Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πρυμησσός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°41′51″N 30°34′09″E / 38.697462°N 30.569147°E / 38.697462; 30.569147

Η Πρυμησσός ή Πρυμνησσός ήταν αρχαία πόλη στην Φρυγία της Μικράς Ασίας, στα νότια του Δοκίμιου, και στα ανατολικά της Απάμειας Κιβωτού της Φρυγίας.[1] Στην σημερινή εποχή σε κοντινή απόσταση βρίσκεται η πόλη του Αφιόν Καραχισάρ (αρχαίο Ακροϊνόν) της ομώνυμης επαρχίας της Τουρκίας.

Στην περιοχή λειτουργούσε νομισματοκοπείο κατά την περίοδο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας,[2][3] και διασώζονται αρκετά νομίσματα με παραστάσεις Ρωμαίων αυτοκρατόρων, της Δικαιοσύνης η οποία ήταν η κύρια θεότητα της πόλης,[4] αλλά και του Μίδα,[5] ιστορικού ηγεμόνα της Φρυγίας κατά τον 6ο αιώνα π.Χ. ο οποίος κατά την μυθολογία μετέτρεπε σε χρυσό ότι άγγιζε. Πιθανώς υπήρχε επίσης ναός της Αρτέμιδος στην πόλη.[6]

Ανάμεσα στα ευρήματα που διασώζονται από την αρχαία πόλη, είναι μια επιγραφή με αποσπάσματα από κείμενο επιστολής του αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου προς την πόλη κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ..[7] Επίσης, από την πόλη καταγόταν ο ολυμπιονίκης της πάλης και του παγκράτιου, Νικόστρατος ο Αιγεύς, ο οποίος είχε απαχθεί όταν ήταν βρέφος και κατόπιν πωληθεί στις Αιγές της Κιλικίας.

Χριστιανική παράδοση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την χριστιανική παράδοση η πόλη υπήρξε ο τόπος μαρτυρίου της Αγίας Αριάδνης κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ. κατά την περίοδο του Αδριανού, η οποία ήταν χριστιανή σε αντίθεση με τον ειδωλολατρικό περίγυρο της. Αποσπάσματα από το αρχικό χρονικό της ιστορίας της διασώζονται σε χειρόγραφο που βρίσκεται στην βιβλιοθήκη του Βατικανού.[8][9] Κατά την παράδοση η Αριάδνη ήταν δούλη η οποία αρνήθηκε να λατρεύει τους ειδωλολατρικούς θεούς, και κατά την επακόλουθη καταδίωξη της άνοιξε ένας βράχος και την κατάπιε ώστε να την προστατεύσει από τους διώκτες της.[10]

  1. Wilson, Alan John Nisbet (1 Ιανουαρίου 1966). Emigration from Italy in the Republican Age of Rome. Manchester University Press. σελ. 140. 
  2. «Coin of Prymnessus». artgallery.yale.edu. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2017. 
  3. «nomisma.org: prymnessus». nomisma.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2017. 
  4. Price, S. R. F. (1 Ιανουαρίου 1986). Rituals and Power: The Roman Imperial Cult in Asia Minor. Cambridge University Press. σελ. 95, 125, 265. ISBN 9780521312684. 
  5. «Prymnessus». provinciales-romaines.fr. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2017. [νεκρός σύνδεσμος]
  6. Rigsby, Kent J. (28 Μαρτίου 1997). Asylia: Territorial Inviolability in the Hellenistic World. University of California Press. σελ. 451. ISBN 9780520916371. 
  7. Ando, Clifford (16 Οκτωβρίου 2000). Imperial Ideology and Provincial Loyalty in the Roman Empire. University of California Press. σελ. 164. ISBN 9780520923720. 
  8. «Pinakes | Πίνακες - Notice : Hagiographica, Areadne m. Prymnessi in Phrygi (S.), Passio». pinakes.irht.cnrs.fr. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2017. 
  9. University, Index of Christian Art, Princeton. «Index of Christian Art - The Lois Drewer Calendar of Saints in Byzantine Manuscripts and Frescos: September - 18». ica.princeton.edu. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2017. [νεκρός σύνδεσμος]
  10. «From Stones to Myth: Temple Destruction and Civic Identity in the Late Antique Roman East». webcache.googleusercontent.com. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2017.