Ο Τελευταίος Σταθμός
Ο Τελευταίος Σταθμός The Last Station | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Μάικλ Χόφμαν |
Παραγωγή | Γιενς Μιούρερ Κρις Κέρλινγκ Μπόνι Άρνολντ |
Σενάριο | Μάικλ Χόφμαν Τζέι Παρίνι (Μυθιστόρημα) |
Βασισμένο σε | The Last Station |
Πρωταγωνιστές | Έλεν Μίρεν Κρίστοφερ Πλάμερ Πολ Τζιαμάτι Τζέιμς ΜακΑβόι |
Μουσική | Σεργκέι Γιεβτουσένκο |
Φωτογραφία | Sebastian Edschmid |
Μοντάζ | Patricia Rommel |
Διανομή | Sony Pictures Classics και Netflix |
Πρώτη προβολή | 23/12/2009 |
Κυκλοφορία | 2009 |
Διάρκεια | 112 λεπτά |
Προέλευση | Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ρωσία |
Γλώσσα | Aγγλικά |
δεδομένα ( ) |
Ο Τελευταίος Σταθμός (αγγλ.The Last Station) είναι βιογραφικό δράμα παραγωγής 2009 σε σκηνοθεσία Μάικλ Χόφμαν. Η ταινία αποτελεί μεταφορά του μυθιστορήματος του Τζέι Παρίνι που πραγματεύεται τις τελευταίες μέρες ζωής του Ρώσου συγγραφέα Λέοντος Τολστόι[1]. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Κρίστοφερ Πλάμερ ως Λέων Τολστόι και η Έλεν Μίρεν στο ρόλο της συζύγου του Σοφία Αντρέγιεβνα. Η ταινία έλαβε δυο υποψηφιότητες για όσκαρ.
Υπόθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Λίγες μέρες πριν το θάνατο του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα Λέοντος Τολστόι (Κρίστοφερ Πλάμερ), η σύζυγός του Κόμισσα Σοφία Αντρέγιεβνα (Έλεν Μίρεν) μπαίνει σε διαμάχη με τον αρχηγό των οπαδών του συζύγου της Βλαντιμίρ Τσέρκοφ (Πολ Τζιαμάτι). Ο λόγος της διαμάχης αυτής είναι το γεγονός ότι οι οπαδοί του Τολστόι προσπαθούν να τον πείσουν να νομιμοποιήσει μια νέα διαθήκη σύμφωνα με την οποία πρόκειται να παραχωρήσει τα δικαιώματα ολόκληρου του έργου του στο ρώσικο λαό.
Η Σοφία Αντρέγιεβνα, παρά το γεγονός ότι αγαπά το σύζυγό της, βρίσκεται μονίμως σε ρήξη με εκείνον λόγω των νεωτεριστικών και πνευματικών του πεποιθήσεων που βρίσκονται σε αντίθεση με την αριστοκρατική της φύση. Η Σοφία Αντρέγιεβνα κάνει τα πάντα προκειμένου, ο σύζυγός της να μην υπογράψει τη διαθήκη αυτή. Ο Τολστόι αποφασίζει τελικά να υπογράψει τη διαθήκη αυτή παρά της αντιρρήσεις της συζύγου του και φεύγει για να συνεχίσει μόνος του το έργο του.
Η Σοφία Αντρέγεβνα αποπειράται να αυτοκτονήσει χωρίς επιτυχία και στη συνέχεια μαθαίνει ότι ο σύζυγός της είναι βαριά άρρωστος και ότι βρίσκεται στο σταθμό του Αστραπόβο. Η Σοφία Αντρέφιεβνα τότε σπεύδει για να σταθεί στο πλάι του συζύγου της, του άνδρα που τόσο πολύ αγάπησε.
Γυρίσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ταινία γυρίστηκε στα ομόσπονδα κράτη της Γερμανίας Σαξωνία-Άνχαλτ, Βραδεμβούργο και Θουριγγία, στη Λειψία της Σαξωνίας καθώς και σε ιστορικές τοποθεσίες της Ρωσίας. Το παλάτι Schloss Stülpe στο Βραδεμβούργο αναπαράστησε την οικία του ζεύγους Τολστόι και ο σταθμός της πόλης Πρετς το σταθμό του Αστραπόβο. Ο σταθμός έκλεισε για δυο βδομάδες κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων[2].
Βραβεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Χέλεν Μίρεν βραβεύτηκε για την ερμηνεία της στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στη Ρώμη[3] . Τόσο η Μίρεν όσο και ο Πλάμερ προτάθηκαν για Χρυσή Σφαίρα, όσο και για βραβεία Όσκαρ. Η Μίρεν βρέθηκε υποψήφια για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου και έχασε από τη Σάντρα Μπούλοκ κι ο Κρίστοφερ Πλάμερ έχασε το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου από τον Κρίστοφ Βαλτς.
Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου (Όσκαρ)
Υποψηφιότητα:
- Α’ Γυναικείου Ρόλου – Χέλεν Μίρεν
- Β' Ανδρικού Ρόλου - Κρίστοφερ Πλάμερ
Κυκλοφορία και υποδοχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Sony Pictures Classics κατοχύρωσε τα δικαιώματα της διανομής της ταινίας. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 23 Δεκεμβρίου 2009 σε σε περιορισμένο κύκλωμα αιθουσών και ακολούθησε ευρεία διανομή τον Ιανουάριο του 2010[4]. Η ταινία έλαβε γενικά ευνοϊκές κριτικές. Οι κριτικοί της ιστοσελίδας Rotten Tomatoes υποστήριξαν ότι: Το σενάριο του Μάικλ Χόφμαν δεν είναι αντάξιο της προσωπικότητας στην οποία αναφέρεται, αλλά αυτή βιογραφική ταινία για τον Τολστόι ευνοείται από τη δύναμη της ερμηνείας της Μίρεν[5].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ed Meza (2008-03-31). «Mirren, Plummer to star in 'Station'». Variety. http://www.variety.com/article/VR1117983229.html?categoryid=13&cs=1. Ανακτήθηκε στις 2008-06-21.
- ↑ "Part of Germany Becomes Russian Territory for a Film", M&C Movies
- ↑ Rome International Film Festival cbc.ca.
- ↑ http://incontention.com/?p=14828
- ↑ «The Last Station». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2010.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]