Νόμος Τζάουλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο νόμος του Τζάουλ περιγράφεται ως εξής:

Η μεταβολή της θερμικής ενέργειας ενός αντιστάτη αντίστασης R, όταν από αυτόν διέρχεται ηλεκτρικό ρεύμα σταθερής έντασης I και επομένως η ποσότητα της θερμότητας Q που μεταφέρεται από αυτόν προς το περιβάλλον σε χρονικό διάστημα t είναι:
α) ανάλογη του τετραγώνου της έντασης Ι του ηλεκτρικού ρεύματος που διαρρέει τον αντιστάτη,
β) ανάλογη της αντίστασης R του αντιστάτη,
γ) ανάλογη του χρόνου t διέλευσης του ηλεκτρικού ρεύματος από τον αντιστάτη.
Η μαθηματική σχέση με την οποία συνδέονται τα παραπάνω φυσικά μεγέθη είναι η εξής:

Όλα τα μεγέθη μετριούνται σε μονάδες του SI δηλαδή η θερμότητα (Q) σε Joule (J), η ένταση του ηλεκτρικού ρεύματος (Ι) σε Αμπέρ (Α), η αντίσταση (R) σε Ωμ (Ω) και ο χρόνος (t) σε δευτερόλεπτα (s).

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αντωνίου Ν., Δημητριάδης Π., Καμπούρης Κ., Παπαμιχάλης Κ., Παπατσίμπα Λ., Φυσική Γ' Γυμνασίου, ΟΕΔΒ, 2010.