Πινερόλο
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 44°53′14.312″N 7°19′55.002″E / 44.88730889°N 7.33194500°E
| Πινερόλο | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Πινερόλο | |||
 | |||
| Χώρα | Ιταλία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Μητροπολιτική Πόλη του Τορίνο | ||
| Προστάτης | Donatus of Arezzo | ||
| Έκταση | 50,34 km²[1] | ||
| Υψόμετρο | 376 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 35.418 (1 Ιανουαρίου 2023)[2] | ||
| Ταχ. κωδ. | 10064 | ||
| Τηλ. κωδ. | 0121 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
.svg)
Η Πινερόλο ή Πινιερόλ, (ιταλικά: Pinerolo, γαλλικά: Pignerol) είναι ιστορική παραποτάμια πόλη πρωτεύουσα ομώνυμης επαρχίας, στο νομό του Τορίνου, της ευρύτερης περιοχής του Πεδεμοντίου, της ΒΔ. Ιταλίας, κοντά στα σύνορα με τη Γαλλία.
Γενικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Πινερόλο βρίσκεται 40 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Τορίνο, σε υψόμετρο 376 μ. (1234 πόδια) παρά τις όχθες του ποταμού Chisone. Διακρίνεται στην Πάνω Πινερόλο (παλαιά) και στη Κάτω Πινερόλο που είναι η σύγχρονη πόλη. Αποτελεί λόγω και της θέσης της σημαντικό εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο. Υφίστανται βιομηχανίες υφαντουργίας, παραγωγής μηχανών και μεταλλουργίας. Το 1960 ο πληθυσμός της αριθμούσε περίπου τους 21.000 κατοίκους, ενώ σήμερα υπολογίζεται στους 35.700 (έτος 2009).
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην ιστορία είναι γνωστή από τον Μεσαίωνα όπου υπήρξε ένα από τα οχυρά του Οίκου των Δουκών της Σαβοΐας από εποχής Αμεδαίου Δ΄ (1243). Περισσότερο όμως γνωστή φέρεται στους στρατιωτικούς από την περίφημη Σχολή Αξιωματικών Ιππικού που υφίσταται ακόμα και σήμερα. Το 1536, όταν τα γαλλικά στρατεύματα εισέβαλαν στη περιοχή του Πεδεμοντίου κατελήφθη μεταξύ των άλλων και η Πινιερόλ όπου και παρέμεινε στη κατοχή τους μέχρι το 1574. Το 1631 περιήλθε και πάλι στους Γάλλους μέχρι το 1696 όταν υπογράφηκε η Συνθήκη του Τορίνο όπου και επανήλθε στον Οίκο της Σαβοΐας, ακολουθώντας την τύχη του Οίκου και την ενσωμάτωση στο Βασίλειο της Ιταλίας. Στη πόλη αυτή, το 1680, πέθανε κρατούμενος επί 15 χρόνια, ο επί βασιλείας Λουδοβίκου ΙΔ΄, Γάλλος υπουργός οικονομικών Νικολά Φουκέ.
Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σημαντικότερα αξιοθέατα της πόλης είναι ο καθεδρικός ναός και το ιστορικό κωδωνοστάσιο, αφιερωμένος στον Άγιο Μαυρίκιο, γοτθικού ρυθμού που ανάγεται στον 9ο αιώνα.
Σημείωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Την ονομασία της πόλης αυτής φέρει η ιταλική 24η Μηχανοκίνητη Μεραρχία Πεζικού που έδρασε στην Ελλάδα, στην περιοχή της Θεσσαλίας, όπου και προκάλεσε το ολοκαύτωμα του Δομενίκου, και της Ηπείρου, στον Β' Π.Π. που αποτελούσε τότε επιμέρους διοικητική μονάδα της 11ης Ιταλικής Στρατιάς. Όταν γνωστοποιήθηκε η ανακωχή, που υπέγραψαν οι σύμμαχοι της Ελλάδος με την κυβέρνηση του στρατάρχη Πιέτρο Μπαντόλιο, ο οποίος είχε καταλάβει την εξουσία και είχε καθαιρέσει τον Μουσολίνι, η Μεραρχία Πινερόλο στις 12 Σεπτεμβρίου του 1943 παραδόθηκε, σε συνεργασία με τη Βρετανική Στρατιωτική Αποστολή, στην αντιστασιακή οργάνωση του ΕΛΑΣ.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2019.
- ↑ demo
.istat .it?l=it.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.15ος, σελ.912.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γεωγραφία της Ιταλίας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
|