Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη Βελιγραδίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 44°48′22″N 20°28′29″E / 44.80611°N 20.47472°E / 44.80611; 20.47472

Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη Βελιγραδίου
Χάρτης
Είδοςακαδημαϊκή βιβλιοθήκη, university library και πολιτιστικό ίδρυμα
ΔιεύθυνσηБулевар краља Александра 71
Γεωγραφικές συντεταγμένες44°48′22″N 20°28′29″E
Διοικητική υπαγωγήΒελιγράδι
ΤοποθεσίαΒελιγράδι[1]
ΧώραΣερβία
Έναρξη κατασκευής1926
Προστασίαπροστατευόμενο πολιτισμικό μνημείο
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Η Βιβλιοθήκη «Σβέτοζαρ Μάρκοβιτς» του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου (Универзитетска библиотека Светозар Марковић) είναι η κεντρική βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, που έχει πάρει το όνομά της από τον Σβέτοζαρ Μάρκοβιτς, Σέρβο πολιτικό ακτιβιστής του 19ου αιώνα.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βρίσκεται στη Λεωφόρο Βασιλέως Αλέξανδρου, κοντά στη Νομική Σχολή και δίπλα στις Σχολές Πολιτικών Μηχανικών, Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Αρχιτεκτονικής. Εξυπηρετεί τις εκπαιδευτικές και επιστημονικές ανάγκες των σπουδαστών, των ακαδημαϊκών και των επιστημόνων. Η Ημέρα της Βιβλιοθήκης είναι η 24η Μαΐου, ημέρα των ιεραποστόλων Αγίων Κύριλλου και Μεθόδιου. Μετά την ίδρυση της βιβλιοθήκης, περιλήφθηκαν στη συλλογή της 57.254 δημοσιεύσεις, αποτελούμενες από μονογραφίες και περιοδικά, ενώ σήμερα υπάρχουν περίπου 1.700.000 δημοσιεύσεις.[2][3][4][5]

Συλλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη βιβλιοθήκη διατηρούνται σημαντικά έργα από όλα τα επιστημονικά πεδία, μεγάλη συλλογή τοπικών και ξένων (εγκυκλοπαίδειες, βιβλιογραφίες, λεξικά), επαγγελματικών και επιστημονικών δοκιμίων, τοπικών και ξένων πανεπιστημιακών εκδόσεων, πλούσια εγχειρίδια και σημαντική συλλογή τοπικών και ξένων διδακτορικών διατριβών. Υπάρχει ένα σπάνιο απόθεμα χειρογράφων, παλαιά και σπάνια τυπωμένα βιβλία, παλιά περιοδικά και εφημερίδες, συλλογή αρχείων και μια συλλογή χαρτών, διδακτορικών, μεταπτυχιακών και εξειδικευμένων έργων. Η συλλογή χειρογράφων, κυριλλικών και ανατολικών βιβλίων, θεωρείται ανεκτίμητη.

Την περίοδο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισε η εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων στην οργάνωση και την επεξεργασία του αρχείου. Δημιουργήθηκε ένας δημόσιος επαγγελματικός κατάλογος για την καταλογογράφηση, σε συνεργασία με την Εθνική Βιβλιοθήκη της Σερβίας και τον Σύλλογο Βιβλιοθηκονόμων της Σερβίας. Σχηματίστηκε μια πολιτική ανταλλαγών και διαδανεισμού έργων. Επεκτάθηκε, ακόμα, η συνεργασία με τα πανεπιστήμια, τις σχολές, τα ιδρύματα και άλλες βιβλιοθήκες.[6]

Ηλεκτρονική Πρόσβαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το περιεχόμενο της πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης μπορεί να αναζητηθεί μέσα από έναν ηλεκτρονικό κατάλογο (OPAC). Το OPAC αποτελεί ακρωνύμιο των αγγλικών λέξεων Online Public Access Catalog (Κατάλογος Ηλεκτρονικής Πρόσβασης στο Διαδίκτυο) και χρησιμοποιείται από το 1989, μαζί με τους καταλόγους καρτών. Από το 1998 ο κατάλογος καρτών δεν ενημερώνεται, αλλά τα νέα δεδομένα καταχωρούνται στον ηλεκτρονικό κατάλογο. Ο δανεισμός αυτοματοποιήθηκε και είναι πλέον διαθέσιμος 24 ώρες μέσω του διαδικτύου.[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]