Πέτρος Χρυσολάνος
| Πέτρος Χρυσολάνος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 11ος αιώνας[1] |
| Θάνατος | 6 Αυγούστου 1117[1] Ρώμη[1] |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αρχιεπίσκοπος αββάς Roman Catholic Bishop of Savona (1098–1102) |
Ο Πέτρος Χρυσολάνος (ιταλικά : Pietro Grossolano, λατινικά : Petrus Grossolanus) (3 Ιανουαρίου 11ου αιώνα - Ρώμη, 6 Αυγούστου 1117) ήταν ελληνικής καταγωγής επίσκοπος Σαβόνα και αρχιεπίσκοπος Μεδιολάνων.[2]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ξεκίνησε την εκκλησιαστική του σταδιοδρομία από το Αβαείο της Φερρανίας και το 1098 εξελέγη επίσκοπος της Σαβόνα.[3]
Όταν ο αρχιεπίσκοπος του Μιλάνου Ανσέλμος Δ΄ ξεκίνησε για τις σταυροφορίες, ο Χρυσολάνος πήγε στο Μιλάνο και έγινε βικάριος του Ανσέλμου, αλλά ταυτόχρονα παρέμεινε επίσκοπος της Σαβόνα.[3] Στην είδηση του θανάτου του Ανσέλμου, τον διαδέχθηκε στην αρχιεπισκοπική έδρα (1102).[3]
Στην εκλογή του αντιτάχθηκε ο ιερέας Λιπράντο, ο οποίος ενώπιον μιας επαρχιακής συνόδου κατηγόρησε τον Χρυσολάνο για σιμωνία, ξεσήκωσε τον λαό του Μιλάνου, και πρότεινε μια δίκη διά πυρός ως κρίση του Θεού για να αποδείξει τις κατηγορίες του.[3]
Στις 25 Μαρτίου 1103, δύο μεγάλοι σωροί από ξύλα ετοιμάστηκαν στην πλατεία της Αμβροσιακής βασιλικής, μεταξύ των οποίων υπήρχε δίοδος πλάτους λιγότερο ένα μέτρο. Η φωτιά άναψε και ο Λιπράντο πέρασε από μέσα της περνώντας έτσι τη δοκιμασία της φωτιάς μπροστά στον κόσμο. Ο Χρυσολάνος και οι προσκείμενοι επισκόποι του τον αγνόησαν και δεν πήραν μέρος στην δοκιμασία.[3] Έπειτα ο Χρυσολάνος έφυγε από το Μιλάνο και πήγε στη Ρώμη, όπου η Σύνοδος του Λατερανού τον επανάφερε στην έδρα του το 1105.[3] Αλλά δεν επέστρεψε στην αρχιεπισκοπική του έδρα αλλά πήγε σαν απεσταλμένος του πάπα Πασχάλιου σε θεολογική συζήτηση στην Κωνσταντινούπολη.[4][2] όπου, παρουσία του αυτοκράτορα Αλέξιου, είχε αρκετές θεολογικές διαμάχες με τους Ελληνορθόδοξους.[2] Γύρω στο 1112 οι Μιλανέζοι εξέλεξαν τον Γιορντάνο ντα Κλιβίο ως νέο αρχιεπίσκοπο.[3]
Το 1116 ο Πάπας Πασχάλης Β΄ διέταξε τον Χρυσολάνο να επιστρέψει στην επισκοπή της Σαβόνα, αλλά ο Χρυσολάνος δεν δέχτηκε, πήγε στη Ρώμη, όπου πέθανε στις 6 Αυγούστου 1117 στο μοναστήρι του Σαν Σάμπα, στο Αβεντίνο.[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. grosolano. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Ανδρόνικος Κ. Δημητρακόπουλος, Εκκλησιαστική Βιβλιοθήκη, σελ. η΄
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Gabriele Archetti, GROSOLANO, in Dizionario biografico degli italiani, vol. 59, Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 2002.
- ↑ Εργασία με θέμα «περίληψη του βιβλίου ο Ιωάννης Φουρνής και οι θεολογικές αντιλήψεις του», Φλώρινα 2003
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Carlo Castiglioni (a cura di), Landulphi Junioris sive de Sancto Paulo Historia Mediolanensis ab anno MXCV usque ad annum MCXXXVII, Bologna, Zanichelli 1934
- Alfredo Lucioni, "Grossolano", in Dizionario della Chiesa Ambrosiana, Milano, NED, 1989, vol. 3, pp. 1531–1532
- Pietro Verri, Storia di Milano, 1798 - Tomo I, pp. 149–154 (cap. VI)
- G. Cappelletti, Le chiese d'Italia della loro origine sino ai nostri giorni, vol. XIII, Venezia 1857, pp. 494–501
- Giovanni Battista Semeria, Secoli Cristiani della Liguria, Vol.II, Torino, Tipografia Chirio e Mina 1843
- Gabriele Archetti, Grosolano, Dizionario biografico degli italiani vol. 59, 2002
|