Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ο Μάγειρας, ο Κλέφτης, η Σύζυγός του & ο Εραστής της

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Μάγειρας, ο Κλέφτης, η Σύζυγός του & ο Εραστής της
ΣκηνοθεσίαΠίτερ Γκρίναγουεϊ[1][2][3]
ΠαραγωγήDenis Wigman[3], Pascale Dauman[3], Daniel Toscan du Plantier[3] και Kees Kasander[3]
ΣενάριοΠίτερ Γκρίναγουεϊ[3]
ΠρωταγωνιστέςRichard Bohringer[4][2][3], Μάικλ Γκάμπον[4][2][3], Έλεν Μίρεν[4][2][3], Άλαν Χάουαρντ[4][2][3], Τιμ Ροθ[4][2][3], Σαϊραν Χαϊντς[4][2], Γκάρι Όλσεν[4], Γιούαν Στιούαρτ[4], Ρότζερ Άστον Γκρίφιθς[4], Ρον Κουκ[4], Liz Smith[4][3], Janet Henfrey[4], Άλεξ Κίνγκστον[4], Ίαν Ντιούρι[4], Diane Langton[4], Ρότζερ Λόιντ-Πακ[4], Bob Goody[4], Arnie Breeveld[4], Hywel Williams-Ellis[4], Yolande Brener[4] και Michael Clark[4]
ΜουσικήMichael Nyman
ΦωτογραφίαΣασά Βιερνί
ΜοντάζΤζον Γουίλσον
ΕνδυματολόγοςΖαν-Πολ Γκοτιέ[3]
Εταιρεία παραγωγήςAllarts και Elsevier-Vendex
ΔιανομήStephen Woolley και Fandango at Home
Πρώτη προβολή11  Σεπτεμβρίου 1989 (Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο)[5][6], 23  Νοεμβρίου 1989 (Γερμανία)[7], 13  Οκτωβρίου 1989 (Ηνωμένο Βασίλειο)[6], 1  Νοεμβρίου 1989 (Γαλλία)[6] και 6  Απριλίου 1990 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[6]
Κυκλοφορία11 Σεπτεμβρίου 1989 (TIFF)

13 Οκτωβρίου 1989 (Ηνωμένο Βασίλειο) 1 Νοεμβρίου 1989 (Γαλλία)

6 Απριλίου 1990 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)
Διάρκεια119 λεπτά
ΠροέλευσηΓαλλία[8][9][10], Ηνωμένο Βασίλειο[3][8][9] και Ολλανδία[10]
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός$7.7 εκατομμύρια (Βόρεια Αμερική)
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Μάγειρας, ο Κλέφτης, η Σύζυγός του και ο Εραστής της είναι εγκληματική-δραματική ταινία-έργο του 1989 που γράφτηκε και σκηνοθετήθηκε από τον Peter Greenaway, με πρωταγωνιστές τον Richard Bohringer, τον Michael Gambon, την Helen Mirren και τον Alan Howard στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Μια διεθνής συνεργατική παραγωγή του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας, η γραφική βία και οι γυμνές σκηνές της ταινίας, όπως και η πλούσια κινηματογραφία και τυπολατρία της, αναγνωρίστηκαν κατά την διάρκεια της κυκλοφορίας της.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άγγλος εγκληματίας Άλμπερτ Σπίκα, έχει καταλάβει το υψηλής τάξης εστιατόριο Le Hollandais, που διευθύνεται από τον Γάλλο σεφ Ρίτσαρντ Μπορστ. Ο Σπίκα εμφανίζεται τα βράδια στο εστιατόριο με την συνοδεία της ομάδας εγκληματιών του. Η άξεστη συμπεριφορά του προκαλεί συχνές συγκρούσεις με το προσωπικό και τους ίδιους τους πελάτες του, την υποστήριξη των οποίων χάνει, όχι όμως και των χρημάτων τους.

