Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πάντσο Βίγια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πάντσο Βίγια
Ο Πάντσο Βίγια στο άλογό του
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Pancho Villa (Ισπανικά)
Γέννηση5 Ιουνίου 1878
Σαν Χουάν ντελ Ρίο, Ντουράνγκο, Μεξικό
Θάνατος20 Ιουλίου 1923 (45 ετών)
Παρράλ, Τσιουάουα, Μεξικό
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
ΨευδώνυμοPancho Villa και Francisco Villa
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςισπανικά[1][2]
Πληροφορίες ασχολίας
Αξιοσημείωτο έργοΕπικεφαλής της Στρατιάς του Βορρά και μέλος στην Μεξικανική Επανάσταση
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός/Ιππικό
Πόλεμοι/μάχεςΜεξικανική Επανάσταση
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΚυβερνήτης της Τσιουάουα (1913–1914)
ΣυνεργάτηςΠασκουάλ Ορόσκο και Εμιλιάνο Ζαπάτα
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Χοσέ Ντοροτέο Αράνγκο Αράμπουλα (ισπαν.: José Doroteo Arango Arámbula, 5 Ιουνίου 187820 Ιουλίου 1923), γνωστός ως Πάντσο Βίγια (Pancho Villa) ή Φρανσίσκο Βίγια (Francisco Villa), υπήρξε μαζί με τους Εμιλιάνο Ζαπάτα και Πασκουάλ Ορόσκο, ένας από τους πρώτους επαναστατημένους Μεξικανούς στρατηγούς κατά την επανάσταση του 1910-1917 στο Μεξικό που συντέλεσε στην πτώση του δικτάτορα Πορφίριο Ντίας. Υπήρξε επικεφαλής της Στρατιάς του Βορρά (División del Norte).

Στο απόγειο της δύναμης και της δημοτικότητάς του στα τέλη του 1914 και στις αρχές του 1915, οι ΗΠΑ εξέτασαν το ενδεχόμενο να αναγνωρίσουν τον Βίγια ως νόμιμο πρόεδρο του Μεξικού. [3] Στο Μεξικό, ο Βίγια θεωρείται γενικά ήρωας της Μεξικανικής Επανάστασης που τόλμησε να αντισταθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ορισμένα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης περιγράφουν τον Βίγια ως κακό και δολοφόνο.[4][5]

Τον Νοέμβριο του 1915, ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος όταν ο Καράντσα αμφισβήτησε τον Βίγια. Ο Βίγια ηττήθηκε αποφασιστικά από τον στρατηγό Άλβαρο Ομπρεγόν το καλοκαίρι του 1915, και οι ΗΠΑ βοήθησαν τον Καράντσα άμεσα εναντίον του Βίγια στη Δεύτερη Μάχη της Άγκουα Πριέτα.[6] Μεγάλο μέρος του στρατού του Βίγια έφυγε μετά την ήττα του στο πεδίο της μάχης και λόγω της έλλειψης πόρων για να αγοράσει όπλα και να πληρώσει τους μισθούς των στρατιωτών. Εξοργισμένος με την υποστήριξη των ΗΠΑ προς τον Καράντσα, ο Βίγια διεξήγαγε επιδρομή στην παραμεθόρια πόλη Κολόμπους του Νέου Μεξικού, για να παρακινήσει τις ΗΠΑ να εισβάλουν στο Μεξικό το 1916. Παρά το γεγονός ότι υπήρξε σημαντικό απόσπασμα στρατιωτών και ανώτερη στρατιωτική τεχνολογία, οι ΗΠΑ απέτυχαν να συλλάβουν τον Βίγια. Όταν ο Καράντσα εκδιώχθηκε από την εξουσία το 1920, ο Βίγια διαπραγματεύτηκε αμνηστία με τον προσωρινό πρόεδρο Αδόλφο ντε λα Ουέρτα και του δόθηκε μια γη, με την προϋπόθεση ότι θα αποσυρόταν από την πολιτική.

