Πύλη Σαιν-Μαρτέν
| Πύλη Σαιν-Μαρτέν | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | θριαμβική αψίδα[1] και πύλη της πόλης[2] |
| Αρχιτεκτονική | κλασική αρχιτεκτονική |
| Διεύθυνση | rue du Faubourg-Saint-Martin |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°52′9″N 2°21′20″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Πορτ-Σαιν-Μαρτέν[1] |
| Τοποθεσία | Παρίσι |
| Χώρα | Γαλλία[2][1] |
| Έναρξη κατασκευής | 1674 |
| Αρχιτέκτονας | Πιέρ Μπυλέ |
| Προστασία | κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1862)[2] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η Πύλη Σαιν-Μαρτέν (γαλλικά: La Porte Saint-Martin) είναι ένα μνημείο του Παρισιού, το οποίο βρίσκεται στο 10ο διαμέρισμα του Παρισιού, στη θέση μιας πύλης του παλιού τείχους του Καρόλου Ε'.
Κατασκευάστηκε το 1672 σε ανάμνηση των στρατιωτικών νικών του Λουδοβίκου ΙΔ'.
Η Πύλη Σαιν-Μαρτέν είναι καταχωρημένη ως ιστορικό μνημείο από το 1862. [3]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Πύλη Σαιν-Μαρτέν σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Πιέρ Μπυλέ, μαθητή του Φρανσουά Μπλοντέλ, αρχιτέκτονα της γειτονικής πύλης Σαιν-Ντενί. Κατασκευάστηκε με εντολή του Λουδοβίκου ΙΔ' προς τιμήν των στρατιωτικών νικών του στον Ρήνο και στο Φρανς-Κοντέ. [4]Κατασκευάστηκε το 1674 και αντικατέστησε μια μεσαιωνική πύλη στα τείχη της πόλης που είχαν υψωθεί από τον Κάρολο Ε'.
Η Πύλη Σαιν-Μαρτέν ήταν η δεύτερη από τις τέσσερις θριαμβευτικές αψίδες που κατασκευάστηκαν στο Παρίσι. Οι άλλοι τρεις είναι η Αψίδα του Θριάμβου του Καρουζέλ (1806-1808), η Πύλη Σαιν-Ντενί (1672) και η Αψίδα του Θριάμβου (1836).
Εργασίες αποκατάστασης πραγματοποιήθηκαν το 1988.[5]
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
_1829.jpg)
Η Πύλη Σαιν-Μαρτέν είναι μία θριαμβική αψίδα, ύψους 18 μέτρων, χτισμένη σε ασβεστόλιθο και μάρμαρο. Οι εσοχές καταλαμβάνονται από ανάγλυφα:
- Βόρεια πλευρά αριστερά: Η πτώση του Λιμπούρ το 1675 έργο του Πιέρ Λε Γκρο του πρεσβύτερου, αναπαριστά μια καθισμένη γυναίκα δίπλα σε ένα λιοντάρι.
- Βόρεια δεξιά πλευρά: Η ήττα των Γερμανών, έργο του Γκασπάρ Μαρσί. Ο Λουδοβίκος ΙΔ', με τη μορφή του θεού Άρη μεταφέρει την ασπίδα της Γαλλίας και σπρώχνει πίσω ένα γερμανικό αετό για να προστατεύσει μια γυναίκα και έναν ηλικιωμένο.
- Νότια πλευρά αριστερά: Η λήξη της Τριπλής συμμαχίας (του 1668), έργο του Ετιέν λε Ονγκρ. Αναπαριστά τον Λουδοβίκο ΙΔ' σαν Ηρακλή, εν μέρει γυμνό.
- Νότια δεξιά πλευρά: Η πτώση της Μπεζανσόν, έργο του Μαρτέν Ντεζαρντέν, ο Λουδοβίκος ΙΔ' ντυμένος ως Φήμη, στέκεται μπροστά σε μια ελιά και λαμβάνει κλειδιά από μια γονατισμένη γυναίκα.
Επιγραφή της βόρειας όψης: LUDOVICO MAGNO QUOD LIMBURGO CAPTO IMPOTENTES HOSTIUM MINAS UBIQUE REPRESSIT. PRAEF. ET AEDIL. P. C.C. ANN. R. S. H. MDCLXXV : Για τον Λουδοβίκο τον Μεγάλο, ο οποίος μετά την πτώση του Λίμπουργκ απομάκρυνε από παντού τις απειλές των αδύναμων εχθρών. Ο δήμαρχος και το δημοτικό συμβούλιο του Παρισιού το 1675.[6]
-
Η πτώση του Λίμπουργκ -
Ο Λουδοβίκος ΙΔ' σαν θεός Άρης -
Η νότια πλευρά -
Ο Λουδοβίκος ΙΔ' -
Πτώση της Μπεζανσόν
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η πύλη Σαιν-Μαρτέν (αγγλικά)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 12220. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «base Mérimée» (Γαλλικά) Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ . «pop.culture.gouv.fr/notice/merimee/PA00086513».
- ↑ . «paris1900.lartnouveau.com/paris10/porte_st_martin.htm».
- ↑ . «frenchmoments.eu/porte-saint-martin/».
- ↑ . «discoverfrance.net/France/Paris/Monuments-Paris/Porte_St-Martin.shtml».