Αναγκασμένη να συνοδεύει τον Σπίκα, είναι η απρόθυμη αλλά κομψή σύζυγός του, Τζορτζίνα, η οποία σύντομα τραβάει το ενδιαφέρον ενός ήσυχου θαμώνα του εστιατορίου: του ιδιοκτήτη βιβλιοπωλείου Μάικλ. Κρυφά από τον σύζυγο της, με τη βοήθεια του προσωπικού του εστιατορίου, η Τζορτζίνα αναπτύσσει μια παράνομη σχέση με τον Μάικλ. Τελικά, ο Σπίκα μαθαίνει για την σχέση, αναγκάζοντας την Τζορτζίνα να κρυφτεί στην αποθήκη βιβλίων του Μάικλ. Ο Μπορστ στέλνει φαγητό στη Τζορτζίνα μέσω του νεαρού του υπαλλήλου, του Παπ, ενός αγοριού σοπράνο που τραγουδάει ενώ εργάζεται. Ο Σπίκα βασανίζει το αγόρι πριν βρει την τοποθεσία του βιβλιοπωλείου γραμμένο σε ένα βιβλίο που κουβαλάει το αγόρι. Οι άντρες του Σπίκα εισβάλλουν στο βιβλιοπωλείο του Μάικλ όταν η Τζορτζίνα επισκέπτεται το αγόρι στο νοσοκομείο. Εκείνοι βασανίζουν τον Μάικλ μέχρι θανάτου, αναγκάζοντας τον να φάει με την βία, σελίδες από τα βιβλία του . Η Τζορτζίνα ανακαλύπτει το πτώμα του όταν επιστρέφει.

Συντετριμμένη από οργή και θλίψη, παρακαλεί τον Μπόρστ να μαγειρέψει το σώμα του Μάικλ, και αυτός τελικά δέχεται. Μαζί με όλους τους ανθρώπους στους οποίους έκανε κακό ο Σπίκα σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, η Τζορτζίνα αντιμετωπίζει τον σύζυγό της τελικά στο εστιατόριο και τον αναγκάζει υπό την απειλή του όπλου να φάει μια μπουκιά από το μαγειρεμένο σώμα του Μάικλ. Ο Σπίκα υπακούει, αναγουλιάζοντας. Η Τζορτζίνα τον πυροβολεί στο κεφάλι, αποκαλώντας τον κανίβαλο.

Ηθοποιοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Richard Bohringer ως Richard Boarst, "Ο Μάγειρας": Ο επικεφαλής σεφ του "Le Hollandais". Φθονεί τον Albert Spica, που έχει πάρει τον έλεγχο του εστιατορίου.
  • Michael Gambon ως Albert Spica, "Ο Κλέφτης": Ένας βίαιος εγκληματίας και ιδιοκτήτης του "Le Hollandais", με φιλοδοξίες ενός γευσιγνώστη, αλλά η χυδαία και βίαιη συμπεριφορά του προξενεί καταστροφή σε όλους γύρω του.
  • Helen Mirren ως Georgina Spica, "Η σύζυγος του": Η εκλεπτυσμένη και κακοποιημένη σύζυγος του Albert Spica, από τον οποίο έχει ανεπιτυχώς προσπαθήσει να ξεφύγει.
  • Alan Howard ως Michael, "Ο Εραστής της": Ένας μορφωμένος ιδιοκτήτης βιβλιοπωλείου που δειπνεί στο "Le Hollandais" κάθε βράδυ ενώ διαβάζει ένα βιβλίο. Συνεχίζει ένα καταδικασμένο παράνομο δεσμό με την Georgina.
  • Tim Roth ως Mitchel, ένας ανόητος μπράβος στην συμμορία του Spica.
  • Ciaran Hinds ως Cory, ένας νταβατζής με αλογοουρά που βγήκε από την συμμορία του Spica αφού διαμαρτυρήθηκε ενάντια την στυγνή μεταχείριση των κοριτσιών του από τον Spica.
  • Gary Olsen ως Spangler, ένα σκληρό μέλος της συμμορίας του Spica.
  • Roger Ashton-Griffiths ως Turpin, ο διοπτροφόρος βιβλιοθηκάριος στην συμμορία του Spica.
  • Liz Smith ως Grace, η μητέρα του Spica, νυσταλέα και όχι πιο κατάλληλη στην απόλαυση γκουρμέ γευμάτων από τον γιο της.
  • Ian Dury ως Terry Fitch, σε μια σπάνια ερμηνευτική εμφάνιση, ως ένα μέλος συμμορίας εχθρών.
  • Diane Langton ως May Fitch, η σύζυγος του Terry.
  • Paul Russell ως Pup, ένα αγόρι της κουζίνας που φέρνει φαγητό στην Georgina και τον Michael όσο εκείνοι κρύβονται στο βιβλιοπωλείο του Michael. Είναι ένα αγόρι σοπράνο που τραγουδάει όσο πλένει τα πιάτα.
  • Emer Gillespie ως Patricia, μια από τα άτυχα κορίτσια του Cory που λέει στον Spica για τον παράνομο δεσμό της συζύγου του.
  • Ron Cook ως Mews, ένα διοπτροφόρο μέλος της συμμορίας του Spica.
  • Alex Kingston ως Adele, μια σερβιτόρα στο εστιατόριο ντυμένη στα κόκκινα.
  • Roger Lloyd-Pack ως Geoff, ένα μέλος συμμορίας και πελάτης στο εστιατόριο.
  • Bob Goody ως Starkie, ένα μέλος της συμμορίας του Spica.
  • Flavia Brilli ως η τραγουδίστρια του καμπαρέ.

