Ο πελάτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο πελάτης
( The Client )
ΣκηνοθεσίαΤζόελ Σουμάχερ[1][2][3]
ΠαραγωγήΆρνον Μίλτσαν, Steven Reuther και Guy Ferland
ΣενάριοΑκίβα Γκόλντσμαν, Ρόμπερτ Γκέτσελ και Τζον Γκρίσαμ
Βασισμένο σεThe Client[4]
ΠρωταγωνιστέςΣούζαν Σαράντον[2][5][6], Τόμι Λι Τζόουνς[2][5][6], Μαίρη Λουίζ Πάρκερ[6], Άντονι ΛαΠάλια[5][6], Τζ. Τ. Γουόλς, Μπραντ Ρένφρο[2][3][6], Άντονι Έντουαρντς[5][6], Γουίλ Πάτον[6], Kim Coates[6], Γουίλιαμ Χ. Μάσι[6], Μπράντλεϊ Γουίτφορντ[6], Όσι Ντέιβις[6], Μικόλ Μερκούριο[6], Άντονι Χιλντ[6], Γουίλιαμ Σάντερσον[7], Γουίλιαμ Ρίτσερτ[7], Νταν Καστελανέτα[7] και Τζον Ντιλ[7]
ΜουσικήΧάουαρντ Σορ
ΦωτογραφίαΤόνι Πιρς Ρόμπερτς
ΜοντάζΡόμπερτ Μπράουν
Εταιρεία παραγωγήςRegency Enterprises
ΔιανομήWarner Bros. και Netflix
Πρώτη προβολή22  Σεπτεμβρίου 1994 (Γερμανία)[8] και 1994
Κυκλοφορία
  • 20 Ιουλίου 1994 (1994-07-20) (ΗΠΑ)
  • 30 Απριλίου 1998 (1998-04-30) (Ελλάδα)
Διάρκεια116 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός$45 εκατ. δολάρια[9]
Ακαθάριστα έσοδα$117,6 εκατ. δολάρια
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Πελάτης (αγγλικά: The Client‎‎) είναι αστυνομικό θρίλερ αμερικανικής παραγωγής του 1994 σε σκηνοθεσία Τζόελ Σουμάχερ και σενάριο των Ακίβα Γκόλντσμαν και Ρόμπερτ Γκέτσελ, βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Τζον Γκρίσαμ που εκδόθηκε το 1993. Πρωταγωνιστούν οι Σούζαν Σαράντον, Τόμι Λι Τζόουνς, Μπραντ Ρένφρο (στο ντεμπούτο του ως ηθοποιός), Μαίρη-Λουίζ Πάρκερ, Άντονι ΛαΠάλια, Άντονι Έντουαρντς και Όσι Ντέιβις. 

"Ο πελάτης" κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 20 Ιουλίου 1994 και ήταν μεγάλη επιτυχία στο box office, με εισπράξεις 117,6 εκατομμυρίων δολαρίων έναντι προϋπολογισμού 45 εκατομμυρίων δολαρίων. Έλαβε θετικές κριτικές από τους κριτικούς, με τις ερμηνείες των Σάραντον, Τζόουνς και Ρένφρο ιδιαίτερα να κερδίζουν υψηλούς επαίνους.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο εντεκάχρονος Μαρκ Σουέι και ο μικρός αδερφός του, Ρίκι, καπνίζουν τσιγάρα στο δάσος κοντά στο σπίτι τους, όταν συναντούν τον δικηγόρο Τζερόμ Κλίφορντ. Ο Κλίφορντ λέει στον Μαρκ ότι πρόκειται να αυτοκτονήσει για να αποφύγει τη δολοφονία από τον Μπάρι «The Blade» Μουλτάνο, τον ανιψιό του διαβόητου βασιλιά του υποκόσμου Τζόνι Σουλάρι. Ο Ρίκι γίνεται κατατονικός αφού βλέπει την αυτοκτονία και νοσηλεύεται στο νοσοκομείο Saint Peter Charity. 

Οι αρχές –και ο υπόκοσμος– αντιλαμβάνονται ότι ο Κλίφορντ πιθανότατα είπε στον Μαρκ πού είναι θαμμένος ο γερουσιαστής της Λουιζιάνας Μπόιντ Μπογιέτ, που δολοφονήθηκε από τον Μουλντάνο. Ο Μαρκ γνωρίζει τη Ρετζίνα "Ρέτζι" Λοβ, μια δικηγόρο και αλκοολική που αναρρώνει, η οποία δέχεται να τον εκπροσωπήσει. Γρήγορα έρχονται σε σύγκρουση με τον "αιδεσιμότατο" Ρόι Φόλτριγκ , έναν διαβόητο και ματαιόδοξο εισαγγελέα των ΗΠΑ που χρησιμοποιεί την υπόθεση ως εφαλτήριο για τις πολιτικές του φιλοδοξίες. 

Στο μεταξύ, αποκαλύπτεται ότι ο Σουλάρι δεν εξουσιοδότησε ποτέ τον Μουλντάνο να σκοτώσει τον γερουσιαστή και θέλει ο Μουλντάνο να αποκαλύψει πόσα ξέρουν τα αγόρια. Ο Μουλντάνο λαμβάνει επίσης εντολή να μετακινήσει το πτώμα, αλλά δεν είναι σε θέση να το κάνει επειδή είναι θαμμένο στο σκάφος του Κλίφορντ και η αστυνομία βρίσκεται ακόμα στην ιδιοκτησία και ερευνά την αυτοκτονία του. Ο Φόλτριγκ συνεχίζει να χρησιμοποιεί νομικά μέσα για να πιέσει τον Μαρκ να αποκαλύψει πού είναι κρυμμένο το πτώμα, ενώ ο Σουλάρι διατάζει τον Μουλντάνο να σκοτώσει τα παιδιά και την Ρέτζι. Διατάζει επίσης να μεταφερθεί το πτώμα μόλις ολοκληρωθεί η έρευνα στο σπίτι του Κλίφορντ. Ο Μαρκ απειλείται μέσα σε ένα ασανσέρ του νοσοκομείου από το μέλος της Μαφίας, Πολ Γκρόνκε, και δεν μπορεί να μιλήσει με τον Φόλτριγκ.

