Ούτου-χεγκάλ
| Ούτου-χεγκάλ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 22ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 22ος αιώνας π.Χ. |
| Αιτία θανάτου | πνιγμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Βατάρτουμ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
.jpg){kind=spacer}
Ο Ούτου-χεγκάλ (Σουμεριακή γλώσσα: "𒀭𒌓𒃶𒅅") ήταν ο πρώτος γηγενής βασιλεύς των Σουμερίων μετά από 200 χρόνια που κυβέρνησαν η Ακκαδική αυτοκρατορία και οι Γκούτι, θεωρείται ο ιδρυτής στην Τρίτη Δυναστεία της Ουρ μέσω του γαμπρού του Ουρ Ναμμού. Ο επίσημος τίτλος του ήταν "βασιλιάς της Ουρούκ", στις επιγραφές του θεωρείται ο ιδρυτής και ο μοναδικός βασιλιάς της "πέμπτης δυναστείας της Ουρούκ".[1][2] Υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με την καταγωγή του Ούτου-χεγκάλ, διετέλεσε κυβερνήτης της Ουρούκ μέχρι την εποχή που εξεγέρθηκε εναντίον του βασιλιά των Γκούτι Τιρίγκαν. Μετά από μια μάχη ο Ούτου-χεγκάλ νίκησε και ανάγκασε τον Τιρίγκαν να δραπετεύσει σε άγνωστη πόλη.[3] Οι κάτοικοι τον δέχθηκαν θερμά αλλά όταν ο Ούτου-χεγκάλ τους επιτέθηκε τον συνέλαβαν και τον παρέδωσαν σε αυτόν, ακολούθησε συμφωνία με την οποία ο Τιρίγκαν παρέδωσε το βασίλειο της Σουμερίας στον Ούτου-χεγκάλ.
Το όνομα και οι τίτλοι του Ούτου-χεγκάλ φαίνονται στην νικητήρια στήλη του Ούτου-χεγκάλ, "ο μέγας βασιλιάς της Ουρούκ και των τριών μερών του κόσμου".[4][5] Μετά την ήττα των Γκουτίων ανακηρύχτηκε βασιλιάς των Σουμερίων. Στον έβδομο χρόνο της βασιλείας του πέθανε σε ένα τραγικό δυστύχημα ενώ έκανε επιθεώρηση στην κατασκευή ενός φράγματος, τον διαδέχθηκε ο γαμπρός του Ουρ-Ναμμού.[6] Ο Ούτου-χεγκάλ επίσημα καταγράφεται σαν βασιλιάς της πέμπτης δυναστείας της Ουρούκ αλλά θεωρείται ο ιδρυτής της τρίτης δυναστείας της Ουρ, για τους Σουμέριους είναι μια από τις σημαντικότερες μορφές της ιστορίας τους. Ο Ούτου-χεγκάλ είναι ιστορικά γνωστός από τις αμέτρητες επιγραφές του.[7] Στην Ουρούκ ανηγέρθη μια νικήτρια στήλη που αποθανάτισε την νίκη του επί των Γκούτι και του Τιρίγκαν, ένα αντίγραφο της από την Δυναστεία της Ισίν βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου.[8]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Basmachi, Faraj (1975). Treasures of the Iraq Museum. Al-Jumhuriya Press. σ. 29
- ↑ George, A. R. (2003). The Babylonian Gilgamesh Epic: Introduction, Critical Edition and Cuneiform Texts. Oxford University Press. σ. 109
- ↑ Samuel Noah Kramer (2010-09-17). The Sumerians: Their History, Culture, and Character, σ. 37
- ↑ https://cdli.ucla.edu/search/search_results.php?SearchMode=Text&ObjectID=P433096
- ↑ THUREAU-DANGIN, Fr. (1912). "La Fin de la Domination Gutienne". Revue d'Assyriologie et d'archéologie orientale. 9 (3): 111–120
- ↑ Cooper, Paul M. M. "The Sumerians - Fall of the First Cities"
- ↑ https://cdli.ucla.edu/search/search_results.php?SearchMode=Text&requestFrom=Search&&DatesReferenced=Utu-hegal
- ↑ https://collections.louvre.fr/en/ark:/53355/cl010166715
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Basmachi, Faraj (1975). Treasures of the Iraq Museum. Al-Jumhuriya Press.
- Cooper, Paul M. M. "The Sumerians - Fall of the First Cities"
- George, A. R. (2003). The Babylonian Gilgamesh Epic: Introduction, Critical Edition and Cuneiform Texts.
- Samuel Noah Kramer (2010-09-17). The Sumerians: Their History, Culture, and Character.