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σενάριο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Peter Greenaway έχει αναφέρει ότι το Ιακωβιανής εποχής έργο 'Tis Pity She's a Whore' του παρείχε το κύριο πρότυπο για το σενάριο του.[11]

Μουσική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ενορχήστρωση του Michael Nyman ενσωματώθηκε σημαντικά στην σύνθεσή του Memorial το 1985.

Σχεδίαση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Jean-Paul Gaultier σχεδίασε τα κοστούμια. Ο Ιταλός σεφ Giorgio Locatelli ετοίμασε το φαγητό που χρησιμοποιήθηκε ως σκηνικά αντικείμενα. Καθώς οι χαρακτήρες μετακινούνται από μέρος σε μέρος κατά την διάρκεια της ταινίας, τα κοστούμια τους αλλάζουν χρώματα για να ταιριάζουν. Έξω από το εστιατόριο είναι μπλε, η κουζίνα είναι πράσινη, η τραπεζαρία κόκκινη, τα μπάνια λευκά, και η αποθήκη των βιβλίων πορτοκαλί/καφέ. Ο Greenaway δήλωσε ότι η αλλαγή χρωμάτων αντιπροσωπεύει τον τρόπο με τον οποίο οι χαρακτήρες μετακινούνται και κατοικούν σε κάθε διαφορετικό κόσμο.

Κυκλοφορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εισπράξεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έκανε το ντεμπούτο της στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο του 1989 και κυκλοφόρησε στις 13 Οκτωβρίου 1989 στο Λονδίνο σε δύο κινηματογράφους. Κέρδισε πάνω από $500.000 στο Λονδίνο.[12] Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας της πρεμιέρας του στο Παρίσι, εισπράχθηκε $158.500. [13]

Εξασφάλισε 640.213 λίρες στο Ηνωμένο Βασίλειο.[14]Η Miramax εξαγόρασε τα δικαιώματα για 500 χιλιάδες δολάρια και κυκλοφόρησε την ταινία στις 6 Απριλίου 1990 στην Νέα Υόρκη. Ήταν η πρώτη ταινία του Greenaway που κυκλοφόρησε πλήρως στις ΗΠΑ από το The Draughtsman's Contract το 1982. [15] Απέσπασε 7,7 εκατομμύρια δολάρια στις ΗΠΑ.

Εκδοχές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αρχικός χρόνος διάρκειας της ταινίας ήταν 124 λεπτά. Λόγω του περιεχομένου, η MPAA έδωσε στη Miramax την επιλογή είτε μιας βαθμολογίας X είτε να συνεχίσει χωρίς να βαθμολογηθεί (μόνο για ενήλικες) για την θεατρική κυκλοφορία. Η μη αξιολόγηση επιλέχθηκε καθώς η X αξιολόγηση συνδεόταν περισσότερο με πορνογραφικές ταινίες. Δύο εκδόσεις της ταινίας κυκλοφόρησαν σε VHS στη δεκαετία του '90. Η μία ήταν R-rated λήψη που διαρκούσε 95 λεπτά (κυρίως για μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων με βιντεοταινίες)· η άλλη ήταν η αρχική έκδοση.

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έλαβε γενικότερα θετικές κριτικές από τους κριτικούς. Στο Rotten Tomatoes, έχει βαθμολογία 86% βασισμένη σε 49 κριτικές, με μέσο όρο βαθμολογίας 7,60/10. Η επικρατούσα άποψη του ιστότοπου δηλώνει: "Αυτό το ρομαντικό εγκληματικό δράμα μπορεί να μην είναι για το γούστο όλων, αλλά Ο Μάγειρας, Ο Κλέφτης, Η Σύζυγος του και Ο Εραστής της είναι μια τολμηρή, ισχυρή ταινία". [16] Η ταινία έλαβε βαθμό 62 στο Metacritic με βάση τις κριτικές από 23 κριτικούς, δείχνοντας "γενικώς ευνοϊκές κριτικές". [17]Ο Ροτζέρ Έμπερτ του Chicago Sun-Times έδωσε στην ταινία 4 στα 4 αστέρια, σημειώνοντας ότι το καθαρό συναίσθημα και η βίαιη διαπροσωπική σύγκρουση της ταινίας ήταν μια απόκλιση από τις τυπικά εγκεφαλικές και διανοητικές ταινίες του Greenaway. [18]

