Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πολ Καγκάμε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πολ Καγκάμε
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Paul Kagame (Γαλλικά)
Γέννηση23  Οκτωβρίου 1957[1][2]
Ροχάνγκο
Χώρα πολιτογράφησηςΡουάντα[3]
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[4]
Αγγλικά
Kinyarwanda
ΣπουδέςΚολέγιο Διοίκησης και Γενικού Επιτελείου του Αμερικανικού Στρατού
πανεπιστήμιο Μακερερέ[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[3]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΠατριωτικό Μέτωπο της Ρουάντα
Οικογένεια
ΣύζυγοςJeannette Kagame (από 1989)
ΤέκναAnge Kagame
Ian Kagame
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςαρχιστράτηγος/Rwandan Defence Forces
Πόλεμοι/μάχεςUgandan Bush War και Εμφύλιος πόλεμος στη Ρουάντα
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Ρουάντα (από 2000)
ΒραβεύσειςOrder of the Pioneers of Liberia (2009)
Τάγμα της Δημοκρατίας της Σερβίας
Ribbon bar of the Kagera River Medal
Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος του Μπενίν (2010)
Ιστότοπος
paulkagame.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πολ Καγκάμε (Paul Kagame, 1957-) είναι πρόεδρος της Ρουάντα από τις 24 Μαρτίου του 2000, ιδρυτής του Πατριωτικού Μετώπου της Ρουάντα. Έγινε επίτιμος διδάκτορας Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Στόκτον, στην Καλιφόρνια. Πρωταγωνίστησε στον εμφύλιο πόλεμο της χώρας του και αργότερα ανέλαβε πρόεδρος. Είναι Τούτσι και Ρωμαιοκαθολικός στο θρήσκευμα[6] και παντρεμένος με τη Ζανέτ Μουτίγκουε. Τον Ιανουάριο του 2018 ανέλαβε την προεδρία της Αφρικανικής Ένωσης για έναν χρόνο.

Πρώτα χρόνια και στρατιωτική δράση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Γκιταράμα, στη δυτική Ρουάντα, στις 23 Οκτωβρίου 1957[7]. Σε πολύ μικρή ηλικία, μετά την εξέγερση των Χούτου το 1959, που οδήγησε στο θάνατο 150.000 ανθρώπων[8] , έφυγε από τη χώρα του και εγκαταστάθηκε στην Ουγκάντα, μαζί με άλλους Τούτσι. Παρακολούθησε το σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο Ντάρε.[9] Υπηρέτησε στο στρατό στην Ουγκάντα. Το 1985, από κοινού με το φίλο του, Φρεντ Ρβιγκεμά, ίδρυσε το Πατριωτικό Μέτωπο της Ρουάντα (RPF), με έδρα την Ουγκάντα[10]. Το 1986, ο Καγκάμε ανέλαβε επικεφαλής της στρατιωτικής υπηρεσίας αναγνωρίσεως του Εθνικού Στρατού Αντίστασης (NRA) εναντίον της κυβέρνησης του Μίλτον Ομπότε, και εθεωρείτο ένας από τους πιο στενούς συμμάχους του Προέδρου Γιουέρι Μουσέβενι της Ουγκάντας. Ο τελευταίος υποστήριξε την εισβολή στη Ρουάντα, η οποία οδήγησε στη Γενοκτονία. Το RPF εισέβαλε στη Ρουάντα για πρώτη φορά την 1η Οκτωβρίου του 1990, όταν ο Καγκάμε βρισκόταν στις ΗΠΑ. Δύο μέρες μετά την εισβολή, σκοτώθηκε ο Ρβιγκεμά και ο Καγκάμε διορίστηκε από τον Μουσέβενι διοικητής του RPF.

