Πέλλη Κεφαλά-Καρακατσάνη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πέλλη Κεφαλά-Καρακατσάνη
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση21 Μαίου 1936
Κεφαλονιά
Θάνατος23 Φεβρουαρίου 2000
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΔημοσιογράφος

Η Πέλλη Κεφαλά Καρακατσάνη (1936 - 2000) ήταν Ελληνίδα δημοσιογράφος.

Βιογραφικά Στοιχεία / Δημοσιογραφική πορεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Σκάλα Κεφαλονιάς όπου έζησε τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια. Οι σεισμοί του 1953 την αναγκάζουν να μεταβεί στην Αθήνα. Η πρώτη της επαφή με τον κόσμο του ραδιοφώνου ξεκινά το 1960 όταν κερδίζει το βραβείο καλύτερου παραμυθιού του Διαγωνισμού της τότε ΕΙΡ. Στα επόμενα χρόνια, σπουδάζει Κοινωνική Ψυχολογία στην Ιταλία και αναπτύσσει στενή σχέση με το ευρωπαϊκό γυναικείο και φεμινιστικό κίνημα.

Έντυπη δημοσιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα πρωτοδούλεψε στην προδικτατορική Αθηναϊκή από το 1965, σε ελεύθερο, κοινωνικό ρεπορτάζ και πολιτική μετάφραση. Στα τέλη του '60 ξεκινά η συνεργασία της με το περιοδικό Γυναίκα με έρευνες κοινωνικές, επιστημονικές και ταξιδιωτικά θέματα. Ανέλαβε επίσης, μια από τις πρώτες στήλες επικοινωνίας με νέους ανθρώπους: Ήταν η «Ερμίνα» στο περιοδικό Φαντάζιο που διάβασε, άκουσε, απάντησε σε χιλιάδες γράμματα και ιστορίες.[π 1] Στη συνέχεια, εργάστηκε ως αρχισυντάκτης στο περιοδικό Εικόνες από το 1984 έως και το 1993 χρονογραφώντας σταθερά μέσα από τη στήλη «Έτσι Λοιπόν», ενώ ήταν συνεχής η παρουσία της, τόσο στο περιοδικό όσο και στην εφημερίδα Έθνος, μέσα από άρθρα, συνεντεύξεις και κοινωνικές έρευνες. Από το 1993 και μετά, δημοσίευε άρθρα στην εφημερίδα Το Παρόν, Ταξιδιωτικές περιηγήσεις στο περιοδικό της Ολυμπιακής Αεροπορίας, συνεντεύξεις και αφιερώματα στην Εφημερίδα της Ιδιαίτερης Πατρίδας της, Κεφαλονιάς, «ο Λόγος». Έχει αφήσει πίσω της ένα μεγάλο συγγραφικό έργο από ανέκδοτα ποιήματα, διηγήματα και παραμύθια.

