Ούγος Β΄ του Σαιντ-Ομέρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ούγος Β΄ του Σαιντ-Ομέρ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1150
Θάνατος1204
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςMarguerite of Ibelin
ΓονείςΓκωτιέ του Σαιντ-Ομέρ και Εσίβα του Μπυρ
ΑδέλφιαΡαούλ του Σαιντ-Ομέρ
Όντο του Σαιντ-Ομέρ
Γουλιέλμος του Σαιντ-Ομέρ

Ο Ούγος Β΄, γαλλ. Hugues (π. 1150 - 1204) από τον Οίκο του Σαιντ-Ομέρ ήταν ιππότης, που ακολούθησε τις Σταυροφορίες και έγινε τιτουλάριος πρίγκιπας της Γαλιλαίας & κύριος της Τιβεριάδος.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Γκωτιέ και της Εσίβας του Μπυρ πριγκίπισσας της Γαλιλαίας, κόρης του Ελινάν πρίγκιπα της Γαλιλαίας (ή του Ραντούλφ, ανιψιού του Γουλιέλμου Α΄ πρίγκιπα της Γαλιλαίας).[1]

Το 1174 ο πατέρας του απεβίωσε και η Εσίβα έκανε δεύτερο γάμο με τον Ραϋμόνδο Γ΄ των Τουλούζης κόμη της Τρίπολης, που έγινε ο επόμενος πρίγκιπας της Γαλιλαίας.[1] Το 1179 στη μάχη εναντίον του Σαλαντίν στο Μαρζ Αγύν ο Ούγος Β΄ αιχμαλωτίστηκε, εξαγοράστηκε όμως από τη μητέρα του. Το 1182 ο Ραϋμόνδος Γ΄ ήταν ασθενής και έτσι ο Ούγος Β΄ οδήγησε τον στρατό της Γαλιλαίας στη μάχη του κάστρου Μπελβουάρ: πολέμησε σκληρά, αλλά η νίκη του επί του Σαλαντίν είχε ισχνά αποτελέσματα.[2]

Η ήττα του Χαττίν το 1187 σήμανε το τέλος της Γαλιλαίας· ο Ραϋμόνδος Γ΄ σκοτώθηκε λίγο μετά. Τον διαδέχθηκε ο Ούγος Β΄ ως τιτουλάριος πρίγκιπας της Γαλιλαίας. Ο ίδιος απεβίωσε το 1204, άτεκνος. Επειδή ο δευτερότοκος αδελφός του Γουλιέλμος είχε αποβιώσει, τον διαδέχθηκε ο τρίτος αδελφός Ραούλ ως τιτουλάριος πρίγκιπας της Γαλιλαίας.

Η φυλάκισή τού Ούγου Β΄ από τον Σαλαντίν έγινε η έμπνευση της Οδού της Ιπποσύνης (Ordene de Chevalerie), του πρώτου έργου για τον ιπποτισμό.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα των Ιμπελέν, κόρη του Μπαλιάν κυρίου του Ναμπλούς· δεν απέκτησαν απογόνους.

Αναφορές σε Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Bernard Hamilton, The Leper King and His Heirs: Baldwin IV and the Crusader Kingdom of Jerusalem, (Cambridge University Press, 2000), 94.
  2. William of Tyre, XXII.16

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Etienne Barbazan, L'Ordène de Chevalerie, 1759
  • Thomas Delvaux, Le sang des Saint-Omer des croisades à la quenouille, Tatinghem, 2007
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Hugh II of Saint Omer της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).