Παναγία Ντινιούς
Η Παναγία Ντινιούς είναι μικρό εκκλησάκι στη Βόρειο Εύβοια, κοντά στην Ιστιαία[1], όπου υπάρχει θαυματουργή εικόνα της Παναγίας.
Ονομασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Για το όνομα υπάρχουν δύο κύριες εκδοχές.
Η πρώτη σχετίζεται με την ιστορία της εικόνας, όπου σύμφωνα με την παράδοση Τούρκος Οθωμανός στρατιώτης την περίοδο της Τουρκοκρατίας πυροβόλησε την εικόνα, στην προσπάθειά του να σκοτώσει κάποιο κυνηγημένο Έλληνα που κρύφτηκε καταφεύγοντας πίσω από αυτήν. Σύμφωνα με την παράδοση, η θαυματουργή εικόνα «επέστρεψε» τη σφαίρα στον αλλόθρησκο στρατιώτη και τον σκότωσε[1][2]. Η εκδοχή αυτή ενισχύεται από την ύπαρξη του σημείου της βολής του πυροβόλου όπλου του Τούρκου στο πρόσωπο της Παναγίας και ειδικότερα στο μέτωπο. Η «επιστροφή» της σφαίρας έδωσε το όνομα στην Παναγία που ονομάστηκε Παναγία Ντινιούς ή Ντονιούς από την τουρκική λέξη ”Donus” που σημαίνει «επιστροφή»[3] (δηλαδή Παναγία της επιστροφής).
Η δεύτερη εκδοχή, εξίσου σημαντική, που όμως δεν φαίνεται να επικράτησε, αποδίδει με κάποια φωνητική παρήχηση ή παράφραση αλλοιωμένη την τοπική ιδιομορφία του χώρου, επειδή λίγα μέτρα από τη εκκλησία υπάρχει ένα ρέμα με νερά από τοπικές πηγές που λέγεται , μέχρι σήμερα, δινιόρεμα[4]. Έτσι, η Παναγία Ντινιούς, ορισμένοι μάλιστα την αποκαλούν ακόμα και σήμερα Παναγία Δινιούς[4], οφείλει την προσωνυμία της από τη θέση της κοντά στο δινιόρεμα.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην εικόνα υπάρχει η επιγραφή «Παναγία η Ελεούσα». Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η εικόνα μπορεί να έχει αγιογραφηθεί ακόμα και τον 11ο αιώνα ή να είναι λίγο μεταγενέστερη (μεταξύ του 14ου ή 16ου αιώνα), αλλά «ξαναφιλοτεχνημένη» πάνω σε προηγούμενη εικόνα, που ανάγεται στον 10ο ή 11ο αιώνα.
Η ιστορία της δεν έχει πλήρως διευκρινιστεί.
Η εκκλησία, αρχικά αφιερωμένη στην Αγία Αικατερίνη όμως άγνωστο πότε ακριβώς[1]. Το 1951 γκρεμίστηκε και στη θέση της χτίστηκε η τωρινή εκκλησία τη δεκαετία του '60 σε ιδιωτική έκταση, που ανάγεται στα χρόνια της ύστερης τουρκοκρατίας, ενώ βρίσκεται κοντά στην περιοχή Κεφαλές, που έχει πλούσιο αρχαιολογικό ενδιαφέρον.
Η εικόνα συντηρήθηκε το 1972 από τον αγιογράφο Νίκο Κάϊλα στην Αθήνα. Θυμίζει έντονα μακεδονική τεχνοτροπία με ευρεία φόρμα, σκληρή πτυχολογία και ελαφρά διακοσμητική διάθεση.[1]
Το πρόσωπο της Παναγίας δεν είναι το αρχικό αλλά το δεύτερο και μάλλον υπήρχε και τρίτο πρόσωπο από κάλυμμα με τσίγκο το οποίο έχει αφαιρεθεί. Το αρχικό καταστράφηκε είτε από άγνοια των χριστιανών που προσπαθούσαν να αποκτήσουν ένα κομματάκι της Εικόνας για φυλαχτό, είτε από το γυάλισμα του καλύμματος κατά το οποίο χρησιμοποιούσαν σόδα ή στάχτη κτλ.[2]
Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και εορτάζει στις 23 Αυγούστου (ημέρα απόδοσης της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου). Στην πανήγυρη συρρέουν πολλοί επισκέπτες, ενώ η εικόνα έχει πληθώρα αφιερωμάτων.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Νίκος, Τσαντίρης (29 Οκτωβρίου 2017). «Greek Orthodox Religious Tourism: Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΝΤΙΝΙΟΥΣ, ΒΟΡΕΙΑ ΕΥΒΟΙΑ». Greek Orthodox Religious Tourism. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ 2,0 2,1 Newsroom (26 Νοεμβρίου 2021). «Οι αμέτρητες Θαυμαστές επεμβάσεις της Παναγίας Ντινιούς». ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ «Turkish-English Dictionary».
- ↑ 4,0 4,1 Ταβουλάρης, Ιωάννης. «Πεμπτουσία - Η ιστορία της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας Δινιούς!».
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ΚΑΛΕΜΗ ΑΛΕΞ.: Οι Μονές και τα σημαντικότερα προσκυνήματα της Εύβοιας,εκδ.ΚΙΝΗΤΡΟ,2002.
- ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΦΩΤΙΟΥ: Παναγία Ντινιούς - Η Οδηγήτρια των Χριστιανών