Ο 3ος πράκτωρ της αντικατασκοπείας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο 3ος πράκτωρ της αντικατασκοπείας
(Le fauve est lâché)
ΣκηνοθεσίαΜορίς Λαμπρό
ΣενάριοJean Redon και Κλοντ Σοτέ
ΠρωταγωνιστέςΛίνο Βεντούρα, Πολ Φρανκέρ, Estella Blain, François Chaumette, Alfred Adam, Αντρέ Βεμπέρ, Georges Demas, Gérard Darrieu, Γκάι Χένρι, Henri Guégan, Jacqueline Caurat, Τζες Χαν, Margo Lion, Nadine Alari, Patrick Millow, Philippe Mareuil, Πιέρ Κολέτ, Roger Saget, Sylvain Lévignac και Yves Arcanel
ΜουσικήGeorges Van Parys
ΦωτογραφίαPierre Petit
Πρώτη προβολή1959
Κυκλοφορία
ΠροέλευσηΓαλλία

Ο 3ος πράκτωρ της αντικατασκοπείας (Πρωτότυπος τίτλος: Le fauve est lâché) είναι Γαλλική κατασκοπευτική δραματική ταινία του 1959[1] σε σκηνοθεσία Μορίς Λαμπρό και σενάριο των Ζαν Ρεντόν και Κλοντ Σοτέ. Πρωταγωνιστούν οι Λίνο Βεντούρα, Γιουτζίν Ντέκερς, Πωλ Φρανκέρ και Εστέλλα Μπλέιν.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πρώην γκάνγκστερ και πρώην πράκτορας του 2ου Γραφείου της αντικατασκοπείας (DST), ο Πωλ Λαμιάνι έχει γίνει ένας έντιμος οικογενειάρχης και ιδιοκτήτης εστιατορίου. Μια μέρα, το DST του τηλεφωνεί και του ζητά να επανασυνδεθεί με έναν άντρα που ονομάζεται Ρέιμοντ, έναν απατεώνα που εμπλέκεται στη διακίνηση εγγράφων που επηρεάζει την Εθνική Άμυνα. Ο Πωλ, αρνούμενος να συνεργαστεί, το DST τον συμβιβάζει σε μια υπόθεση διακίνησης πλαστών δολαρίων. Ο Πωλ αναγκάζεται να υποχωρήσει.

Το σενάριο εκτυλίσσεται όπως έχει προγραμματίσει το DST. Ο Ρέιμοντ υποδέχεται τον Πωλ με ενθουσιασμό. Ο Ρέιμοντ, λίγο αργότερα, σκοτώνεται από άνδρες της συμμορίας του που θέλουν να τον «βγάλουν από την μέση». Πριν πεθάνει, ζητά από τον Πωλ να προσέχει τη φίλη του Ναντίν.

Ο Πωλ εκτελεί αυτό το σχέδιο και πηγαίνει στη Χάβρη, όπου ο υποδιοικητής του Ρέιμοντ επρόκειτο να του δώσει τα περίφημα κλεμμένα χαρτιά. Ωστόσο αυτά έχουν εξαφανιστεί. Ο Πωλ είχε παρατηρήσει αυτή την εξαφάνιση όταν έπεσε στα χέρια της αντίπαλης συμμορίας. Κατάφερε να δραπετεύσει μετά από μια δραματική καταδίωξη στους γκρεμούς του Ετρετά. Επιστρέφοντας στο Παρίσι, ο Πωλ συνειδητοποιεί, ενώ επισκέπτεται τη Ναντίν, ότι η πρώην ερωμένη του Ρέιμοντ κρατά το μυστικό που αναζητά. Ήταν αυτή που κράτησε τα έγγραφα που ήλπιζε να κερδίσει χρήματα για τον δικό της λογαριασμό. Την ώρα που πρόκειται να τους πάει στο DST, πληροφορείται ότι η αντίπαλη συμμορία μόλις απήγαγε τον γιο του. Η συμμορία του ανακοινώνει ότι θα του επιστρέψει το παιδί μόνο όταν πάρει τα έγγραφα.

Τότε είναι που ο Πωλ εξαγριώνεται. Μετά από πολλές δυσκολίες και πολλούς καβγάδες, καταλήγει να έρθει σε επαφή με τη συμμορία. Στην καθορισμένη ώρα και τόπο τον περιμένουν οι γκάνγκστερ. Ο Πωλ τους δίνει τα χαρτιά σε αντάλλαγμα να πάρει το παιδί του. Αλλά η επιτυχία των ληστών θα αποδειχθεί σύντομη. Κυνηγημένοι από το DST, συλλαμβάνονται όλοι ή πυροβολούνται και σκοτώνονται. Ο Πωλ θα μπορέσει να ζήσει ξανά ειρηνικά με την οικογένειά του.

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Λίνο Βεντούρα - Πωλ Λαμιάνι
  • Γιουτζίν Ντέκερς - Τόνι Λουίτζι
  • Πολ Φρανκέρ - Ρέιμοντ Μαρού
  • Εστέλλα Μπλέιν - Ναντίν Μαρού
  • Αλφρέντ Αντάμ - Συνταγματάρχης
  • Ναντίν Αλαρί - Πιερέτ Λαμιάνι
  • Τζες Χαν - Ντονάν
  • Αντρέ Βεμπέρ - Βάλτερ

Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία κυκλοφορησε στις 21 Ιανουαρίου 1959 στην Γαλλία, ενώ στην Ελλάδα έκανε πρεμιέρα στις 8 Νοεμβρίου 1959 στον κινηματογράφο Τιτάνια της Αθήνας.[2]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εισπράξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία κατά την εναρκτήρια εβδομάδα προβολής της βρέθηκε στο Νο #1 στο Γαλλικό box office και έκοψε 57.512 εισητήρια σε τέσσερις αίθουσες. Καθ' ολη την διάρκεια κυκλοφορίας της έκοψε 558.090 εισητήρια στο Παρίσι και συνολικά 2.532.076 εκατομμύρια σε όλη την Γαλλική επικράτεια καταλαμβάνοντας την 26η θέση της σεζόν 1958-1959.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Ο 3ος πράκτωρ της αντικατασκοπείας» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Εμπρός. 7 Νοεμβρίου 1959. σελ. 9η. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2023. 
  2. «Η ζωή της πόλεως» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 7 Νοεμβρίου 1959. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2023. 
  3. «box-office-lino-ventura». Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]