Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ολβία, Λιβύη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ψηφιδωτό που τιμεί την επανίδρυση της Ολβίας από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα. Επιγρ,: ΠΟΛΙC ΝΕΑ ΘΕΟΔΩΡΙΑC.

Η Ολβία ή η Θεοδωριάς ήταν μια Ρωμαϊκή (Βυζαντινή) πόλη μεταξύ Μαρτζ και Μπέιντα στην περιοχή Κυρηναϊκή της σύγχρονης Λιβύης.[1][2][3] Η Ολβία είναι τώρα κυρίως αρχαιολογικός χώρος. Το σύγχρονο όνομα της τοποθεσίας είναι Qasr Libya, από το qasr (κάστρο) της ισλαμικής περιόδου στην περιοχή και το Libya ή Lebia ως παραφθορά του αρχαίου ονόματος Oλβία.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αρχαία πόλη της Ολβίας, μετά την καταστροφή από τους Βανδάλους και τις εισβολές από τους Λαγκουάταν νομάδες (Λουάται), ιδρύθηκε ξανά το 539 μ.Χ. ως "πόλις νέα" Θεοδωριάς[4] από τη Ρωμαία αυτοκράτειρα Θεοδώρα.[5]

Ψηφιδωτό, με παράσταση του αρχαίου φάρου της Αλεξάνδρειας, στην Ολβία, Λιβύη. Επιγρ.: Ο ΦΑΡΟC.

Το μόνο που απέμεινε από την πόλη είναι δύο βυζαντινές εκκλησίες. Η μία είναι ενσωματωμένη στο Κασρ, το οποίο τώρα φιλοξενεί το Μουσείο Κασρ Λιβύα.  Η άλλη εκκλησία ανασκάφθηκε από τον Ρίτσαρντ Γκούντσιλντ στα μέσα της δεκαετίας του 1950.[6][7][8]Μόνο το σχέδιο του δαπέδου παραμένει, αλλά πενήντα ωραία πλαίσια ψηφιδωτού που απεικονίζουν τον γνωστό κόσμο, την επανίδρυση και τον διάκοσμο της πόλης από τη Θεοδώρα, εκτίθενται στο μουσείο. [9] Σε ένα από αυτά, δύο μορφές φέρουν τα ονόματα του Μακαρίου και του Θεοδώρου, επισκόπων, όπου ο τελευταίος χαρακτηρίζεται ως "νέος επίσκοπος", μάλλον ο διάδοχος του Μακαρίου. [10]

Επισκοπή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχουν πέντε γνωστοί αρχαίοι επίσκοποι αυτής της αρχαίας επισκοπής.[11][12] Οι δύο πρώτοι αναφέρονται στην επιστολή που έγραψε ο Συνέσιος της Κυρήνης στον Θεόφιλο της Αλεξανδρείας το 412, στην οποία ο συγγραφέας πληροφορεί τον αρχιεπίσκοπο της Αλεξάνδρειας ότι μετά από μια μακρά διακονία και μια μακρά ζωή απεβίωσε "ο πολύ καλός πατέρας Αθάμας"; ότι οι πιστοί της Ολβίας επέλεξαν ομόφωνα ως διάδοχό του τον Αντώνιο, έναν έντιμος και δίκαιο άνδρα.[13]

Ο επίσκοπος Πόπλιος συμμετείχε στη Σύνοδο της Εφέσου το 431.

Από το 1933 η Ολβία έχει συμπεριληφθεί μεταξύ των των επισκοπικών της Καθολικής Εκκλησίας· ο τίτλος δεν έχει απονεμηθεί από τις 26 Μαΐου 1978.[13][14] [15]

Γνωστοί επίσκοποι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ύστερη αρχαιότητα[13][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αθάμας (άκμασε το 412)
  • Αντώνιος (άκμασε μετά το 412)
  • Πόπλιος (Publius) (άκμασε το 431)
  • Μακάριος (άκμασε το 539/540)
  • Θεόδωρος (άκμασε το 539/540)

Σύγχρονη εποχή (Καθολική Εκκλησία)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Denis Roques, Synésios de Cyrène et la Cyrénaïque du Bas-Empire, Paris 1987.
  2. G. Ambrosetti, Qasr el-Lebia, Enciclopedia dell'Arte Antica, 1965.
  3. Theodorias (Qasr Libya) sul sito Livius.Org.
  4. Beckwith, John (1993) Early Christian and Byzantine Art Yale University Press, New Haven, Connecticut, p. 74, (ISBN 0-300-05296-0).
  5. Roques is cautious in identifying the ancient city of Olbia with the new city of Theodorias and therefore with Qasr el-Lebia, where the ruins of the Byzantine city, built by Theodora, are found. See: Synésios de Cyrène et la Cyrénaïque du Bas-Empire, pp. 106–107.
  6. Pliez, Olivier (ed.) (2009) "Qasr Libya (Olbia-Theodoria)" Le Petit Futé Libye Petit Futé, Paris, p. 241, (ISBN 2-7469-2276-2); in French.
  7. Richard Goodchild: The Great, newly discovered mosaic floor of Qasr el-Lebia. The Illustrated London News, 14. December 1957.
  8. Gwyn Williams: Green Mountain - an informal guide to Cyrenaica and its Jebel Akhdar. (Faber and Faber, 1963).
  9. Azema, James (2000) "East of Barce" Libya Handbook: The Travel Guide p. 163, Footprint Travel Guides, Bath, England, (ISBN 1-900949-77-6).
  10. Roques, Synésios de Cyrène et la Cyrénaïque du Bas-Empire, pp. 338 e 340.
  11. Pius Bonifacius Gams, Series episcoporum Ecclesiae Catholicae, (Leipzig, 1931), p. 462.
  12. Michel Le Quien, Oriens christianus in quatuor Patriarchatus digestus, (Paris, 1740),volII, coll. 629-630.
  13. 13,0 13,1 13,2 Roques, Synésios de Cyrène et la Cyrénaïque du Bas-Empire, pp. 106, 335, 340, 359, 362.
  14. Entry at www.gcatholic.org.
  15. [1], at Catholic-Hierarchy.org.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Καλό παιδί, Ρίτσαρντ. Το μεγάλο, πρόσφατα ανακαλυμμένο μοζαϊκό πάτωμα του Qasr el-Lebia. Λονδίνο Ιλουστρέταντ Evening News , 14 Δεκεμβρίου 1957
  • Γουίλιαμς, Γκουίν. Ο Πράσινος Όρος - ένας ανεπίσημος οδηγός για την Κυρεναϊκή και το Τζεμπέλ Αχντάρ της. Φάμπερ και Φάμπερ 1963

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]