Οπτοηλεκτρονική

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η οπτοηλεκτρονική (Opto-electronics) ή οπτικοηλεκτρονική (optical electronics) είναι ο κλάδος της φυσικής και της ηλεκτρονικής που ασχολείται με διατάξεις στερεάς κατάστασης για την παραγωγή, διαμόρφωση, εκπομπή και ανίχνευση ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στο υπεριώδες, υπέρυθρο και ορατό τμήμα του φάσματος. Επομένως, το αντικείμενο της Οπτοηλεκτρονικής είναι η μελέτη και η εφαρμογή ηλεκτρονικών διατάξεων και εξαρτημάτων που αλληλεπιδρούν με το φως. Ο όρος "φως", εκτός από το ορατό περιλαμβάνει και τις αόρατες μορφές ακτινοβολίας όπως οι ακτίνες γ, οι ακτίνες Χ, την υπεριώδη και την υπέρυθρη.

Οι οπτοηλεκτρονικές διατάξεις είναι ουσιαστικά οπτο-ηλεκτρικοί ή ηλεκτρο-οπτικοί μορφοτροπείς (transducers) που μετατρέπουν την οπτική ακτινοβολία σε ηλεκτρικό σήμα και το αντίστροφο.

Η οπτοηλεκτρονική βασίζεται στην κβαντική μηχανική, και συγκεκριμένα στα φαινόμενα που συνοδεύουν την πρόσπτωση του φωτός πάνω σε ημιαγωγά υλικά, μερικές φορές υπό την επίδραση ηλεκτρικού πεδίου.

Το τμήμα της οπτοηλεκτρονικής που ασχολείται με τη μετάδοση σημάτων μέσω του φωτός, και συγκεκριμένα με τις οπτικές ίνες, διατάξεις λέιζερ, κτλ, είναι γνωστό και ως φωτονική.



Σημαντικές εφαρμογές της οπτοηλεκτρονικής περιλαμβάνουν: