Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οπώνη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 10°24′42″N 51°17′12″E / 10.4118°N 51.286582°E / 10.4118; 51.286582

Η χερσόνησος Χαφούν επί της οποίας βρισκόταν η πόλη της Οπώνης

Η Οπώνη ήταν αρχαία εμπορική πόλη (Ὀπώνη ἐμπόριον)[1] στο κέρας της Αφρικής, στις ακτές του Ινδικού Ωκεανού, στα βόρεια της Αζανίας (σημερινή Σομαλία). Οι διαθέσιμες πληροφορίες για την περιοχή προέρχονται κυρίως από τον περίπλου της Ερυθράς Θάλασσας (1ος-3ος αιώνας μ.Χ.), ενώ αναφορά στην γεωγραφική θέση της υπάρχει και από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο (2ος αιώνας μ.Χ.). Είναι πιθανό πως η πόλη αντιστοιχεί στην Γη του Πουντ όπως ήταν γνωστή στους αρχαίους Αιγυπτίους των παλαιών βασιλείων.[2][3][4] Στην σημερινή τοποθεσία βρίσκεται η πόλη Χαφούν της Σομαλίας.[5][6][7]

Ο κύριος όγκος στοιχείων για την αρχαία πόλη της Οπώνης προέρχεται από τις περιγραφές στον περίπλου της Ερυθράς Θάλασσας. Η πόλη βρίσκεται περίπου στο κέντρο του χάρτη στις ακτές της ανατολικής Αφρικής.

Κατά τις πληροφορίες του περίπλου της Ερυθράς Θάλασσας, η Οπώνη βρισκόταν στους πρόποδες του όρους Ελέφας (το οποίο μάλλον ταυτίζεται με το σημερινό Όρος Μπαχάγια) και καθώς διέθετε μόνο ένα δρόμο κατά την περίοδο κακοκαιρίας τα εμπορικά πλοία συνήθως κατέφευγαν βορειότερα προς την πόλη των Τάβων ή Πανῶν κώμη κατά τον Κλαύδιο Πτολεμαίο (γνωστή στους Άραβες ως Ρας Μπάνα). Από την πόλη των Ταβών έως την Οπώνη, η απόσταση ήταν 400 στάδια (74 χλμ.) και η διαδρομή τερματίζονταν στην χερσόνησο όπου βρισκόταν η πόλη, η οποία αποτελούσε και το τέλος του εμπορικού δρόμου της αρωματοφόρας περιοχής. Η περιοχή δεν φαίνεται να ήταν γνωστή στους αρχαίους Έλληνες παρά μόνο κατά τους πρώτους αιώνες μ.Χ., καθώς ως κύρια πηγή αρωμάτων εμπορεύονταν με τους Άραβες.[7]

Εκτιμάται πως αποτελούσε σημαντική εμπορική πόλη, με κύριες περιόδους δραστηριότητας τον 1ο αιώνα π.Χ. και μετέπειτα τον 3ο έως 5ο αιώνα μ.Χ.,[5] ενώ από πάρα πολύ παλιά αποτελούσε την πηγή των μπαχαρικών τα οποία έφταναν ως τις ακτές της Λιβύης στην βόρεια Αφρική, και ήταν γνωστή για το λιβάνι, κάσσια, και κανέλα που εμπορεύονταν, καθώς και για τους σκλάβους (Δουλικὰ κρείσσονα) κυρίως για την αιγυπτιακή αγορά, και τα υψηλής ποιότητας καβούκια χελωνών.[7]

  1. Ptolemy (1843). Claudii Ptolemaei geographia. Sumptibus et typis Caroli Tauchnitii. σελ. 276. 
  2. «Punt». Ancient History Encyclopedia. https://www.ancient.eu/punt/. Ανακτήθηκε στις 2017-11-27. 
  3. Flückiger, Friedrich August· Hanbury, Daniel (20 Μαρτίου 2014). Pharmacographia. Cambridge University Press. σελ. 136. ISBN 9781108069304. 
  4. Wood, Michael (2005). In Search of Myths & Heroes: Exploring Four Epic Legends of the World. University of California Press. σελ. 155. ISBN 9780520247246. 
  5. 5,0 5,1 Shaw, Ian· Robert Jameson (2002). A Dictionary of Archaeology. Wiley. σελ. 264. ISBN 978-0-631-23583-5. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2010. 
  6. The Indian Ocean in antiquity By Julian Reade pg 449
  7. 7,0 7,1 7,2 «Dictionary of Greek and Roman Geography (1854), OPO´NE». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]