Ο πραγματικός κόσμος
| Συγγραφέας | Λουί Αραγκόν |
|---|---|
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| δεδομένα () | |
Ο πραγματικός κόσμος (γαλλικός τίτλος: Le Monde réel) είναι μυθιστορηματικός κύκλος του Λουί Αραγκόν που δημοσιεύθηκε από το 1934 έως το 1951. Αποτελείται από πέντε μυθιστορήματα με έντονο κοινωνικό περιεχόμενο και παρουσιάζει μια κριτική ανάλυση της αστικής κοινωνίας της Γαλλίας από το 1890 έως το πρώτο μισό του 20ού αιώνα.[1]
Παρουσίαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1930, ο Λουί Αραγκόν αποστασιοποιήθηκε από τον σουρεαλισμό και άρχισε να γράφει τη σειρά μυθιστορημάτων με τον γενικό τίτλο Ο πραγματικός κόσμος, έργο που κατατάσσεται στη λογοτεχνία του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Παρουσιάζοντας διάφορα σημαντικά ιστορικά γεγονότα και αναμειγνύοντας πραγματικότητα, μυθοπλασία και ορισμένα αυτοβιογραφικά του στοιχεία, δημιούργησε μια κοινωνική και ιστορική τοιχογραφία του πρώτου μισού του 20ού αιώνα. [2]
Τα τρία πρώτα μυθιστορήματα ανασυνθέτουν τους κοινωνικούς, ιδεολογικούς και ιστορικούς παράγοντες που οδήγησαν την κοινωνία να βρεθεί εγκλωβισμένη στην καταστροφή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Τα δύο τελευταία επαναλαμβάνουν τη μέθοδο, αλλά αυτή τη φορά για την καταστροφή «είκοσι χρόνια αργότερα» του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το έργο τείνει να δείξει ότι τα ίδια λάθη, οι ίδιες ψυχολογικές και κοινωνικές συμπεριφορές επανέλαβαν την τραγωδία, τόσο στο 1914-1918 όσο και στο 1939-1945[3]. Κάθε μυθιστόρημα συγκλίνει στην παρουσίαση της αποτυχίας της αστικής, καπιταλιστικής και ατομικιστικής κοινωνίας και στην ελπίδα μιας αλλαγής του ορίζοντα που προσφέρει ο κομμουνιστικός αγώνας.[4]
Από τους πολλούς χαρακτήρες όλων των κοινωνικών τάξεων που εμφανίζονται στον κύκλο, αρκετοί επανεμφανίζονται στην εξέλιξη των μυθιστορημάτων, μετακινούμενοι από την κεντρική σκηνή στο παρασκήνιο, ανάλογα με το έργο.
Ο κύκλος τελειώνει με το τεράστιο και ημιτελές μυθιστόρημα Οι Κομμουνιστές, που επρόκειτο να καλύψει ολόκληρη την περίοδο 1939-1945, διακόπτεται όμως μετά από έξι τόμους και σχεδόν 1500 σελίδες. Κουρασμένος μπροστά στο υπερβολικά φιλόδοξο μυθιστορηματικό του σχέδιο, τα όρια του ρεαλισμού στην ερμηνεία της ιστορίας ή αποθαρρυνμένος μπροστά στις υπερβολικά δογματικές αντιδράσεις στο έργο του, ο Λουί Αραγκόν αποφάσισε να κλείσει τον κύκλο του σε αυτό το αδιέξοδο και να συνεχίσει τους προβληματισμούς του και τον αγώνα του με άλλους τρόπους. Η συνέχιση της λογοτεχνικής του παραγωγής θα λάβει μια έντονη μοντερνιστική κατεύθυνση. [5]
Τα μυθιστορήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 1934: Les Cloches de Bâle - Οι καμπάνες της Βασιλείας. Ελλ. μετάφραση: Γιώργος Παπακυριάκης, εκδόσεις Οδυσσέας, 1978
- 1936: Les Beaux Quartiers - Οι καλές συνοικίες (1936, βραβείο Ρενοντό). Ελλ. μετάφραση: Μανώλης Κορνήλιος, εκδόσεις Οδυσσέας, 1986
- 1942: Les Voyageurs de l'impériale - Οι επιβάτες της στέγης της ταχυδρομικής άμαξας
- 1944: Aurélien - Ορελιέν
- 1949-1951: Les Communistes (6 τόμοι) - Οι Κομμουνιστές. Ελλ. μετάφραση: Τιτίκα Δημητρούλια- Δ. Παπακωνσταντίνου, εκδόσεις Σύγχρονη εποχή, 1989-1994.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|