Παγοπώλης
Το επάγγελμα του παγοπώλη ήταν να πουλάει πάγο και υπήρχε ως τη δεκαετία του 1970 κυρίως σε αστικά κέντρα.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο παγοπώλης πουλούσε τον πάγο περιφερόμενος στις γειτονιές, γιατί εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν ηλεκτρικά ψυγεία για τη συντήρηση των τροφίμων. Περιδιαβαίνοντας με το ειδικά διαμορφωμένο κάρο, την καρότσα ή το τρίκυκλό του, πουλούσε παγοκολόνες που κατασκευάζονταν με ειδική διαδικασία σε ανάλογα εργαστήρια, τα παγοποιεία[1]. Τροφοδοτούσε όχι μόνο τα σπίτια αλλά και τα διάφορα μικρά μαγαζιά. Ο παγοπώλης φορούσε γάντια για να μην παγώνουν τα χέρια του και χειριζόταν ειδικό γάντζο-κοπίδι με τον οποίο έπιανε τον πάγο, τον έκοβε και τον μετέφερε[2]. Οι πάγοι τοποθετούνταν σε χτιστά ή ξύλινα ψυγεία εκείνης της εποχής, τις παγωνιέρες. Εκεί διατηρούσαν τα τρόφιμά τους οι οικογένειες και είχαν και δροσερό νερό το καλοκαίρι.
Σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και των ηλεκτρικών ψυγείων το επάγγελμα του παγοπώλη σταδιακά έσβησε[3].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ως πρώτη ύλη χρησιμοποιείτο νερό, αμμωνία και αλάτι. Βλ. ανάλογες τεχνικές έως σήμερα στο FBC:Παγοποιεία Αρχειοθετήθηκε 2013-10-25 στο Wayback Machine.
- ↑ Σαρησάββας Β. 1999, Ταξίδι στο χθες (55 παραδοσιακά επαγγέλματα), Θεσσαλονίκη.
- ↑ Ιστορικές σελίδες: Οταν οι παγοπώλες μοίραζαν τον πάγο στα σπίτια του Μεγάλου Κάστρου