Παλάτι των Τεχνών «Βασίλισσα Σοφία»

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παλάτι των Τεχνών «Βασίλισσα Σοφία»
Χάρτης
Είδοςόπερα[1] και εταιρεία όπερας
Γεωγραφικές συντεταγμένες39°27′28″N 0°21′20″W
Διοικητική υπαγωγήΒαλένθια[1]
ΤοποθεσίαΠόλη των Τεχνών και των Επιστημών
ΧώραΙσπανία[2]
Έναρξη κατασκευής8  Οκτωβρίου 2005
ΑρχιτέκτοναςΣαντιάγο Καλατράβα
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Το Παλάτι των Τεχνών «Βασίλισσα Σοφία» (καταλανικά: Palau de les Arts Reina Sofia‎‎, ισπανικά: Palacio de las Artes Reina Sofía‎‎) είναι όπερα, κέντρο παραστατικών τεχνών και τοπόσημο στην Βαλένθια, που σχεδιάστηκε από τον Σαντιάγο Καλατράβα και βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Πόλης των Τεχνών και των Επιστημών. Άνοιξε επίσημα στις 8 Οκτωβρίου 2005 και η πρώτη σκηνή όπερας που παρουσιάστηκε σε αυτή ήταν εκείνη του Φιντέλιο του Μπετόβεν στις 25 Οκτωβρίου 2006. Ο τενόρος και μαέστρος Πλάθιδο Ντομίνγκο διατηρεί μια ιδιαίτερη σχέση με το Παλάτι από την ίδρυσή του και μετά και έχει δημιουργήσει ένα πρόγραμμα κατάρτισης νέων τραγουδιστών στο κτίριο.[3][4]

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Παλάτι των Τεχνών «Βασίλισσα Σοφία» είναι η τελευταία από τις μεγάλες κατασκευές που χτίστηκε στην Πόλη των Τεχνών και των Επιστημών από τον βαλενθιανό και διεθνώς αναγνωρισμένο αρχιτέκτονα Σαντιάγο Καλατράβα. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1995 από μια κοινοπραξία των εταιρειών Dragados και Necso. Τα εγκαίνιά του έγιναν επίσημα στις 8 Οκτωβρίου 2005 από τη Βασίλισσα Σόφια της Ισπανίας, το όνομα της οποίας φέρει.[5][6]

Το κτίριο διαθέτει 14 ορόφους πάνω από το έδαφος, καθώς και τρεις κάτω από το έδαφος. Το ύψος του είναι 75 μέτρα (246 πόδια), που σημαίνει ότι είναι η υψηλότερη όπερα στον κόσμο.[7] Εντός της μεταλλικής και καμπυλωτής κατασκευής, μήκους 230 μέτρων και εμβαδού 40.000 m2, περιλαμβάνονται τέσσερα αμφιθέατρα:

  • Η Κύρια Αίθουσα (Sala Principal), που μπορεί να φιλοξενήσει 1.470 άτομα και χρησιμοποιείται κυρίως για σκηνές όπερας. Μπορεί όμως να μετατραπεί σε αίθουσα χορού ή άλλων παραστατικών τεχνών. Η αίθουσα έχει τέσσερα επίπεδα καθισμάτων, καθιστώντας την μία από τα μεγαλύτερες σκηνές στον κόσμο, εξοπλισμένη με όλες τις μεγάλες εγκαταστάσεις. Διαθέτει την τρίτη μεγαλύτερη ορχήστρα στον κόσμο, έχοντας τη δυνατότητα να φιλοξενήσει 120 μουσικούς. Η σκηνή διαθέτει χώρο για να δημιουργήσει δύο πλήρεις ρυθμίσεις όπερας και την αναπαραγωγή δύο διαφορετικών οπερών μέσα σε δύο ημέρες.[7]
  • Το Αμφιθέατρο (Auditorio) βρίσκεται πάνω από την Κύρια Αίθουσα. Μπορεί να φιλοξενήσει 1.420 άτομα και οι εγκαταστάσεις του περιλαμβάνουν συστήματα ήχου και βίντεο ικανά να προβάλλουν εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται σε χώρους κάτω από αυτό. Είναι ένας θεαματικός χώρος με πολλαπλές χρήσεις, από συναυλίες ποικίλων ειδών έως πολιτικές συγκεντρώσεις.
  • Η Έντεχνη Αίθουσα (Aula Magistral) έχει χωρητικότητα 400 ατόμων και χρησιμοποιείται για μουσικές παραστάσεις και συνέδρια.
  • Το Θέατρο Μαρτίν ι Σολέρ (Teatro Martín y Soler) κατασκευάστηκε κάτω από τη βάση του πτερού του Παλατιού και μπορεί να φιλοξενήσει 400 άτομα. Χρησιμοποιείται για θεατρικές παραγωγές και ως εκπαιδευτικό κέντρο για τα κύρια αμφιθέατρα. Αυτή η αίθουσα υπέστη σημαντικές ζημιές κατά τις πλημμύρες του 2007 και το άνοιγμά της καθυστέρησε.[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 14924. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  2. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 14924. Ανακτήθηκε στις 30  Ιουλίου 2018.
  3. «Palau de les Arts Reina Sofia (Opera House)». calatrava.com. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  4. Herrscher, Roberto (March 2015). «VALENCIA: Manon Lescaut, Palau de les Arts Reina Sofia, 12/12/14». Opera News 79 (9). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-10-26. https://web.archive.org/web/20201026233638/https://www.operanews.com/Opera_News_Magazine/2015/3/Reviews/VALENCIA__Manon_Lescaut.html. Ανακτήθηκε στις 13 July 2015. 
  5. Structurae database
  6. «Valencia Opera House, El Palau de les Arts Reina Sofía». designbuild-network.com. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2020. 
  7. 7,0 7,1 7,2 Adrian Mourby, "Is it a bird? Is it a plane?", Opera Now, January/February 2007 pp. 32–33

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]