Μουσική Επένδυση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μάγειρας, Ο Κλέφτης, Η Σύζυγος του και Ο Εραστής της είναι το δωδέκατο άλμπουμ που κυκλοφόρησε από τον Michael Nyman και το ένατο να προβάλει το Michael Nyman Band. Το άλμπουμ περιλαμβάνει την πρώτη εμπορική κυκλοφορία της ηχογράφησης της σύνθεσης του Nyman "Memorial".

Υπάρχει μουσική που δεν περιλαμβάνεται στο άλμπουμ μουσικής επένδυσης: τίτλοι αγάπης για τον Michael και τη Georgina, το οποίο είναι "Fish Beach" από Drowning by Numbers, το τραγούδι που εκτελείται ως παράσταση στο εστιατόριο, ερμηνεύεται από την ηθοποιό και τραγουδίστρια Flavia Brilli, ή μια διπλά ρυθμική παραλλαγή του "Memorial" που συμβαίνει περίπου στα μισά της ταινίας. Επεξεργασίες του "Memorial" εμφανίζονται σε όλη την ταινία, με ολόκληρη την κίνηση των δώδεκα λεπτών να συνοδεύει την τελική σκηνή και τους τίτλους τέλους, αλλά μια παραλλαγή δημιουργείται αποκλειστικά για την ταινία.

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικές συνδέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρότυπο:Peter GreenawayPeter GreenawayΠρότυπο:Chicago Film Critics Association Award for Best Foreign Language FilmChicago Film Critics Association Award for Best Foreign Language Film

  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0097108/. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουλίου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 www.bbfc.co.uk/releases/cook-thief-his-wife-her-lover-1970-1. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουλίου 2016.
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 europeanfilmawards.eu/en_EN/film/the-cook-the-thief-his-wife-her-lover.5258. Ανακτήθηκε στις 25  Μαρτίου 2020.
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 4,16 4,17 4,18 4,19 4,20 www.imdb.com/title/tt0097108/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουλίου 2016.
  5. ↑ Freebase Data Dumps. Google.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0097108/releaseinfo/. Ανακτήθηκε στις 18  Φεβρουαρίου 2024.
  7. ↑ (Γερμανικά) Λεξικό παγκόσμιων κινηματογραφικών ταινιών. Zweitausendeins.
  8. ↑ 8,0 8,1 Unifrance. 8963. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2020.
  9. ↑ 9,0 9,1 BFI Film & TV Database. 4ce2b79440df0. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2020.
  10. ↑ 10,0 10,1 (Γερμανικά) Λεξικό παγκόσμιων κινηματογραφικών ταινιών. Zweitausendeins. 17165. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2020.
  11. ↑ Vernon Gras and Marguerite Gras (eds.), Peter Greenaway: Interviews, Jackson, MS, University Press of Mississippi, 2000; p. 69
  12. ↑ Groves, Don (December 13, 1989). «'Future II' hot, 'Oliver & Co.' surges in Europe». Variety: σελ. 40. 
  13. ↑ «International Boxoffice». Variety: σελ. 30. November 15, 1989. 
  14. ↑ «Back to the Future: The Fall and Rise of the British Film Industry in the 1980s - An Information Briefing» (PDF). British Film Institute. 2005. σελ. 21. 
  15. ↑ Gold, Richard (March 21, 1990). «For Peter Greenaway, gaining distribution in the U.S. for 'Cook, Thief' a battle». Variety: σελ. 7. 
  16. ↑ «The Cook, the Thief, His Wife & Her Lover (1989)». Rotten Tomatoes. Fandango Media. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2022. 
  17. ↑ «The Cook, the Thief, His Wife & Her Lover». Metacritic. 
  18. ↑ «The Cook, the Thief, His Wife, and Her Lover Movie Review (1999)». Roger Ebert. 1 Ιανουαρίου 1999. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2016. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ο_Μάγειρας,_ο_Κλέφτης,_η_Σύζυγός_του_%26_ο_Εραστής_της&oldid=10789391"