Πόλη των Τεχνών και των Επιστημών

Πόλη των Τεχνών και των Επιστημών
	Ciutat de les Arts i les Ciències και Ciudad de las Artes y las Ciencias
Είδος	τουριστικός προορισμός, κτηριακό συγκρότημα, κέντρο πολιτισμού, αξιοθέατο και μουσείο
Αρχιτεκτονική	υψηλής τεχνολογίας αρχιτεκτονική
Διεύθυνση	Ав. Професор Лопез Пињеро, 7
Γεωγραφικές συντεταγμένες	39°27′16″N 0°21′1″W
Διοικητική υπαγωγή	Βαλένθια
Τοποθεσία	Βαλένθια
Χώρα	Ισπανία
Έναρξη κατασκευής	1998
Ολοκλήρωση	1998
Αρχιτέκτονας	Σαντιάγο Καλατράβα
Ιστότοπος
	Επίσημος ιστότοπος
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π)

Συντεταγμένες: 39°27′16″N 0°21′1″W / 39.45444°N 0.35028°W / 39.45444; -0.35028

Η Πόλη των Τεχνών και των Επιστημών (ισπανικά: Ciudad de las Artes y las Ciencias) είναι αρχιτεκτονικό συγκρότημα αναψυχής και πολιτισμού στη Βαλένθια της Ισπανίας. Είναι ο σπουδαιότερος σύγχρονος τουριστικός προορισμός της πόλης. Η θέση του βρίσκεται στις εκβολές του πρώην ποταμού Τούρια, ο οποίος μετατράπηκε σε πάρκο πρασίνου μετά τις μεγάλες πλημμύρες του 1957.

Το κτιριακό σύμπλεγμα της «Πόλης» σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες Σαντιάγο Καλατράβα και Φελίξ Καντελά. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1996 και τα εγκαίνια έγιναν στις 16 Απριλίου 1998, με την έναρξη λειτουργίας του L’Hemisferic. Το τελευταίο κομμάτι παραδόθηκε στις Οκτωβρίου 2005, ανήμερα της εορτής του Δήμου Βαλένθιας.

Εγκαταστάσεις

Το συγκρότημα αποτελείται από τα ακόλουθα κτήρια (με χρονολογική σειρά κατασκευής):

'L’Hemisferic (Το ημισφαίριο). Αποτελείται από σινεμά τριών διαστάσεων Imax, πλανητάριο και το λεγόμενο Λασέριουμ. Είναι φτιαχμένο σε σχήμα ματιού σε έκταση περ. 13.000 τ.μ.
El Museu de las Ciencies Principe Felipe (Μουσείο Επιστημών του Πρίγκιπα Φίλιππου). Τριώροφο διαδραστικό μουσείο το σχέδιο του οποίου προσομοιάζει το σκελετό φάλαινας σε επιφάνεια 40.000 τ.μ.
L’Umbracle. Διάδρομος σπαρμένος με ντόπια φυτά και βλάστηση της Βαλένθιας, που επίσης περιλαμβάνει εξωτερική έκθεση αγαλμάτων από σύγχρονους καλλιτέχνες (π.χ. Μικέλ Ναβάρρε, Γιόκο Όνο, Φρανσέσκ Άμποτ κ.α.)
L’Oceanografic (Το ωκεανογραφικό). Ανοιχτό θαλάσσιο πάρκο με το μεγαλύτερο ενυδρείο της Ευρώπης έκτασης 110,000 τ.μ. και 42 εκ. λίτρα νερού. Έχει το σχήμα νούφαρου και σχεδιάστηκε από τον Καντελά.
El Palau de las Arts Reina Sofia (Παλάτι των Τεχνών της Βασίλισσας Σοφίας). Όπερα και κέντρο θεατρικών και άλλων καλλιτεχνικών παραστάσεων. Αποτελείται από τέσσερις αίθουσες, την Κεντρική, το Αμφιθέατρο, το Θέατρο Κάμερας και το Ματζιστέριαλ.
El Puente de l’Assut de l’Or. Γέφυρα που ενώνει την νότια πλευρά της πόλης με τη οδό Μινόρκα. Τα δοκάρια που την στηρίζουν φτάνουν τα 125 μέτρα και αποτελούν τα υψηλότερα σημεία της πόλης.
L’Agora (Η αγορά). Κλειστή πλατεία συναυλιών και αθλητικών εκδηλώσεων. ^[5]
Valencia Towers (Οι Πύργοι της Βαλένθιας). Οι πύργοι αποτελούν μέρη ενός ευρύτερου σχεδίου για την κατασκευή τριών ουρανοξυστών 308, 266 και 220 μέτρων. Η ολοκλήρωση του έργου αυτού είναι αμφίβολη.