Ο Βίγια δολοφονήθηκε το 1923. Αν και η παράταξή του δεν επικράτησε στην Επανάσταση, ήταν μια από τις πιο χαρισματικές και εξέχουσες προσωπικότητες της.

Στη ζωή του, ο Βίγια βοήθησε στη διαμόρφωση της δικής του εικόνας ως διεθνώς γνωστού επαναστατικού ήρωα, πρωταγωνιστώντας σε ταινίες του Χόλιγουντ και δίνοντας συνεντεύξεις σε ξένους δημοσιογράφους, κυρίως στον Τζον Ριντ. Μετά τον θάνατό του αποκλείστηκε από το πάνθεον των επαναστατικών ηρώων μέχρι που οι στρατηγοί της Σονόρα Ομπρεγκόν και Κάγιες, τους οποίους πολέμησε κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, έφυγαν από την πολιτική σκηνή. Ο αποκλεισμός του Βίγια από την επίσημη αφήγηση της Επανάστασης μπορεί να συνέβαλε στη συνεχιζόμενη μεταθανάτια λαϊκή αναγνώριση. Γιορτάστηκε κατά τη διάρκεια της Επανάστασης και πολύ αργότερα με ταινίες για τη ζωή του και μυθιστορήματα από εξέχοντες συγγραφείς. Το 1976, τα λείψανά του ξαναθάφτηκαν στο Μνημείο της Επανάστασης στην Πόλη του Μεξικού σε μια τεράστια δημόσια τελετή.[7][8]

Ξεκίνησε σαν ληστής και αργότερα, με δικό του στρατό 3.000 ανδρών, προσχώρησε στην Επανάσταση και πήρε κατ'ἀπονομή τον βαθμό του στρατηγού από τον Πρόεδρο του Μεξικού Μαδέρο. Ο ίδιος κάποτε τον φυλάκισε και, ο αναλφάβητος Βίγια, προσπάθησε και έμαθε να διαβάζει στην φυλακή[εκκρεμεί παραπομπή].

Ο Βίγια διορίστηκε προσωρινός κυβερνήτης της πολιτείας Τσιουάουα του Μεξικού, το 1913-1914 και προσπάθησε να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο του λαού: Οι δημόσιες υπηρεσίες, τραμ, ηλεκτρικό, τηλέφωνα, ύδρευση, αλευρόμυλοι, τσιφλίκια, όλα ελέγχονταν από τους στρατιώτες του, στους οποίους απαγόρευσε την αγορά αλκοόλ. Εκτελούσε όποιον στρατιώτη συναντούσε μεθυσμένο. Κυκλοφόρησε δικό του χαρτονόμισμα και απέσπασε τον έλεγχο της οικονομίας από τους τσιφλικάδες, τους κεφαλαιούχους και τους τοκογλύφους[9]Παρόλο που αρχικά δεν θεωρούνταν πρωτεργάτης της Επανάστασης, αργότερα καθιερώθηκε και αυτός ως ηγετικό της στέλεχος.

Σκοτώθηκε σε ενέδρα στις 20 Ιουλίου του 1923.

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12003402z. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. CONOR.SI. 61022563.
  3. Katz 1983, σελ. 298.
  4. Diputados declaran 2023 como Año de Francisco Villa, el rebelde del pueblo Milenio. Retrieved February 6, 2023.
  5. Pancho Villa: Topics in Chronicling US Library of Congress. Ca. 1963. Retrieved Nov. 10, 2024.
  6. Katz 1983, σελ. 302.
  7. Benjamin, Thomas, La Revolución: Mexico's Revolution as Memory, Myth, and History. Austin, TX: University of Texas Press, 2000. p. 134.
  8. Katz, Friedrich, The Life and Times of Pancho Villa. Stanford, CA: Stanford University Press, 1998. p. 789
  9. Ρήντ, Τζων (1976). Επαναστατημένο Μεξικό. αθηνα: GUTENBERG. σελ. 155.
  • Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό. Εκδοτική Αθηνών. Αθήνα 1987.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Pancho Villa στο Wikimedia Commons