Η εισβολή ξεκίνησε με μερικές επιτυχίες, μέχρι που η Γαλλία κατάφερε να συνενώσει δυνάμεις από Γάλλους, Βέλγους, Χούτου και Ζαϊρινούς στρατιώτες. Η εισβολή παρέσχε δικαιολογία στον Πρόεδρο της Ρουάντας Ζουβενάλ Χαμπιαριμάνα να κηρύξει τους Τούτσι ως εισβολείς και να ταχθεί κατά των δυνάμεων της Αντιπολίτευσης. Στα τέλη του 1991 επιχειρήθηκε μια ακόμα εισβολή, η οποία επίσης απέτυχε. Ακολούθησαν οι συμφωνίες στην Αρούσα, που υπεγράφησαν στις 4 Αυγούστου 1993. Αποτέλεσμα ήταν ο σχηματισμός προσωρινής κυβερνήσεως, με συμμετοχή και του RPF.

Οι Τούτσι πριν ήταν μειοψηφία, με τους Χούτου να κατέχουν την πλειοψηφία. Ο Πρόεδρος Χαμπιαριμάνα, από τους Χούτου, είχε καταλάβει την εξουσία με μη δημοκρατικές εκλογές. Σκοτώθηκε όταν το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε από πύραυλο εδάφους-αέρος, μαζί με τον ομόλογό του του Μπουρούντι, Σιπριέν Νταριαμιρά. Αργότερα, κατά τις δίκες στον ΟΗΕ, οι Τούτσι ανέφεραν ότι οι δολοφονίες διεπράχθησαν από αυτούς και με τη βοήθεια μιας ξένης κυβέρνησης. Επίσης, για τους δύο θανάτους κατηγορήθηκε και ο Πολ Καγκάμε[11][12].

Η δολοφονία των δύο Προέδρων οδήγησε στη γενοκτονία χιλιάδων Τούτσι από τους Χούτου. Επίσης, σφαγιάστηκαν και μετριοπαθείς πολίτες από τη φυλή Χούτου. Στις 17 Μαΐου του 1994, ο ΟΗΕ παραδέχθηκε ότι πιθανόν διεπράχθησαν πράξεις γενοκτονίας. Μέχρι τα μέσα του Μαΐου, υπολογιζόταν ότι σκοτώθηκαν περίπου 500.000 άτομα. Το RPF ξανάρχισε τον εμφύλιο πόλεμο κατά των Χούτου στη Ρουάντα και μαθεύτηκε η γενοκτονία.

Από την Ουγκάντα και την Τανζανία, ο Καγκάμε συντόνιζε τις επιθέσεις εναντίον των Χούτου και των παραστρατιωτικών Interahamwe. Ο εμφύλιος πόλεμος (σκοτώνονταν 10.000 άνθρωποι καθημερινά) συνέπεσε με τη γενοκτονία και η τρίτη εισβολή πέτυχε. Τον Ιούλιο, οι δυνάμεις του Καγκάμε έφτασαν στο Κιγκάλι[13] και η Γαλλία, το Βέλγιο και ο ΟΗΕ δεν έκαναν τίποτα για να αποτρέψουν τις σφαγές. Τελικά, το 1994, ο Καγκάμε έγινε αντιπρόεδρος στη χώρα και Υπουργός Αμύνης, με Πρόεδρο τον Παστέρ Μπιζιμούνγκου, από το RPF. Ο τελευταίος ήρθε σε σύγκρουση με τον Καγκάμε, αναφορικά με τη σύνθεση της κυβέρνησης και παραιτήθηκε το 2000. Ο Καγκάμε έγινε Πρόεδρος το Μάιο του 2001, ενώ ο Μπιζιμούνγκου ίδρυσε το κόμμα Buyanjya, αντιπολιτευόμενο, το οποίο σχεδόν αμέσως απαγορεύτηκε από τον Καγκάμε. Λίγο μετά, ο πρώην πρόεδρος τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 15 ετών το 2004, για σύσταση παραστρατιωτικής ομάδας, υποδαύλιση βίας και διαφθορά. Το 1996 ο Καγκάμε συνετέλεσε στην ανατροπή του Μομπούτου Σέσε Σέκο στο γειτονικό Κονγκό. Υποστήριξε αρχικά τον Λοράν Καμπίλα, όμως αργότερα ο Καμπίλα απομάκρυνε όλους τους Τούτσι από την κυβέρνησή του και ξεκίνησε το δεύτερο Πόλεμο του Κονγκό, διώχνοντας όλους τους αξιωματούχους της Ουγκάντα και Ρουάντα από το Κονγκό.