Ιστορία της «Πόλης»

Αρχική ιδέα

Το 1989, ο κυβερνήτης της επαρχίας της Βαλένθιας, Χοάν Λέρμα ανέλαβε την πραγμάτωση της ιδέας του καθηγητή πανεπιστημίου στην ιστορία της τέχνης Χοσέ Μαρία Λόπεθ Πινέρο για την κατασκευή ενός μουσείου επιστήμης πάνω στους κήπους του ποταμού Τούρια που ήταν τότε γεμάτοι μουριές. Ο Λέρμα εμπιστεύτηκε το σχεδιασμό του εγχειρήματος αυτού σε ομάδα ανθρώπων που εξέτασαν παρόμοιους αρχιτεκτονικούς τόπους στο Μόναχο, το Λονδίνο και τον Καναδά. Σκοπός ήταν η δημιουργία κτηρίων παιδαγωγικού χαρακτήρα.

Η αυτόνομη κυβέρνηση της Βαλένθια έδωσε το όνομα «Πόλη των Επιστημών» στο αρχικό σχέδιο που περιελάμβανε ένα πλανητάριο, ένα μουσείο και έναν πύργο τηλεπικοινωνιών ύψους 370μ (το τρίτο μεγαλύτερο του κόσμου εκείνη την εποχή). Το συνολικό κόστος υπολογίστηκε σε 25 δις πεσέτες ή 150 εκ. ευρώ. Το Λαϊκό Κόμμα της Ισπανίας θεώρησε τα σχέδια κατασκευής (ιδιαίτερα τον πύργο) αμφίβολης χρησιμότητας που αποσκοπούσε δήθεν στη στήριξη της κυβερνώσας σοσιαλιστικής παράταξης που προετοίμασε την ιδέα. Τελικά, τα έργα συνεχίστηκαν κανονικά.

Ολοκλήρωση του έργου

Το Μάιο του 1991 το δημαρχείο αποδέσμευσε γη για την κατασκευή και 4 μήνες αργότερα παρουσιάστηκε η τελική μακέτα από τον Σαντιάγο Καλατράβα. Τα έργα ξεκίνησαν στα τέλη του 1994. Η ομάδα που συνεργάστηκε για τη μελέτη δεν συμφώνησε απόλυτα με τις προτάσεις Καλατράβα και έγιναν μικρές σχεδιαστικές αλλαγές. Το συγκρότημα άνοιξε τις πόρτες στο κοινό με το Ημισφαίριο τον Απρίλιο του 1998. Έντεκα μήνες αργότερα ο πρόεδρος της Βαλένθια Ενουάρντο Ζαπλάνα εγκαινίασε το μουσείο των τεχνών αν και ακόμα ανολοκλήρωτο. Το μουσείο άνοιξε επισήμως μετά από είκοσι μήνες. Το Ωκεανογραφικό άνοιξε στις 12 Δεκεμβρίου 2002 και στις 8 Οκτωβρίου 2005 άνοιξε και η όπερα της Βασίλισσας Σοφίας.