Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πρέσα σκόρδου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σκόρδο θρυμματισμένο με πρέσα σκόρδου
Πολλές πρέσες σκόρδου έχουν και πλέγμα με προεξοχές για τον καθαρισμό των οπών

Η πρέσα σκόρδου είναι ένα κουζινικό σκεύος για τη σύνθλιψη των σκελίδων σκόρδου, πιέζοντάς τες μέσα από ένα πλέγμα μικρών οπών, συνήθως με κάποιο είδος εμβόλου. Πολλές πρέσες σκόρδου διαθέτουν και πλέγμα με προεξοχές για τον καθαρισμό των οπών.

Εφευρέτης της πρέσας σκόρδου θεωρείται ο Καρλ Τσίσετ (1907–1988) ιδρυτής της ελβετικής εταιρείας κουζινικών σκευών Zyliss.[1][2]

Οι πρέσες σκόρδου αποτελούν μια βολική εναλλακτική στο κόωιμο του σκόρδου με μαχαίρι, επειδή μια σκελίδα σκόρδου μπορεί να περάσει από την πρέσα χωρίς καν να αφαιρεθεί η φλούδα της. Έτσι, η φλούδα παραμένει στην πρέσα, ενώ το σκόρδο περνάει έξω.

Γενικά πιστεύεται ότι το σκόρδο που συνθλίβεται με πρέσα έχει διαφορετική γεύση από το ψιλοκομμένο σκόρδο. Η σεφ ωμοφαγίας Ρενέ Αντερκόφλερ λέει ότι "μια καλή πρέσα σκόρδου κάνει τη διαδικασία σκέτη απόλαυση. Το συμπιεσμένο σκόρδο έχει πιο ελαφριά, πιο λεπτή γεύση από το ψιλοκομμένο σκόρδο επειδή δεν περιέχει το πικρό κεντρικό στέλεχος".[3] Το περιοδικό Cook's Illustrated λέει ότι «μια καλή πρέσα σκόρδου μπορεί να σπάσει τις σκελίδες πιο λεπτά και ομοιόμορφα από έναν μάγειρα που χρησιμοποιεί μαχαίρι, πράγμα που σημαίνει καλύτερη κατανομή της γεύσης του σκόρδου σε οποιοδήποτε πιάτο».[4]

Από την άλλη πλευρά, ορισμένοι σεφ λένε ότι το σκόρδο που θρυμματίζεται σε πρέσα έχει κατώτερη γεύση σε σύγκριση με άλλες μορφές σκόρδου. Για παράδειγμα, ο σεφ Άντονι Μπουρντέν χαρακτηρίζει τις πρέσες σκόρδου "αηδίες" και συμβουλεύει "να μην το βάζετε σε πρέσα. Δεν ξέρω τι είναι αυτό το σκουπίδι που βγαίνει από την άκρη αυτών των πραγμάτων, αλλά σκόρδο δεν είναι".[5] Η συγγραφέας μαγειρικής Ελίζαμπεθ Ντέιβιντ έγραψε ένα κείμενο με τίτλο "Οι πρέσες σκόρδου είναι εντελώς άχρηστες".[6] Ο Άλτον Μπράουν (γνωστός για την αντιπάθειά του στα κουζινικά εργαλεία συγκεκριμένης χρήσης) έχει χαρακτηρίσει τις πρέσες σκόρδου ως «άχρηστες» και χωρίς λόγο ύπαρξης.[7]

Το περιοδικό Cook's Illustrated παραθέτει ορισμένες πρόσθετες χρήσεις της πρέσας σκόρδου, όπως πολτοποίηση άλλων υλικών (ελιών, κάπαρης, γαύρου, πιπερόριζας και τσιπότλε) ή την εξαγωγή χυμού από κρεμμύδι ή εσαλότ.[4]

Η μεγαλύτερη συλλογή από πρέσες σκόρδου πιστεύεται ότι ανήκει στον Τορντ Έλφγουενταλ, ο οποίος από το 1979 έχει συγκεντρώσει στη Στοκχόλμη περισσότερες από 1.200 διαφορετικές πρέσες σκόρδου.[8]

  1. «Mueller Science - Schweizer Primeurs - Schweizer Erfindungen - Schweizer Entdeckungen - Swiss inventions». www.muellerscience.com. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2024. 
  2. «Zylyss». 
  3. Underkoffler, Renée (2004). Living Cuisine: The Art and Spirit of Raw Foods. Avery. ISBN 1-58333-171-9.  p. 179.
  4. 4,0 4,1 Wu, Sandra. "Notes from Readers", Cook's Illustrated, Sept. & Oct. 2006 p. 3.
  5. Bourdain, Anthony (2001). Kitchen Confidential. HarperCollins. ISBN 0-06-093491-3.  p. 81.
  6. David, Elizabeth (2000). Is There a Nutmeg in the House?. Viking. ISBN 0-670-03033-3.  p. 51.
  7. Rothman, Wilson (27 Αυγούστου 2009). «Alton Brown: Kitchen Gadget Judgment Calls - Yea or Nay?». Gizmodo.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2018. 
  8. «The Garlic Press Collector». www.garlicpress.org. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2023.