Οξυμετρία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η οξυμετρία είναι η ογκομέτρηση εξουδετέρωσης κατά την οποία προσδιορίζεται η άγνωστη συγκέντρωση ενός διαλύματος βάσης μετρώντας τον όγκο προτύπου διαλύματος οξέος που απαιτείται για την πλήρη εξουδετέρωση του διαλύματος της βάσης. Στην οξυμετρία ως πρότυπο διάλυμα χρησημοποιείται συνήθως το υδροχλώριο. Το ογκομετρούμενο διάλυμα βάσης έχει αρχικά pH >7 (25°C), ενώ με την προσθήκη πρότυπου διαλύματος οξέος το pH του ογκομετρούμενου διαλύματος βαθμιαία ελαττώνεται. Ο προσδιορισμός του τελικού σημείου στην οξυμετρία πραγματοποιείται συνήθως με κατάλληλο πρωτολυτικό δείκτη ο οποίος προστίθεται στο ογκομετρούμενο διάλυμα. Η περιοχή pH αλλαγής του δείκτη περιλαμβάνει το pH του διαλύματος στο ισοδύναμο σημείο.