Ποταμός Μάρα

Μάρα
Πηγές	Μάου, Κομητεία Νάροκ, Κένυα
Εκβολές	Λίμνη Βικτόρια στην Τανζανία
Ροή	118 κυβ.m/sec (μέση)
Χώρες Λεκάνης	Τανζανία, Κένυα
Τανζανία, Κένυα	Τανζανία, Κένυα
Μήκος	395 km
Υψόμετρο Πηγών	2.932 μέτρα
Υψόμετρο Εκβολών	1.136 μέτρα
Λεκάνη απορροής	13.504 km²
Παραπόταμοι	Talek River
	wikidata (π • σ • ε )

Γέφυρες (παλιά και νέα) του ποταμού στα σύνορα Κένυας-Τανζανίας

Ο Μάρα (αγγλ. Mara River) είναι ποταμός της ανατολικής Αφρικής με μήκος 395 χιλιόμετρα. Πηγάζει από Κομητεία Νάροκ της Κένυας και καταλήγει στην ομώνυμή του Περιφέρεια Μάρα της Τανζανίας, όπου εκβάλλει στη Λίμνη Βικτόρια (τη μεγαλύτερη σε έκταση λίμνη της Αφρικής).

Ρους και περιοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λεκάνη απορροής του Μάρα έχει έκταση 13.504 km², τα δύο τρίτα περίπου αυτής στην Κένυα και το ένα τρίτο στην Τανζανία.^[1]

Ο ποταμός ξεκινά τον ρου του από τον βάλτο Ναπουιγιάπι, σε υψόμετρο 2.932 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και 1.796 μ. πάνω από την επιφάνεια της Λίμνης Βικτόριας. Εκεί σχηματίζεται από τη συμβολή των ποταμών Αμάλα και Νυανγκόρες. Στη συνέχεια ο Μάρα ελίσσεται μέσα σε χλοερή σαβάνα, όπου κυριαρχούν τα συνεργατικά αγροκτήματα των Μασσάι. Οι εκτάσεις αυτές χρησιμεύουν τόσο ως βοσκότοποι, όσο και για μικρής και μεσαίας κλίμακας καλλιέργειες. Την περιοχή αυτή διαρρέουν 4 αξιόλογοι παραπόταμους του Μάρα, οι Τάλεκ, Ενγκάρε, Σαντ και Εντζίτο.

Κατόπιν ο ποταμός εισέρχεται στην ομώνυμη Εθνική Προστατευόμενη Περιοχή Μασσάι Μάρα, όπου δέχεται τα νερά των τριών από τους παραπάνω παραπόταμους. Στα σύνορα Κένυας-Τανζανίας ο Μάρα αλλάζει χώρα και ταυτοχρόνως αρχίζει να διαρρέει το Εθνικό Πάρκο Σερενγκέτι, ενώ δέχεται τα νερά και του τέταρτου παραπόταμου, του Σαντ ή Λονγκαγιάνιετ. Σε αυτά τα πάρκα άγριας ζωής η ανθρώπινη δραστηριότητα περιορίζεται στην παρατήρηση των ζώων.

Ο ποταμός συνεχίζει τον ρου του στην ομώνυμη Περιφέρεια Μάρα της Τανζανίας, στρεφόμενος από τη νοτιοδυτική στη δυτική κατεύθυνση, την οποία διατηρεί μέχρι τις εκβολές του. Διέρχεται από το καταφύγιο θηραμάτων Ικορόνγκο (που γειτνιάζει με το Σερενγκέτι). Αρκετά πιο κάτω η βασική κοίτη του διασπάται σε διαφορετικά ρεύματα, τα οποία τροφοδοτούν τους «Υγρότοπους του Μάρα». Αυτή η διάσπαση και υγρότοποι συνεχίζονται για τα επόμενα 70 χιλιόμετρα περίπου του ρου του ποταμού. Σε αυτό το τμήμα η πυκνότητα του ανθρώπινου πληθυσμού είναι μεγάλη, όπως και εκείνη των ζώων της κτηνοτροφίας, ενώ τα μικρά χωράφια αποτελούν βασική χρήση της γης. Η λεκάνη του Μάρα είναι η μία από τις δέκα επί μέρους λεκάνες απορροής που τροφοδοτούν με νερό τη μεγάλη Λίμνη Βικτόρια, από όπου μέσω του Λευκού Νείλου η περίσσεια των νερών αυτών καταλήγει στη Μεσόγειο Θάλασσα.

Υψόμετρα και βροχοπτώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα υψόμετρα στη λεκάνη απορροής του Μάρα ποικίλλουν από 2.932 μέτρα στην περιοχή των πηγών μέχρι 1.134 μέτρα γύρω από τη Λίμνη Βικτόρια. Η μέση ετήσια βροχόπτωση επίσης διαφέρει ανάλογα με αυτά τα υψόμετρα. Η ράχη Μάου δέχεται τη μεγαλύτερη ποσότητα βροχής, μεταξύ 1.000 και 1.750 χιλιοστόμετρα (mm) ανά έτος. Οι ενδιάμεσες υγρές σαβάνες δέχονται κατά μέσο όρο από 900 μέχρι 1.000 mm, ενώ η περιοχή γύρω από τη λίμνη δέχεται από 700 έως 850 mm ετησίως. Η κατανομή των βροχών μέσα στο έτος εμφανίζει έντονη ανισοκατανομή. Οι μεγάλες βροχές αρχίζουν από τα μέσα Μαρτίου και διαρκούν μέχρι και τον Ιούνιο, με αποκορύφωση κατά τον Απρίλιο, ενώ λιγοστές είναι οι βροχοπτώσεις από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Δεκέμβριο

Η επίδραση του Μάρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μάρα αποτελεί ζωτικό παράγοντα για την επιβίωση των φυτοφάγων ζώων στα πάρκα και καταφύγια θηραμάτων από όπου περνά. Παρά το ότι είναι αβαθής κατά την ξηρή εποχή, μπορεί να διπλασιάσει τον όγκο νερού του μετά από δυνατές βροχές. Αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με το ορμητικό ρεύμα, δυσκολεύει τους θηρευτές (σαρκοφάγα ζώα), καθώς δεν μπορούν να διασχίσουν τον ποταμό για να κυνηγήσουν.[1][2]