Ραδιόφωνο και τηλεόραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παράλληλα, από το 1974 εργάστηκε στην Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση όπου ασχολήθηκε με θέματα Κοινωνικά και κυρίως με τα προβλήματα της Γυναίκας (δικαιώματα στην οικογένεια και την κοινωνία). Πρώτη ραδιοφωνική εκπομπή στην ΕΡΤ «Η Γυναίκα Σήμερα», καθημερινή, που κράτησε για χρόνια και φιλοξένησε γυναίκες και άνδρες, προσωπικότητες και απλούς ανθρώπους, στις εποχές που ζυμωνόταν και προετοιμαζόταν το νέο Οικογενειακό Δίκαιο. Το 1976 ξεκινά μια ξενάγηση των ακροατών της τότε ΥΕΝΕΔ σε Ελληνικούς Τόπους με την Σαββατιάτικη εκπομπή «Όμορφες γωνιές της πατρίδας μας». Ακολούθησαν οι κοινωνικές ραδιοφωνικές εκπομπές «Παράθυρο στον σύγχρονο Κόσμο» (1979 - 1982), η καθημερινή «Ανοικτή Γραμμή» (1980 - 1986), «Συντροφιά με την συντροφιά μας» (1983-84), «Μια Γυναίκα, ένας Άνδρας» (1987). Το 1981-83 από την τηλεόραση της τότε ΥΕΝΕΔ και μετέπειτα ΕΡΤ2, παρουσίασε μια σειρά από 26 εκπομπές με τον τίτλο «Γεννήθηκα Γυναίκα», σε συνεργασία με την Αθηνά Ραπίτου, και με όλες, σχεδόν, τις Ελληνίδες γυναίκες σκηνοθέτιδες. Παράλληλα επεξεργάστηκε σειρά από ντοκιμαντέρ με θέματα όπως ο Πολιτικός Γάμος, το Αυτόματο Διαζύγιο, η Ανύπαντρη Μητέρα. Συνέχισε τη ραδιοφωνική παρουσία της στο κρατικό ραδιόφωνο της ΕΡΑ με τις εκπομπές, «Η νύχτα περπατάει στους δρόμους» (1987), «Μπορείς να πεις όχι στα Ναρκωτικά» (1989 - 90), την εστιασμένη σε κοινωνικά θέματα «Αντιστρόφως Ανάλογα», την σειρά εκπομπών «Γυναίκες», την Σαββατιάτικη πρωινή «Μετέωρη Πτήση» (1994-1998), καθώς και με σειρά ταξιδιωτικών οδοιπορικών για τους Έλληνες της διασποράς μέσα από τα ραδιοκύμματα της ΕΡΑ 5. Την δεκαετία του 1990 παρουσίασε τις εκπομπές «5η Πόρτα» και «Ανεμιστήρας» από την Ιδιωτική τηλεόραση και τη ραδιοφωνική «Μετεωρίτες - Λίθοι» από ιδιωτικό σταθμό.

Διακρίσεις / Συνδικαλιστική και Φεμινιστική Δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1984, βραβεύτηκε για την δημοσιογραφική προσφορά της στον αγώνα για την Ισότητα, από το Σύνδεσμο για τα Δικαιώματα της Γυναίκας με το πρώτο βραβείο «Παύλος Παλαιολόγος» και τη «Χρυσή Πέννα».[π 2] Πρωτοστάτησε στην Ίδρυση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ένωσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ), υπήρξε για πολλά χρόνια Γενική Γραμματέας της Ένωση Συντακτών Περιοδικού Τύπου (ΕΣΠΤ), συμμετείχε στο Διοικητικό συμβούλιο του ασφαλιστικού φορέα Ιδιοκτητών Συντακτών και Υπαλλήλων Τύπου ΤΑΙΣΥΤ και αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των εργαζομένων Δημοσιογράφων. Σε όλα τα χρόνια της δημοσιογραφικής της πορείας υπήρξε δασκάλα, οδηγός και φίλη για πολλούς νέους Δημοσιογράφους.

Αφιερώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Δεκέμβριο του 2000 το Ίδρυμα Κεφαλονιάς και Ιθάκης διοργάνωσε ημερίδα για την Κεφαλονίτισσα Γυναίκα στη μνήμη της δημοσιογράφου Πέλλης Κεφαλά [π 3]


Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Βλ. την αναφορά στο Φαντάζιο και την Ερμίνα στη λογοτεχνική περιήγηση της Σώτης Τριανταφύλλου στο καλοκαίρι του 1972 http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/276/bookvoice
  2. http://www.leaguewomenrights.gr/index.php?menu=58
  3. http://www.ikifoundation.gr/articles.php?articles=view&articles_id=88
  • "Παυλίνα Πετροβάτου και Πέλλη Κεφαλά-Καρακατσάνη." Άρθρο-αφιέρωμα της Ανδρεάς Μεσσάρη-Τραυλού στα Πρακτικά του Συνεδρίου για τα γράμματα, την ιστορία και τη λαογραφία της περιοχής Πρόννων. Κεφαλονιά: Δήμος Ελειού-Πρόννων. 2007.