Εκλογικός θρίαμβος και διακοπή διπλωματικών σχέσεων με Παρίσι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Καγκάμε κέρδισε σαρωτική νίκη στις πρώτες δημοκρατικές εκλογές της χώρας του, στις 25 Αυγούστου 2003 με το 95,5% των ψήφων.[14]. Ο μόνος του πολιτικός αντίπαλος Παστέρ Μπιζιμούνγκου, είχε παραιτηθεί και τεθεί υπό περιορισμό κατ' οίκον. Τον Νοέμβριο του 2006 διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις της χώρας του με τη Γαλλία έπειτα από δικαστική απόφαση από το Παρίσι που ήταν η έκδοση ενταλμάτων σύλληψης εναντίον 9 ανώτατων αξιωματούχων της Ρουάντα με την κατηγορία ότι συνωμότησαν για την κατάρριψη του αεροσκάφους του προέδρου Χαμπιαριμάνα το 1994. Ο ίδιος ο Καγκάμε κατηγορήθηκε ότι διέταξε την κατάρριψη του αεροπλάνου.[15]

Στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 9 Αυγούστου 2010 πρόεδρος επανεξελέγη ο Καγκάμε με ποσοστό 93%.[16]

Ο πρόεδρος Καγκάμε κέρδισε τις προεδρικές εκλογές στις 4 Αυγούστου 2017, με ποσοστό 98,79% των ψήφων.[17]

  1. 1,0 1,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. kagame-paul.
  2. 2,0 2,1 Davos 2014 Participant List. data.qz.com/2014/davosattendees/data/davos14list.json.
  3. 3,0 3,1 «Dictionary of African Biography». (Αγγλικά) Dictionary of African Biography. Oxford University Press. Νέα Υόρκη. 2012.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb125051432. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. books.google.es/books?id=d4NTDwAAQBAJ&pg=PA95&lpg=PA95&dq=paul+kagame+educated+at&source=bl&ots=QVtDlFonaE&sig=ACfU3U1idDqGfLiZSif2wrVmd7rH8NHItQ&hl=es&sa=X&ved=2ahUKEwjCqq_z-tvpAhWt3OAKHWumDbAQ6AEwA3oECAkQAQ#v=onepage&q=felicien%20kabuga%20educated%20at&f=false.
  6. «Rwandan president belatedly received baptismal certificate». CWNews.com. 29 Μαρτίου 2006. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2009. 
  7. «Επίσημος ιστότοπος». Κυβέρνηση της Ρουάντα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2007. 
  8. Octave, Mugabowineza. «Rwanda:Before and after the 1994's genocide». University of Kansas. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (DOC) στις 21 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2007. 
  9. «President attends Ntare School day». Statehouse.go.g. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2007. 
  10. «Kagame: Quiet soldier who runs Rwanda». BBC. http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/africa/689405.stm. Ανακτήθηκε στις 2007-11-26. 
  11. «L'actuel président montré du doigt». Radio Canada. 20 Απριλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2006. 
  12. Paul Rusesabagina. «Compendium of RPF crimes - October 1990 to present: The case for overdue prosecution» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Ιουλίου 2011. 
  13. René Lemarchand, Scholarly Review: Rwanda: The State of Research, Online Encyclopedia of Mass Violence at http://www.massviolence.org/Rwanda-The-State-of-Research?artpage=1-12
  14. «Incumbent wins in Rwanda's first presidential vote since genocide». USA Today. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2007. 
  15. «French foreign minister laments Rwanda's move to cut diplomatic ties». International Herald Tribune. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2007. 
  16. «Rwanda President Kagame wins election with 93% of vote». ΒΒC. 11 Αυγούστου 2010. 
  17. «Rwanda's Kagame wins presidential election». Sky News. 5 Αυγούστου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2017.