Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Το Σεντούκι του Νεκρού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι Πειρατές της Καραϊβικής:
Το Σεντούκι του Νεκρού
ΣκηνοθεσίαΓκορ Βερμπίνσκι
ΠαραγωγήWalt Disney Pictures
Jerry Bruckheimer Films
ΣενάριοΤεντ Έλιοτ
Τέρι Ρόσιο
Βασισμένο σεΟι Πειρατές της Καραϊβικής
ΠρωταγωνιστέςΤζόνι Ντεπ
Ορλάντο Μπλουμ
Κίρα Νάιτλι
Μπιλ Νάιγκι
Στέλαν Σκάρσγκορντ
Ναόμι Χάρις
Τζακ Ντάβενπορτ
ΜουσικήΧανς Ζίμερ
ΦωτογραφίαΝτάριους Βόλσκι
ΜοντάζΓκρεγκ Γουντ και Stephen E. Rivkin
ΣκηνογραφίαClint Wallace[1]
ΕνδυματολόγοςPenny Rose
Εταιρεία παραγωγήςJerry Bruckheimer Films, Walt Disney Pictures και Τζέρι Μπρουκχάιμερ
ΔιανομήFórum Hungary, Disney+ και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 7 Ιουλίου 2006
Country flag 24 Αυγούστου 2006
Διάρκεια151 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Γλώσσααγγλικά
ΠροηγείταιΗ Κατάρα του Μαύρου Μαργαριταριού
ΈπεταιΣτο Τέλος του Κόσμου
δεδομένα (π • σ • ε )

Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Το Σεντούκι του Νεκρού (αγγλικά: Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest) είναι αμερικανική περιπετειώδης ταινία φαντασίας παραγωγής 2006. Είναι το δεύτερο μέρος της σειράς ταινίων Οι Πειρατές της Καραϊβικής (Pirates of the Caribbean) και αποτελεί συνέχεια της ταινίας Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Η Κατάρα του Μαύρου Μαργαριταριού (Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl, 2003). Όπως και στην πρώτη ταινία τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Γκορ Βερμπίνσκι, το σενάριο έγραψαν οι Τεντ Έλιοτ και Τέρι Ρόσιο και την παραγωγή έκανε ο Τζέρι Μπρουκχάιμερ. Οι Τζόνι Ντεπ, Ορλάντο Μπλουμ και Κίρα Νάιτλι επαναλαμβάνουν τους ρόλους τους ενώ στο καστ προστίθενται οι Μπιλ Νάιγκι, Στέλαν Σκάρσγκορντ και Ναόμι Χάρις. Το δεύτερο μέρος βρίσκει τους Γουίλ Τέρνερ και Ελίζαμπεθ Σουάν να παντρεύονται, όταν ο Λόρδος Κάτλερ Μπέκετ διακόπτει το γάμο τους. Ο Μπέκετ ζητά από τον Γουίλ να αποκτήσει την πυξίδα του Τζακ Σπάροου καθώς επιθυμεί να βρει το Σεντούκι του Νεκρού. Εν τω μεταξύ ο Τζακ ανακαλύπτει ότι ήρθε η ώρα να ξεπληρώσει το χρέος του στον Ντέιβι Τζόουνς.

Δύο συνέχειες της πρώτης ταινίας πήραν το πράσινο φως το 2004, με τους Έλιοτ και Ρόσιο να αναπτύσσουν μια ιστορία που θα εξελίσσεται σε δύο ταινίες. Η ταινία γυρίστηκε ταυτόχρονα με το τρίτο μέρος Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Στο Τέλος του Κόσμου (Pirates of the Caribbean: At World's End, 2007) και τα γυρίσματα διήρκεσαν από το Φεβρουάριο μέχρι το Σεπτέμβριο του 2005.

Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 7 Ιουλίου του 2006. Απέσπασε μικτά προς θετικά σχόλια από τους κριτικούς[2] αλλά κάτάφερε να γίνει τεράστια εισπρακτική επιτυχία με τις συνολικές εισπράξεις να ξεπερνούν το 1 δισεκατομμύριο δολάρια[3], γινόμενη η τρίτη ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου που το καταφέρνει.[4] Σήμερα καταλαμβάνει τη 10η θέση στη λίστα με τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες όλων των εποχών.[3]

Έλαβε τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ, κερδίζοντας ένα στην κατηγορία των Οπτικών Εφέ.[5]

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο γάμος των Γουίλ και Ελίζαμπεθ διακόπτεται απότομα με την άφιξη του Λόρδου Κάτλερ Μπέκετ που κρατάει τα εντάλματα σύλληψής τους καθώς και του πρώην Μοίραρχου Τζέιμς Νόρινγκτον επειδή βοήθησαν τον Τζακ Σπάροου να δραπετεύσει. Η Ελίζαμπεθ φυλακίζεται καθώς ο Μπέκετ διαπραγματεύεται με τον Γουίλ να εντοπίσει τον Τζακ και να του πάρει την πυξίδα, η οποία έχει τη δυνατότητα να δείξει τον προορισμό που επιθυμεί όσο τίποτα άλλο ο άνθρωπος. Την ίδια στιγμή ο Τζακ αποκαλύπτει στο πλήρωμά του ότι πρόκειται να βρουν ένα μυστηριώδες κλειδί. Τον Τζακ θα προσεγγίσει ο Μπιλ "Μπουτστραπ" Τέρνερ, ο πατέρας του Γουίλ, και θα του αποκαλύψει ότι είναι πλέον κι αυτός μέρος του πληρώματους του "Ιπτάμενου Ολλανδού" και ο Τζακ πρέπει να πληρώσει στον Καπετάνιο του πλοίου Ντέιβι Τζόουνς το χρέος του -ο Τζακ είχε ζητήσει από τον Τζόουνς να σηκώσει το Μαργαριτάρι από τον πάτο της θάλασσας και να τον κάνει καπετάνιο για 13 χρόνια. Ο Μπούτστραπ του λέει ακόμα ότι ο Τζόουνς θα στείλει το Κράκεν. Μέσα σε πανικό ο Τζακ δίνει εντολή να σαλπάρουν προς την κοντινότερη στεριά.

Ο Γουίλ ψάχνει τον Τζακ και τελικά βρίσκει το Μαύρο Μαργαριτάρι στο Πελεγκόστο, όπου μια φυλή κανιβάλων λατρεύουν τον Τζακ σαν θεό και σκοπεύουν να τον φάνε. Ο Τζακ, ο Γουίλ και το πλήρωμα του Μαργαριταριού μαζί με τους Πίντελ και Ραγκέτι δραπετεύουν από το νησί. Η Ελίζαμπεθ αποδρά από την φυλακή με τη βοήθεια του πατέρα της Γουέδερμπι Σουάν. Ο Τζακ και το πλήρωμά του επισκέπτονται μια ιέρια βουντού, την Τία Ντάλμα, η οποία τους λέει ότι το κλειδί που ψάχνει ο Τζακ ξεκλειδώνει το Σεντούκι του Νεκρού όπου μέσα κρύβεται η καρδιά του Ντέιβι Τζόουνς. Το κλειδί βρίσκεται στην κατοχή του ίδιου του Τζόουνς. Η Τία δίνει στον Τζακ ένα βάζο με χώμα που θα τον προστατεύσει από τον Τζόουνς, εφόσον ο Τζόουνς είναι καταραμένος να πατάει σε στεριά μία φορά κάθε δέκα χρόνια.

Ο Τζακ στέλνει τον Γουίλ να τακτοποιήσει το χρέος του με τον Τζόουνς. Ο Γουίλ πιάνεται αιχμάλωτος από το πλήρωμα του Ιπτάμενου Ολλανδού και ο Ντέιβι Τζόουνς συναντιέται με τον Τζακ και τον αναγκάζει να βρει εκατό ψυχές μέσα σε τρεις μέρες ώστε να ξεπληρώσει το χρέος του. Ο Γουίλ θα βρει τον πατέρα του πάνω στον Ολλανδό και με τη βοήθειά του θα καταφέρει να εντοπίσει το κλειδί του Τζόουνς και να το κλέψει. Ο Τζακ και το πλήρωμά του σταματάνε στην Τορτούγκα όπου θα βρουν την Ελίζαμπεθ και τον μεθυσμένο Νόρινγκτον.

