτηση, το 2008, του πρωταθλήματος της δεύτερης κατηγορίας, η ομάδα επανήλθε εκ νέου στην πρώτη κατηγορία, το 2009, σε μία σεζόν η οποία και ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση του πρωταθλήματος, η οποία και αποτελεί τον τελευταίο χρονικό τίτλο της, προτού υποβιβαστεί εκ νέου, το 2011[4].

Το 2013, ο Γηραιός Λέων προβιβάστηκε εκ νέου στην πρώτη κατηγορία, χωρίς, έκτοτε, να υποβιβαστεί ξανά, με εξαίρεση την αποβολή του, για λόγους απόσχισης, μαζί με ακόμη τέσσερις συλλόγους, το 2014[5].

Το 2019 αποδείχθηκε ως μία ιδιαιτέρως δύσκολη χρονιά για τον σύλλογο, καθώς αντιμετώπισε σημαντικά οικονομικά και θεσμικά ζητήματα, τα οποία και οδήγησαν, τον Μάρτιο του ίδιου έτους, στην παραίτηση σχεδόν του συνόλου των μελών της διοικούσας επιτροπής του, εκ των οποίων μόλις δύο παρέμειναν στη θέση τους, ο πρόεδρος, Εμανουέλ Μενάρ, και ο αντιπρόεδρος, Ζυλιό Καντέ[6].

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνικές διοργανώσεις Διεθνείς διοργανώσεις

Ιστορικές προσωπικότητες του συλλόγου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παίκτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τωρινοί παίκτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώην παίκτες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σιλβιό Κατόρ, πρώην κάτοχος παγκοσμίου ρεκόρ στο άθλημα του άλματος εις μήκους, αγωνίστηκε με τα χρώματα της ΡΚ Αϊσιέν.

Προπονητές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Το παράδειγμά της ακολούθησε, 21 χρόνια αργότερα, η μεγάλη αντίπαλός της, Βιολέτ ΑΚ, αναδεικνυόμενη ως πρωταθλήτρια της ΚΟΝΚΑΚΑΦ το 1984. Πρόκειται για τους δύο μοναδικούς αϊτιανούς συλλόγους οι οποίοι έχουν κατακτήσει τη συγκεκριμένη ηπειρωτική διασυλλογική διοργάνωση της ΚΟΝΚΑΚΑΦ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Γαλλικά) «Équipes et clubs de football (Haïti)». www.haiti-reference.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2016. 
  2. (Αγγλικά) Schöggl, Hans· Stokkermans, Karel (22 Νοεμβρίου 2018). «Haiti - List of Foundation Dates». www.rsssf.com. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2019. 
  3. (Γαλλικά) Eliézer, Gary (19 Μαρτίου 2015). «Foot-D1 : Violette AC – Racing Club Haïtien de retour 5 ans après». www.haititempo.com. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2019. 
  4. (Γαλλικά) Néré, Enock (12 Δεκεμβρίου 2011). «Le Racing Club Haïtien relégué». www.lenouvelliste.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2019. 
  5. (Γαλλικά) «Foot: La FHF donne les modalités pour la saison 2015». www.haititempo.com. 20 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2019. 
  6. (Γαλλικά) Eliézer, Gary (7 Μαρτίου 2019). «Foot - D1: Vers la disparition du Racing Club Haïtien ?». www.haititempo.com. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2019. 
  7. 7,0 7,1 (Γαλλικά) «Le Racing Club Haïtien rétrogradé en deuxième division». www.radiokiskeya.com. 29 Νοεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2009. 
  8. (Γαλλικά) Néré, Enock (3 Σεπτεμβρίου 2014). «Géel Pierre, meilleur buteur de l'interrégional». www.lenouvelliste.com. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019. 
  9. (Γαλλικά) Bordes, Gérald (23 Νοεμβρίου 2009). «Championnat national football : Le Racing club haïtien remporte son 3e titre national». www.haititempo.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019. 
  10. (Γαλλικά) Néré, Enock (13 Σεπτεμβρίου 2010). «Le Racing Club Haïtien remporte le derby». www.lenouvelliste.com. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019. 
  11. (Γαλλικά) «Le Racing Club Haïtien dans de beaux draps». www.lenouvelliste.com. 12 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2019. 
  12. (Γαλλικά) Dorsainville, Ricardo-Carmelo (24 Φεβρουαρίου 2012). «Le mercato à l'haïtienne et actualités du football». haitifootball.over-blog.com. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019. 
  13. (Γαλλικά) Versière, Esther (3 Μαΐου 2013). «Haïti-Foot : Roberto Geffrard, le jeune et le nouveau coach du Vieux Lion». www.hpnhaiti.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019. 
  14. (Γαλλικά) «Un nouvel entraîneur pour le Racing Club Haïtien». www.lenouvelliste.com. 10 Μαΐου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2019. 
  15. (Γαλλικά) Azard, Marc Johnsen (18 Μαρτίου 2015). «Foot-D1- Racing Club Haïtien: « Le championnat commence ce samedi », dixit Cowsky St. Vil». www.haititempo.com. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019. 
  16. (Γαλλικά) Bordes, Gérald (22 Φεβρουαρίου 2016). «Real du Cap fait chuter le champion en titre». www.pinzweb.com. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2019. 
  17. (Γαλλικά) Alexandre, Legupeterson (12 Απριλίου 2017). «Valse des entraîneurs en D1». www.lenouvelliste.com. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2019.