Παλιρροιόμετρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το παλιρροιόμετρο είναι ένα απλό όργανο σταθερής βάσης με το οποίο μετράται και παρακολουθείται η καθ' ύψος μεταβολή της στάθμης της θάλασσας. Πρόκειται για μεταλλικό (συνήθως από αλουμίνιο) ή ξύλινο βαθμολογημένο κανόνα (σανίδα) ανά 2 εκατοστά, που στερεώνεται μόνιμα σε κρηπίδωμα ή ειδικό φρεάτιο, όπως του Παλιρροιογράφου, προκειμένου να διασφαλίζεται η ήρεμη επιφάνεια από άλλους παράγοντες (άνεμος, κυματισμός κ.λπ.).

Η αρχή μέτρησης στο παλιρροιόμετρο, δηλαδή το «σημείο 0», καθορίζεται σε συνάρτηση σταθερού τοπογραφικού σημείου. Ο παρατηρητής αυτού καταγράφει τις διάφορες ενδείξεις της στάθμης σε καθορισμένα τακτά χρονικά διαστήματα του εικοσιτετραώρου και τελικά διαμορφώνει το παλιρροιογράφημα.

Παλιρροιόμετρα βρίσκονται εγκατεστημένα σε όλους τους κύριους λιμένες, ιδιαίτερα σε εκείνους που παρατηρείται μεγάλη μεταβολή, καθώς επίσης και σε διαύλους με έντονα παλιρροιακά φαινόμενα. Στην Ελλάδα, εκτός από τον Ευβοϊκό Κόλπο που παρουσιάζει και έντονο παλιρροιακό ρεύμα, όλες οι άλλες περιοχές δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερα σημαντική παλίρροια, που όμως λαμβάνεται υπόψη από προσεγγίζοντα πλοία με μεγάλο βύθισμα. Γενικές πληροφορίες για τις κατά τόπους (λιμένες) παλίρροιες περιλαμβάνονται στα διάφορα ναυτιλιακά βοηθήματα (βιβλία) όπως και σε όλους τους Πλοηγούς (βιβλία).

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου τόμ. 15ος, σελ. 369