Ο Τζακ μαζί με τον Τζόσαμι Γκιμπς συνειδητοποιούν ότι ο Μπέκετ θέλει την πυξίδα και το σεντούκι ώστε να ελέγχει τον Τζόουνς και να εξαλείψει εντελώς την πειρατεία από τις θάλασσες. Ο Γουίλ εν τω μεταξύ θα επιβιβαστεί σε ένα εμπορικό πλοίο αλλά θα καταστραφεί από το Κράκεν. Το Μαύρο Μαργαριτάρι σαλπάρει προς την τοποθεσία που βρίσκεται το σεντούκι και οι Τζακ, Ελίζαμπεθ και Νόρινγκτον το ανακαλύπτουν. Αμέσως μετά καταφτάνει ο Γουίλ με το κλειδί, με σκοπό να μαχαιρώσει την καρδιά ώστε να ελευθερώσει τον πατέρα του, χωρίς να γνωρίζει ότι όποιος μαχαιρώσει την καρδιά γίνεται αυτομάτως ο επόμενος καπετάνιος του Ιπτάμενου Ολλανδού. Ο Νόρινγκτον θέλει την καρδιά για να πάρει πίσω τη θέση του στο Ναυτικό ενώ ο Τζακ τη θέλει για να γίνει αθάνατος.

Γρήγορα μια μάχη μεταξύ των τριών θα αρχίσει. Ενώ οι Τζακ, Γουίλ και Νόρινγκτον ξιφομαχούν, οι Πίντελ και Ραγκέτι κλέβουν το σεντούκι. Το πλήρωμα του Τζόουνς φτάνει στο νησί και η Ελίζαμπεθ μαζί με τους Πίντελ και Ραγκέτι τους πολεμούν. Ο Τζακ ξεκλειδώνει το σεντούκι και βάζει την καρδιά μέσα στο βάζο με χώμα που του έδωσε η Τία Ντάλμα. Ο Ιπτάμενος Ολλανδός επιτίθεται στο Μαύρο Μαργαριτάρι, το οποίο καταφέρνει να ξεφύγει μέχρι που θα του επιτεθεί το Κράκεν. Ο Τζακ οδεύει προς βοήθεια, πληγώνει το Κράκεν με μια έκρηξη, αλλά το πλοίο έχει υποστεί σοβαρές ζημιές και το περισσότερο πλήρωμα είναι νεκρό. Ο Τζακ δίνει εντολή στους εναπομείναντες Γουίλ, Ελιζαμπεθ, Γκιμπς, Πίντελ, Ραγκέτι, Κότον και Μάρτι να εγκαταλείψουν το πλοίο. Η Ελίζαμπεθ καθώς συνειδητοποιεί ότι το Κράκεν κυνηγά τον Τζακ και όχι το πλοίο ή το πλήρωμα, δένει τον Τζακ στο Μαργαριτάρι ώστε να δραπετεύσουν οι υπόλοιποι με ασφάλεια.

Ο Τζακ καταφέρνει να ελευθερωθεί αλλά το Κράκεν επιτίθεται από πίσω του και ο Τζακ πηγαίνει κάτω στη θάλασσα μαζί με το πλοίο. Ο Τζόουνς ανοίγει το σεντούκι και ανακαλύπτει ότι είναι άδειο. Ο Νόρινγκτον δίνει την καρδιά στον Μπέκετ. Το πλήρωμα του Μαργαριταριού επιστρέφει στην Τία Ντάλμα, η οποία τους παροτρύνει να σώσουν τον Τζακ και προτείνει έναν καπετάνιο που μπορεί να τους βοηθήσει. Έτσι προς έκπληξη όλων καταφτάνει ο νεκρανεστημένος Μπαρμπόσα.

