Ο γέρος και η θάλασσα (ταινία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτό το λήμμα αφορά τη ταινία. Για το μυθιστόρημα, δείτε: Ο γέρος και η θάλασσα.
Ο γέρος και η θάλασσα
(The Old Man and the Sea)
Κινηματογραφική αφίσα
ΣκηνοθεσίαΤζον Στάρτζες[1][2][3]
ΠαραγωγήΛίλαντ Χέιγουορντ
ΣενάριοΠίτερ Βίρτελ
Βασισμένο σεΟ γέρος και η θάλασσα
ΠρωταγωνιστέςΣπένσερ Τρέισι[2][3][4], Ντον Ντάιαμοντ[3][4][5], Ντον Αλβαράντο[4], Κάρλος Ριβέρο[4][5], Έρνεστ Χέμινγουεϊ, Μαίρη Ουέλς Χέμινγουεϊ και Χάρι Μπέλαβερ
ΜουσικήΝτιμίτρι Τιόμκιν
ΦωτογραφίαΤζέιμς Γούνγκ Χάου, Φλόιντ Κρόσμπι και Λαμάρ Μπόρεν
ΜοντάζΆρθουρ Π. Σμιντ
Εταιρεία παραγωγήςWarner Bros. και Warner Bros. Pictures
ΔιανομήWarner Bros. και Netflix
Πρώτη προβολή1958, 7  Οκτωβρίου 1958 (Νέα Υόρκη)[6], 11  Οκτωβρίου 1958 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[6] και 17  Οκτωβρίου 1958 (Γερμανία)[6]
Κυκλοφορία 7 Οκτωβρίου 1958 (1958-10-07)
Διάρκεια87 λεπτά[7][8]
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός5 εκατομμύρια δολάρια[9]

Ο γέρος και η θάλασσα (αγγλικά: The Old Man and the Sea) είναι δραματική ταινία περιπέτειας Αμερικανικής παραγωγής του 1958 σε σκηνοθεσία Τζον Στάρτζες και σενάριο του Πίτερ Βιέρτελ, βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ. Την παραγωγή έκανε ο Λέλαντ Χέιγουορντ, ενώ την διανομή ανέλαβε η Warner Bros.. Πρωταγωνιστεί ο Σπένσερ Τρέισι.

Η ταινία κέρδισε ένα βραβείο Όσκαρ, αυτό της Καλύτερης Μουσικής (Τιόμκιν) και ήταν επίσης υποψήφια για την Καλύτερη Έγχρωμη Φωτογραφία (Γουόνγκ Χάου) και τον Καλύτερο Α' Ανδρικό Ρόλο (Τρέισι).

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σαντιάγκο, είναι ένας Κουβανός φτωχός και ηλικιωμένος ψαράς που για 84 ημέρες έχει αποτύχει να πιάσει έστω κι ένα ψάρι.Τις πρώτες σαράντα μέρες είχε μαζί του ένα παιδί, τον Μανολίνο, τον οποίο ο πατέρας του έχει απαγορεύσει να συνοδεύει τον Γέρο στη θάλασσα. Ο Γέρος παρόλα αυτά δεν το βάζει κάτω και ξαναβγαίνει βγαίνει μόνος του με τη βάρκα για ψάρεμα. Την επόμενη, 85η ημέρα, κατορθώνει να πιάσει ένα ψάρι τεραστίων διαστάσεων, έναν ξιφία, το οποίο όμως δυσκολεύεται να το τραβήξει στην ξηρά, καθώς η μακροχρόνια παραμονή του στη θάλασσα τον έχει κουράσει.

Ο Γέρος αγωνίζεται δυο ολόκληρα μερόνυχτα να κρατήσει το ψάρι με την πετονιά του και στο τέλος πετυχαίνει να το νικήσει. Ωστόσο καταπονημένος όπως είναι, αδυνατεί να το ανεβάσει στη βάρκα, λόγω και του τεράστιου βάρους του ψαριού. Έτσι, αποφασίζει να το δέσει στο πλάι της βάρκας και ξεκινά το δρόμο της επιστροφής, κάνοντας όνειρα για μια θριαμβευτική επιστροφή στο χωριό του. Ωστόσο, η τύχη δεν είναι με το μέρος του Γέρου. Η θάλασσα θα παίξει μαζί του ένα τελευταίο, άσχημο παιχνίδι, καθώς θα κάνουν την εμφάνιση τους οι καρχαρίες, που κατά τη διάρκεια της διαδρομής, θα κατασπαράξουν το μεγάλο ψάρι που έχει πιάσει ο Σαντιάγκο.

Όταν τελικά φτάσει στο λιμάνι, το μόνο που έχει απομείνει να θυμίζει το κατόρθωμα του γερο-ψαρά είναι η μεγάλη άσπρη ραχοκοκαλιά του ξιφία. Η νύχτα βρίσκει τον Σαντιάγκο να ανηφορίζει από το λιμάνι προς την καλύβα του, κουβαλώντας το κατάρτι της βάρκας του. Το επόμενο πρωί εμφανίζεται ο Μανολίνο, που του φέρνει καφέ και μαζί κάνουν σχέδια για μελλοντικές ψαριές. Κατόπιν ο Σαντιάγκο αποκοιμιέται, ονειρευόμενος λιοντάρια που παίζουν στην παραλία.