Ο Μαρκ και η Ρέτζι πηγαίνουν στη Νέα Ορλεάνη για να επιβεβαιώσουν ότι το πτώμα βρίσκεται στην ιδιοκτησία του Κλίφορντ. Η Ρέτζι σκοπεύει να χρησιμοποιήσει αυτές τις πληροφορίες για να συνάψει συμφωνία με τον Φόλτριγκ για να λάβει εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα στον Ρίκι και να τοποθετήσει την οικογένεια στο πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων. Η Ρέτζι και ο Μαρκ φτάνουν στο σπίτι του Κλίφορντ το ίδιο βράδυ με τον Μουλντάνο και τους συνεργούς του. Ξεθάβουν το πτώμα, αλλά ακολουθεί μάχη σώμα με σώμα όταν ανακαλύπτονται ο Μαρκ και η Ρέτζι. Ο Μουλντάνο και οι άλλοι τραπούν σε φυγή αφού η Ρέτζι χτυπά τον συναγερμό των γειτόνων. Ο Φόλτριγκ συμφωνεί με τις απαιτήσεις της Ρέτζι σε αντάλλαγμα για πληροφορίες σχετικά με τη θέση του πτώματος. Πριν η οικογένεια Σουέι φύγει για να ξαναρχίσει τη ζωή της με νέες ταυτότητες, ο Μαρκ και η Ρέτζι μοιράζονται ένα εγκάρδιο αντίο. Ενώ ο Μουλντάνο θυμώνει με τους συναδέλφους του που μπέρδεψαν, ο Σουλάρι έχει βαρεθεί τον Μουλντάνο και στέλνει να τον σκοτώσουν. Με το πτώμα που ανακτήθηκε, ο Φόλτριγκ γίνεται περιζήτητος για τους ρεπόρτερ των μέσων ενημέρωσης και αναφέρει ότι σκοπεύει να θέσει υποψηφιότητα για κυβερνήτης.


Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Σούζαν Σαράντον ως Ρέτζι Λοβ
  • Μπραντ Ρένφρο ως Μαρκ Σουέι
  • Τόμι Λι Τζόουνς ως Εισαγγελέας Ρόι Φόλτριγκ
  • Ντέιβιντ Σπεκ ως Ρίκι Σουέι
  • Μαίρη Λουίζ Πάρκερ ως Νταϊάν Σουέι
  • Άντονι ΛαΠάλια ως Μπάρι Μουλντάνο
  • Κιμ Κόουτς ως Πολ Γκρόνκε
  • Άντι Σταλ ως Πράκτορας Σερφ

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

"Ο Πελάτης" έλαβε γενικά θετικές κριτικές. Στο Rotten Tomatoes η ταινία έχει αποδοχή 80% από 40 κριτικές και μέσο όρο 6.10/10. Η συναίνεση του ιστότοπου αναφέρει: « Ο Πελάτης μπορεί να μην επανεφεύρει τις αρχές του νομικού δράματος, αλλά το στιβαρό σκηνοθετικό χέρι του Τζόελ Σουμάχερ και το υψηλού επιπέδου καστ ζωντανεύουν το μυθιστόρημα του Τζον Γκρίσαμ με συναρπαστικό σασπένς».[10] Το κοινό που ερωτήθηκε από το CinemaScore έδωσαν στην ταινία βαθμό "B+" σε κλίμακα από Α+ έως F.[11]

Ο Ρότζερ Ίμπερτ έδωσε στην ταινία δυόμισι στα τέσσερα αστέρια [12]  και οι The New York Times αποκάλεσαν τον Πελάτη μια ταινία «με γρήγορο, χωρίς ανοησίες ρυθμό και τρεις νικηφόρες ερμηνείες...που απηχεί ξεκάθαρα το απλό, δυναμικό στυλ του Γκρίσαμ».[13]

Λίστα τέλους έτους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0109446/. Ανακτήθηκε στις 15  Απριλίου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 stopklatka.pl/film/klient. Ανακτήθηκε στις 15  Απριλίου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 www.filmaffinity.com/es/film979834.html. Ανακτήθηκε στις 15  Απριλίου 2016.
  4. ↑ (Σουηδικά) Swedish Film Database. Swedish Film Institute. 19446.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=10948.html. Ανακτήθηκε στις 15  Απριλίου 2016.
  6. ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 www.imdb.com/title/tt0109446/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 15  Απριλίου 2016.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  8. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0109446/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2017.
  9. ↑ «The Client (1994)». The Numbers. 
  10. ↑ «The Client (1994)». Rotten Tomatoes. 
  11. ↑ «Cinemascore». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2018. 
  12. ↑ «The Client». Roger Ebert. 20 Ιουλίου 1994. 
  13. ↑ Maslin, Janet (July 20, 1994). «The Client (1994) FILM REVIEW». The New York Times. https://www.nytimes.com/movie/review?res=9d07e2d7173ef933a15754c0a962958260. Ανακτήθηκε στις 24 September 2014. 
  14. ↑ Bates, Mack (January 19, 1995). «Originality of 'Hoop Dreams' makes it the movie of the year». The Milwaukee Journal: σελ. 3. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ο_πελάτης&oldid=10275032"