Ξηρογραφία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η ξηρογραφία είναι μια τεχνική ξηρής φωτοτυπίας . Αρχικά ονομαζόταν ηλεκτροφωτογραφία, μετονομάστηκε σε xerography (ξηρογραφία)—από τις ελληνικές ρίζες ξηρός και -γραφία, —για να τονιστεί ότι σε αντίθεση με τις τεχνικές αναπαραγωγής που χρησιμοποιούνταν τότε, όπως η κυανοτυπία, η διαδικασία της ξηρογραφίας δεν χρησιμοποιούσε υγρές χημικές ουσίες . [1]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ξηρογραφία εφευρέθηκε από τον Αμερικανό φυσικό Τσέστερ Κάρλσον, βασισμένη σημαντικά στις συνεισφορές του Ούγγρου φυσικού Παλ Σελένυι . Ο Κάρλσον υπέβαλε αίτηση και του απονεμήθηκε η ευρεσιτεχνία U.S. Patent 2.297.691 στις 6 Οκτωβρίου 1942.

Η καινοτομία του Κάρλσον συνδύασε την ηλεκτροστατική εκτύπωση με τη φωτογραφία, σε αντίθεση με τη διαδικασία ξηρής ηλεκτροστατικής εκτύπωσης που εφευρέθηκε από τον Γκέορκ Λίχτενμπεργκ το 1778. [2] Η αρχική διαδικασία του Κάρλσον ήταν επίπονη, απαιτώντας πολλά βήματα χειροκίνητης επεξεργασίας με επίπεδες πλάκες.

Η πρώτη εμπορική φωτοτυπική μηχανή ξηρογραφίας κυκλοφόρησε από την εταιρεία Xerox Corporation, τότε με το όνομα Haloid, το 1959, και ήταν γνωστή ως Xerox 914. Η επιτυχία αυτής της μηχανής άλλαξε το τοπίο της αντιγραφής εγγράφων και εισήγαγε την παρακμή παλαιότερων διαδικασιών αναπαραγωγής.

Η ξηρογραφία χρησιμοποιείται πλέον στα περισσότερα φωτοτυπικά μηχανήματα και σε εκτυπωτές laser και LED.

Διαδικασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ξηρογραφία λειτουργεί βασιζόμενη στις αρχές των ηλεκτροστατικών φορτίων. Εμπλέκει μια φωτοαγώγιμη επιφάνεια που αρχικά φορτίζεται ομοιόμορφα. Στη συνέχεια εκτίθεται σε μια εικόνα του αρχικού εγγράφου. Η έκθεση στο φως αποφορτίζει το φωτοαγωγό στις περιοχές όπου χτυπά το φως, δημιουργώντας μια ηλεκτροστατική εικόνα. Οι εναπομείναντες φορτισμένες περιοχές μπορούν στη συνέχεια να προσελκύσουν σωματίδιο τόνερ, που είναι μια ξηρή σκόνη. Εν συνεχεία, το τόνερ μεταφέρεται σε ένα χαρτί και σταθεροποιείται μόνιμα με θερμότητα και πίεση, παράγοντας ένα αντίγραφο του αρχικού εγγράφου.

Εξαρτήματα και λειτουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βασικά συστατικά ενός φωτοαντιγραφικού μηχανήματος ξηρογραφίας περιλαμβάνουν ένα φωτοαγώγιμο τύμπανο, κορώνες ή έναν ελεγκτή φόρτισης για τη φόρτιση του φωτοαγωγού και τη βοήθεια στη μεταφορά του τόνερ, μια πηγή φωτός για την έκθεση της εικόνας, έναν τόνερ και μια συναρμολόγηση στερεοποίησης.

Εξελίξεις και αντίκτυπος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τα χρόνια, η ξηρογραφία έχει εξελιχθεί σημαντικά. Τα σύγχρονα αντιγραφικά είναι πολυλειτουργικές συσκευές με δυνατότητες που περιλαμβάνουν σάρωση, φαξ και εκτύπωση δικτύου. Οι προόδοι στην τεχνολογία του τόνερ και η αποδοτικότητα των φωτοαγωγών έχουν οδηγήσει σε ταχύτερες ταχύτητες εκτύπωσης, υψηλότερη ποιότητα εικόνων και μειωμένο κόστος.

Ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος της ξηρογραφίας μετριάζεται από προγράμματα ανακύκλωσης και την ανάπτυξη φιλικών προς το περιβάλλον τόνερ και συστατικών.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Definition of XEROGRAPHY». www.merriam-webster.com. 
  2. Schiffer, Michael B.· Hollenback, Kacy L. (2003). Draw the Lightning Down: Benjamin Franklin and Electrical Technology in the Age of Enlightenment. Berkeley: University of California Press. σελίδες 242–44. ISBN 0-520-23802-8. electrophorus volta. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]