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σπένσερ Τρέισι ως ο Γέρος και ο Φελίπε Πάζος ως Μανολίνο σε σκηνή από την ταινία
  • Σπένσερ Τρέισι ως Ο Γέρος
  • Φελίπε Πάζος τζούνιορ ως Μανολίνο
  • Χάρι Μπέλαβερ ως Μάρτιν
  • Ντον Ντάιμοντ ως ιδιοκτήτης καφέ
  • Ντον Μπλάκμαν ως παλαιστής στην αρένα
  • Τζόι Ρέι ως τζογαδόρος
  • Ρίτσαρντ Αλαμέντα ως τζογαδόρος
  • Τόνι Ρόζα ως τζογαδόρος
  • Κάρλος Ριβέρο ως τζογαδόρος
  • Ρόμπερτ Αλντερέτ ως τζογαδόρος
  • Ντον Αλβαράντο (χωρίς πιστώσεις) ως σερβιτόρος

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φρεντ Τσίνεμαν είχε αρχικά επιλεγεί να σκηνοθετήσει την ταινία, αλλά αποσύρθηκε και αντικαταστάθηκε από τον Τζον Στάρτζες. [9][10] Ο προϋπολογισμός παραγωγής ήταν αρχικά 2 εκατομμύρια δολάρια, αλλά αυξήθηκε στα 5 εκατομμύρια δολάρια «σε αναζήτηση κατάλληλης τοποθεσίας για αλιεία». [9] Ο Στάρτζες την αποκάλεσε "τεχνικά την πιο ατημέλητη φωτογραφία που έχω κάνει ποτέ".[9]

Σύμφωνα με τον παραγωγό Χέιγουορντ, ο Χέμινγουεϊ ήταν ευχαριστημένος με την ταινία και είπε ότι: είχε μια υπέροχη συναισθηματική ποιότητα και [ήταν] πολύ ευγνώμων και ευχαριστημένος με τη μεταφορά του υλικού του στην οθόνη. Πίστευε ότι ο Τρέισι ήταν υπέροχος ... η φωτογραφία ήταν εξαιρετική ... ο χειρισμός του ψαρέματος με τα μηχανικά ψάρια πολύ καλός. Είχε κάποιες μικρές αντιπάθειες ... αλλά συνολικά ήταν τρομερά ικανοποιημένος και ευχαριστημένος με αυτό. [11] Ο Χέμινγουεϊ ήταν διαβόητος για την αντιπάθειά του για τις περισσότερες κινηματογραφικές προσαρμογές των ιστοριών του, και το 1959, διαφώνησε σιωπηρά με την εκτίμηση του Χέιγουορντ, δηλώνοντας ότι η μόνη προσαρμογή μιας από τις ιστορίες του που του άρεσε ήταν οι Δολοφόνοι. [12]

Μουσική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο βετεράνος συνθέτης Ντιμίτρι Τιόμκιν συνέθεσε και διηύθυνε τη μουσική για την ταινία. Η ηχογράφηση του soundtrack, έγινε με την Warner Brothers Studio Orchestra, το οποίο ηχογραφήθηκε στο αμφιθέατρο του Hollywood Post No. 43, American Legion, στο Χόλιγουντ. Το Billboard ανέφερε ότι η ακουστική στη American Legion ήταν «πολύ ανώτερη από τους περισσότερους χώρους στούντιο στο Χόλιγουντ και παρόμοια με αυτή των καλύτερων αιθουσών συναυλιών». [13] Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας της 21ης ​​Απριλίου 1958, η Columbia πραγματοποίησε ανοιχτές συνεδρίες στο Legion Hall. Το soundtrack κυκλοφόρησε αργότερα τόσο σε στερεοφωνικό όσο και σε μονοφωνικό ήχο από την Columbia Records.

Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Ελλάδα η ταινία κυκλοφόρησε στις 9 Φεβρουαρίου 1959 στον κινηματογράφο Αθηναία στην Αθήνα.[14]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.imdb.com/title/tt0052027/. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2016.
  2. 2,0 2,1 www.filmaffinity.com/en/film731528.html. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2016.
  3. 3,0 3,1 3,2 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=2943.html. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2016.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 www.imdb.com/title/tt0052027/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2016.
  5. 5,0 5,1 bbfc.co.uk/releases/old-man-sea-1970. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2016.
  6. 6,0 6,1 6,2 (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0052027/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 15  Νοεμβρίου 2022.
  7. «THE OLD MAN AND THE SEA (U)». British Board of Film Classification. 27 Μαρτίου 1958. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2016. 
  8. Crowther, Bosley (8 Οκτωβρίου 1958). «Old Man and the Sea Stars Spencer Tracy». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2010. 
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 «Cinema: Two with Tracy». Time. October 27, 1958. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 4, 2013. https://archive.today/20130204193728/http://www.time.com/time/printout/0,8816,937625,00.html. Ανακτήθηκε στις 2010-01-17. 
  10. «AFI|Catalog». 
  11. Curtis, James (2011). Spencer Tracy: A Biography. London: Hutchinson. pp. 744-745. The notes for this page attribute the quotation as follows: "Leland Hayward as reported to Jack L. Warner by Steve Trilling, 3/10/58, Jack Warner Collection, University of Southern California."
  12. Jones, J. R. «How one Hemingway short story became three different movies». Chicago Reader (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2019. 
  13. Inc, Nielsen Business Media (28 Απριλίου 1958). Billboard (στα Αγγλικά). Nielsen Business Media, Inc. 
  14. «Η ζωή της πόλης» (PDF). Ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου - Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Εφημερίδα Ελευθερία. 8 Φεβρουαρίου 1959. σελ. 2η. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]