Ηθοποιοί και Χαρακτήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την επιτυχία της πρώτης ταινίας Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Η Κατάρα του Μαύρου Μαργαριταριού, ηθοποιοί και συνεργείο υπέγραψαν για δύο συνέχειες που θα γυρίζονταν μαζί[6]. Οι σεναριογράφοι Τεντ Έλιοτ και Τέρι Ρόσιο αποφάσισαν να μην κάνουν τις συνέχειες σαν καινούριες περιπέτειες με τους ίδιους ηθοποιούς αλλά μία τριλογία[7]. Ήθελαν να εξερευνήσουν την πιθανότητα του τι θα συνέβαινε μετά τον εναγκαλισμό του Γουίλ και της Ελίζαμπεθ στο τέλος της πρώτης ταινίας και σκέφτηκαν αρχικά σαν κεντρική πλοκή το Συντριβάνι της Νεότητας[8] αλλά τελικά κατέληξαν στην εισαγωγή του χαρακτήρα Ντέιβι Τζόουνς, του "Ιπτάμενου Ολλανδού" και του Κράκεν[9].

Box office[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με προϋπολογισμό 225.000.000 δολάρια[3], η ταινία έκανε άνοιγμα τριημέρου στην 1η θέση με 135,6 εκατομμύρια δολάρια[3], σημειώνοντας ρεκόρ πρώτου σαββατοκύριακου..[10] Συνολικά απέφερε 423,3 εκαοτμμύρια δολάρια στο αμερικανικό box office και 642,8 εκατομμύρια δολάρια στον υπόλοιπο κόσμο.[3] Παγκοσμίως συγκέντρωσε πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια.[3] Ήταν η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία τόσο στην Αμερική όσο και παγκοσμίως για το 2006.[3] Μέχρι σήμερα καταλαμβάνει την 27η θέση στη λίστα με τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες όλων των εποχών.[11] Αποτελεί επίσης τη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία ανάμεσα στις υπόλοιπες ταινίες της σειράς τόσο στο αμερικανικό box office όσο και παγκοσμίως[12] και τη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στη φιλμογραφία του Τζόνι Ντεπ.[13]

Στην Ελλάδα, η ταινία άρχισε να προβάλλεται την Πέμπτη, 24 Αυγούστου 2006 και σημείωσε πανελλαδικά ρεκόρ πρώτης μέρας με 66.024 εισιτήρια και πρώτου 4ημέρου (Πέμπτη–Κυριακή) με 219.696 εισιτήρια,[14][15] συμπεριλαμβανομένων 133.000 εισιτηρίων στην Αθήνα.[16] Το πανελλαδικό αυτό ρεκόρ καταρρίφθηκε λίγους μήνες αργότερα από την ταινία 300.[17] Αποτέλεσε τη δεύτερη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία του 2006 στην Ελλάδα, μετά από την ταινία Κώδικας Da Vinci (The Da Vinci Code)[18] και την πιο επιτυχημένη ταινία της σειράς Οι Πειρατές της Καραϊβικής.

Βραβεία & Υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οργάνωση Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα
Όσκαρ[5] Οπτικά Εφέ Τζον Νολ, Χαλ Τ. Χίκελ, Τσαρλς Γκίμπσον & Άλεν Χολ Νίκη
Μοντάζ Ηχητικών Εφέ Κρίστοφερ Μπόις & Τζορτζ Γουότερς Υποψηφιότητα
Ήχος Κρίστοφερ Μπόις, Ντέιβιντ Πάρκερ, Ντέιβιντ Κάμπελ & Λι Όρλοφ Υποψηφιότητα
Καλλιτεχνική Διεύθυνση Ρικ Χάινριχς & Τσέριλ Κάρασικ Υποψηφιότητα
Χρυσές Σφαίρες[19] Α' Ανδρικού Ρόλου Τζόνι Ντεπ Υποψηφιότητα
BAFTA[20] Σχεδιασμός Παραγωγής Ρικ Χάινριχς & Τσέριλ Κάρασικ Υποψηφιότητα
Ήχος Κρίστοφερ Μπόις, Τζορτζ Γουότερ ΙΙ, Πολ Μάσεϊ & Λι Όρλοφ Υποψηφιότητα
Σχεδιασμός Κοστουμιών Πένι Ρόουζ Υποψηφιότητα
Μακιγιάζ & Κομμώσεις Βι Νιλ & Μάρτιν Σάμιουελ Υποψηφιότητα
Ειδικά Εφέ Τζον Νολ, Χαλ Τ. Χίκελ, Τσαρλς Γκίμπσον & Άλεν Χολ Νίκη

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ www.imdb.com/name/nm1261793/#art_department. Ανακτήθηκε στις 10  Σεπτεμβρίου 2019.
  2. ↑ «Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Το Σεντούκι του Νεκρού στο Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2013. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 «Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Το Σεντούκι του Νεκρού στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2010. 
  4. ↑ Conor Bresnan (11 Σεπτεμβρίου 2006). «Around the World Roundup: 'Cars' Dethrones Billion-Dollar 'Pirates'». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2013. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «The 79th Academy Awards (2007) Nominees and Winners». oscars.org. 25 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2012. 
  6. ↑ Brian Linder (2003-10-21). «Back-to-Back Pirates». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-06-13. https://web.archive.org/web/20070613201237/http://uk.movies.ign.com/articles/455/455825p1.html. Ανακτήθηκε στις 23/12/2010. 
  7. ↑ Ted Elliott, Terry Rossio (2006). Audio Commentary (DVD). Buena Vista. 
  8. ↑ Charting the Return (DVD). Walt Disney Pictures. 2006. 
  9. ↑ «Everything Relates Back to What Started Everything Off in the First». Production Notes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2010. 
  10. ↑ «'Pirates' Raid Record Books». Box Office Mojo. http://boxofficemojo.com/news/?id=2111&p=.htm. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2012. 
  11. ↑ «All Time Box Office WORLDWIDE GROSSES». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2012. 
  12. ↑ «Franchises Pirates of the Caribbean». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2012. 
  13. ↑ «Ο Τζόνι Ντεπ στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2012. 
  14. ↑ «Ελληνικό box-office: Λες και μίλησαν… οι νεκροί!». freecinema.gr. 29 Μαΐου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2017. https://web.archive.org/web/20170609104427/http://freecinema.gr/greek-box-office-dead-men-had-some-tales-to-tell/. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2017. 
  15. ↑ «Around the World Roundup: Yo Ho, Yo Ho, Eight in a Row». Box Office Mojo. http://boxofficemojo.com/news/?id=2146&p=.htm. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2012. 
  16. ↑ «Κυτίον το Ελληνικόν, Τετραήμερο 24/08-27/08 του `06». cine.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-08-28. https://web.archive.org/web/20170828034851/http://cine.gr/article.asp?topic=Box%20Office&id=5818. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2016. 
  17. ↑ «Ρεκόρ με το... καλημέρα». ethnos.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-07-28. https://web.archive.org/web/20170728140913/http://www.ethnos.gr/politismos/arthro/rekor_me_to_kalimera-98410/. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2016. 
  18. ↑ «Box Office Mojo Greece». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2012. 
  19. ↑ «The 64th Annual Golden Globe Awards (2007)». goldenglobes.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2012. 
  20. ↑ «BAFTA Awards». IMDb. 11 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


π • σ • ε Οι Πειρατές της Καραϊβικής
Ταινίες
Χαρακτήρες
  • Τζακ Σπάροου
  • Χέκτορ Μπαρμπόσα
  • Γουίλ Τέρνερ
  • Ελίζαμπεθ Σουάν
    • Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Οι_Πειρατές_της_Καραϊβικής:_Το_Σεντούκι_του_Νεκρού&oldid=10466589"