Οικογένεια Λεμού
Η οικογένεια Λεμού είναι μια σημαντική ελληνική οικογένεια πλοιοκτητών η οποία ασχολείται επαγγελματικά με τη ναυτιλία από τον 18ο αιώνα. Η οικογένεια από την Καρδαμύλη της Μάνης. Το αρχικό επώνυμο της οικογένειας κατά την παραμονή τους στην Μάνη ήταν το Λεμάκη. Ωστόσο, εν μέσω της αποδημίας της οικογένειας από τη Μάνη στη Χίο, η οικογένεια άλλαξε το επώνυμο της σε Λεμός για να μην εντοπιστεί. Από το 1860 έως το 1914 η οικογένεια είχε στην κατοχή της 52 εμπορικά πλοία.
Ιστορικά στοιχεία για την οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το 1905, ο καπετάνιος Χρήστος Μ. Λεμός ήταν συνιδιοκτήτης και καπετάνιος του ατμόπλοιου Μαριέττα Ράλλη, το οποίο είναι το πρώτο ατμόπλοιο που ανήκε σε ναυτικούς από τις Οινούσσες.
- Σε αναγνώριση της συνεισφοράς της οικογένειας στην πολεμική προσπάθεια, η οικογένεια Λεμού παρέλαβε ένα από τα 100 πλοία Λίμπερτυ[1][2] που παραχωρήθηκαν από τις ΗΠΑ σε Έλληνες πλοιοκτήτες. Τα πλοία Λίμπερτυ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην άνοδο του ελληνικού εμπορικού ναυτικού μετά τον Β΄ ΠΠ.
- Άλλος ένας σημαντικός εκπρόσωπος της οικογένειας στη ναυτιλία είναι ο καπετάνιος Λέων Γ. Λεμός, ιδρυτής της Efploia Shipping. Ήταν ένας από τους πιο καταξιωμένους Έλληνες πλοιοκτήτες της δεκαετίας του 1970 και του 1980.
- Αφού πούλησε 15 από τα 17 εμπορικά πλοία του το 1980, ο κ. Λεμός επέστρεψε στην αγορά το 1985 παραγγέλνοντας 10 μπαλκ κάριερ από την Hyundai Heavy Industries.
- Τα περισσότερα μέλη της οικογένειας Λεμού ζουν στην Ελλάδα. Ωστόσο, σημαντικό μέρος των μελών της οικογένειας ζουν σε πανάκριβα σπίτια αξίας πολλών εκατομμυρίων λιρών στο Μέιφερ και το Σεντ Τζονς Γουντ του Λονδίνου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Foustanos, Georgios M. (Νοεμβρίου 2007). 100 & 7 Restructuring Greek Shipping After World War II. Greece: Argo Publishing and Advertising Co. LTD. σελίδες 26–27. ISBN 978-960-89400-3-1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2020.
- ↑ Foustanos, Georgios M. (Νοεμβρίου 2005). Oinoussian Steamships 1905-1940. Greece: Oinoussian Maritime Museum. σελίδες 192–193. ISBN 960-85095-4-8. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2020.
