Πιερ Πωλ Πυζέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πιερ Πωλ Πυζέ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Pierre Puget (Γαλλικά)
Γέννηση16  Οκτωβρίου 1620[1][2][3]
Μασσαλία
Θάνατος2  Δεκεμβρίου 1694[4][5][2]
Μασσαλία
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[6]
Ιδιότητααρχιτέκτονας[7], γλύπτης[8] και ζωγράφος[8]
ΤέκναFrançois Puget[9]
Κίνημαμπαρόκ
Καλλιτεχνικά ρεύματαμπαρόκ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πιερ Πωλ Πυζέ (Pierre Paul Puget, Μασσαλία, 16 Οκτωβρίου 16202 Δεκεμβρίου 1694) ήταν Γάλλος γλύπτης, ζωγράφος και αρχιτέκτονας, εκπρόσωπος του γαλλικού μπαρόκ κατά τον 17ο αιώνα. [10]Σε ηλικία 17 ετών έφυγε για την Ιταλία, όπου υπήρξε μαθητής του Πιέτρο ντα Κορτόνα (1596 – 1669). [11]Επιστρέφοντας στη Γαλλία, εγκαταστάθηκε στην Τουλόν, όπου λάξευσε για τον εξώστη του δημαρχείου της πόλης τους περίφημους « Άτλαντες » (1655), χρησιμοποιώντας ως μοντέλα αχθοφόρους του λιμανιού.

Επί μια δεκαετία ήταν εγκαταστημένος στη Γένουα, διακοσμώντας ανάκτορα και εκκλησίες σε τεχνοτροπία μπαρόκ. Το μπαρόκ ύφος των έργων του τον έκανε σχεδόν ανεπιθύμητο στους καλλιτεχνικούς κύκλους του Παρισιού, όπου προτιμούνταν πιο πολύ τα κλασικίζοντα έργα. Το 1667, ο Πυζέ πρότεινε και φιλοτέχνησε για τον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΔ΄ δύο περίφημα μαρμάρινα συμπλέγματα, τον « Μίλωνα τον Κροτωνιάτη » και τον « Περσέα που απελευθερώνει την Ανδρομέδα », που τοποθετήθηκαν στο πάρκο των Βερσαλλιών και σήμερα βρίσκονται στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Ο Πυζέ φιλοτέχνησε επίσης τα δύο ανάγλυφα « Αλέξανδρος και Διογένης της Σινώπης » (1684, Μουσείο του Λούβρου) και τον « Άγιο Κάρολο Μπορομέο προσευχόμενο για να σταματήσει η πανώλη του Μιλάνου » (1694, Μουσείο Καλών Τεχνών της Μασσαλίας).[12]

Ως ζωγράφος, ο Πυζέ άφησε πίνακες ζωγραφικής [13]: « Αυτοπροσωπογραφία » και « Ευαγγελισμός » (Αιξ-αν-Προβάνς), « Βάπτιση του Κλόβις » και « Βάπτιση του Κωνσταντίνου » (1652, Μασσαλία). Ο Πυζέ, ως αρχιτέκτονας, ανήγειρε στη Μασσαλία το παρεκκλήσιο του Νοσοκομείου της Ευσπλαχνίας (Charité).[14]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/65045. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2017.
  2. 2,0 2,1 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00146815. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  3. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Pierre-Puget. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12215567v. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. «Pierre Puget». (Ολλανδικά) RKDartists. 65045.
  6. artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016. kulturnav.org/4b57ce08-a5f7-4043-8a9e-7953dc74e935. Ανακτήθηκε στις 27  Φεβρουαρίου 2016.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2015.
  8. 8,0 8,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/168217. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  9. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 9  Αυγούστου 2021. 500014694. Ανακτήθηκε στις 13  Φεβρουαρίου 2023.
  10. . «askart.com/artist/Pierre_Paul_Puget/9000757/Pierre_Paul_Puget». 
  11. . «britannica.com/biography/Pierre-Puget». 
  12. . «peoplepill.com/people/pierre-paul-puget». 
  13. . «royal-painting.com/Pierre-Paul-Puget/Pierre-Paul-Puget-oil-paintings». 
  14. . «visual-arts-cork.com/sculpture/pierre-puget». 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Χέρμπερντ Ρηντ : «Λεξικό Εικαστικών Τεχνών», λήμμα «Πυζέ, Πιερ», σελ. 276, Εκδόσεις ΥΠΟΔΟΜΗ Ε.Π.Ε., Αθήνα, 1986.
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Πυζέ, Πιερ», τόμος 51, σελ. 129 - 130, Εκδόσεις Πάπυρος, 1996.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Pierre Puget στο Wikimedia Commons