Ουαλερανός Γ΄ του Λουξεμβούργου-Λινί
| Ουαλερανός Γ΄ του Λουξεμβούργου-Λινί | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Waléran III de Luxembourg-Ligny (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1355 (περίπου)[1] Saint-Pol-sur-Ternoise |
| Θάνατος | 10 Απριλίου 1415 Carignan |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης[2] στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Matilda de Holand (1380–1392)[3] Μπόννη του Μπαρ (1393–1415) |
| Τέκνα | Ιωάννα του Σαιν-Πολ Jean de Luxembourg |
| Γονείς | Γκυ του Λινύ και Mahaut de Châtillon |
| Αδέλφια | Ιωάννης του Μπωβουάρ Πέτρος του Λουξεμβούργου André de Luxembourg Ιωάννα του Λουξεμβούργου-Σαιν-Πολ |
| Οικογένεια | Οίκος του Λουξεμβούργου |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κοντόσταβλος της Γαλλίας |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βάλεραν Γ΄, γερμ. Waleran III (1355 - 12 Απριλίου 1415) από τον Οίκο του Λουξεμβούργου ήταν κόμης του Λινύ (1371-1415) και του Σαιν-Πολ (1378-1415). Έγινε κοντόσταυλος (στρατάρχης) της Γαλλίας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Γκυ κόμη του Λινύ και της Μαχώς/Ματθίλδης των Σατιγιόν[4], κόρης και κληρονόμου του Ιωάννη κόμη του Σαιν-Πολ.
Το 1371 απεβίωσε ο πατέρας του στη μάχη του Μπάεσβαϊλερ και τον διαδέχθηκε. Ο Βάλεραν Γ΄ αιχμαλωτίστηκε στη μάχη, αλλά με την παρεμβολή του Καρόλου Δ΄ της Γερμανίας (3ου εξαδέλφου του πατέρα του), ελευθερώθηκε. Το 1374 αιχμαλωτίστηκε από τους Άγγλους στην Αρντρ, οι οποίοι προσπάθησαν να τον ανταλλάξουν με τον Ιωάννη Γ΄ άρχοντα του Μπουχ, χωρίς επιτυχία. Το 1380 στην αιχμαλωσία νυμφεύτηκε τη Μωντ, κόρη της Ιωάννας (εγγονής του Εδουάρδου Α΄ της Αγγλίας) από τον 1ο της σύζυγο, ενώ τώρα είχε 3ο σύζυγο τον Εδουάρδο τον μαύρο πρίγκιπα[5]. Έτσι κατάφερε να μειώσει τα λύτρα και να ελευθερωθεί.
Ήταν ένας από τους πρέσβεις για ειρήνη που εστάλησαν το 1396 στο Λονδίνο. Το 1405 επιτέθηκε στους Άγγλους στο Μερκ, κοντά στο Καλαί, αλλά μάταια[6] . Πήγε με τη μερίδα του Φιλίππου Β΄ δούκα της Βουργουνδίας, μάλιστα πάντρεψαν τα παιδιά τους: ο Αντώνιος Βαλουά-Βουργουνδίας δούκας της Βραβάντης νυμφεύτηκε την Ιωάννα Λουξεμβούργου-Λινύ. Οι δούκες της Βουργουνδίας του έδειξαν εύνοια και τον έκαναν μεγάλο διδάσκαλο των Υδάτων και των Δασών, κυβερνήτη του Παρισιού το 1410 και (όταν δέσποζαν στη Γαλλία) κοντόσταυλο (στρατάρχη) της Γαλλίας το 1411. Όμως το 1413 εκδιώχθηκαν οι Βουργουνδοί και έτσι χάθηκαν τα δύο τελευταία αξιώματα.
Απεβίωσε το 1415 και τον διαδέχθηκε ο εγγονός του Φίλιππος ως κόμης του Σαιν-Πολ & Λνύ.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε πρώτα τη Μωντ των Χόλαντ, κόρη του Θωμά κόμη του Κεντ και είχε τέκνο:
- Ιωάννα απεβ. 1407, παντρεύτηκε τον Αντώνιο Βαλουά-Βουργουνδίας δούκα της Βραβάντης[7]. Γιοί τους ήταν οι:
- Ιωάννης Δ΄ δούκας της Βραβάντης και ο
- Φίλιππος κόμης του Σαιν-Πολ και Λινύ.
Όταν απεβίωσε η Μωντ, ο Βάλεραν Γ΄ το 1400 έκανε δεύτερο γάμο με τη Μπόνα των Σκαρπονουά, κόρη του Ροβέρτου δούκα του Μπαρ· δεν απέκτησαν τέκνα.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Πρόγονοι του Βάλεραν Γ΄ κόμη του Λινύ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Αναφορές σε Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020.
- ↑ Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ p10700.htm#i106997. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ (FR)Michelle Bubenicek, Quand les femmes gouvernent: droit et politique au XIVe siècle, (Ecole de Chartes, 2002), 262.
- ↑ "The Quarrel of Old Women": Henry IV, Louis of Orleans, and Anglo-French Chivalric Challenges in the Early Fifteenth Century, Chris Given-Wilson, The Reign of Henry IV: Rebellion and Survival, 1403-1413, ed. Gwilym Dodd and Douglas Biggs, (York Medieval Press, 2008), 36.
- ↑ "The Quarrel of Old Women": Henry IV, Louis of Orleans, and Anglo-French Chivalric Challenges in the Early Fifteenth Century, Chris Given-Wilson, 37.
- ↑ Richard Vaughan, Philip the Bold, (The Boydell Press, 2009), 90.
  | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Waleran III, Count of Ligny της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |