Ντορίν Ματεούτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντορίν Ματεούτς

1989
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης2 Αυγούστου 1965 (1965-08-02) (58 ετών)
Τόπος γέννησηςΜπογκάτα-Κουρτουγιούς, Ρουμανία
Ύψος1,69 μ.
ΘέσηΜέσος
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1981–1986ΦΚ Κορβίνουλ Χουνεντοάρα132(36)
1986–1990Ντιναμό Βουκουρεστίου109(80)
1990–1992Ρεάλ Σαραγόσα64(10)
1992–1993Μπρέσια Κάλτσιο4(0)
1993–1994ΑΚ Ρετζιάνα 191925(3)
1994–1995Ντιναμό Βουκουρεστίου37(8)
1995–1996Σπορτούλ3(0)
Σύνολο374(137)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1984–1991Ρουμανία56(10)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ντορίν Ματεούτς (ρουμανικά: Dorin Mateuț, γεννήθηκε 2 Αυγούστου 1965)[1] είναι Ρουμάνος πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως επιθετικός μέσος.

Σταδιοδρομία σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ματεούτς γεννήθηκε στη Μπογκάτα-Κουρτουγιούς της Κομητείας Κλουζ στις 2 Αυγούστου 1965, αλλά η γέννησή του ανακοινώθηκε από την οικογένειά του στις 5 Αυγούστου 1965.[1] Έκανε το ντεμπούτο του στο Πρωτάθλημα Ρουμανίας στις 14 Οκτωβρίου 1981, παίζοντας για την ΦΚ Κορβίνουλ Χουνεντοάρα σε μια νίκη με 3–1 με αντίπαλο τη ΦΚ Ολτ Σκορνιτσέστι υπό τον προπονητή Μίρτσεα Λουτσέσκου, έναν προπονητή με τον οποίο θα συνεργαζόταν επίσης στη ΦΚ Ντινάμο Βουκουρεστίου και στην Μπρέσια Κάλτσιο.[2] [3] Τη σεζόν 1986–87, μεταγράφηκε στη ΦΚ Ντινάμο Βουκουρεστίου.[3] Σημείωσε 43 γκολ, μόνο ένα με πέναλτι, για να πάρει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ και ακόμη και το Ευρωπαϊκό Χρυσό Παπούτσι για τη σεζόν 1988-89.[3][2][4][5] Επίσης, με την επίδοση αυτή ήταν και πρώτος σκόρερ των πρωταθλημάτων στον κόσμο για εκείνη τη χρονιά.[6] Την επόμενη σεζόν βοήθησε τη Ντινάμο Βουκουρεστίου να κερδίσει το πρωτάθλημα, το Κύπελλο Ρουμανίας και σκόραρε 4 γκολ σε 8 αγώνες καθώς η Ντινάμο έφτασε στους ημιτελικούς του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης 1989–90. Επίσης, ο Ματεούτς είχε συνολικά 25 αγώνες και 12 γκολ σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις.[3][2][7] Αργότερα έπαιξε στο εξωτερικό με επιτυχία, στην ισπανική Ρεάλ Σαραγόσα.[1][3] Αποχώρησε το 1996, αφού έπαιξε ξανά στην Ιταλία, στη ΑΚ Ρετζιάνα 1919 και τη Ρουμανία από το 1992.[1][5]

Εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ματεούτς έπαιξε 56 αγώνες και σημείωσε 10 γκολ για την Εθνική Ρουμανίας, κάνοντας το ντεμπούτο του στις 7 Φεβρουαρίου 1984, όταν ο προπονητής Μίρτσεα Λουτσέσκου τον έβαλε στο γήπεδο στο 81ο λεπτό ως αλλαγή σε φιλικό που έληξε με 1–1 με αντίπαλο την Αλγερία.[8][9] Στο επόμενο παιχνίδι του, ένα φιλικό που έληξε με νίκη 2–0 με αντίπαλο την Ελλάδα, ο Ματεούτς σημείωσε το πρώτο του γκολ.[8] Αγωνίστηκε σε τέσσερα παιχνίδια, σκοράροντας ένα γκολ στα προκριματικά για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, πέντε παιχνίδια στα οποία σημείωσε ένα γκολ στα προκριματικά για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1988 και έξι παιχνίδια στα οποία σκόραρε δύο γκολ στα επιτυχημένα προκριματικά για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990, αποτελώντας επίσης μέρος της Ρουμανίας στα τελικά της διοργάνωσης, όπου αγωνίστηκε σε ένα παιχνίδι ομίλων με αντίπαλο την Αργεντινή που έληξε ισοπαλία με 1–1.[8] Το τελευταίο παιχνίδι του Ματεούτς για την εθνική ομάδα ήταν μια ισοπαλία με 1–1 εναντίον της Βουλγαρίας στα προκριματικά για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1992, όπου εμφανίστηκε σε συνολικά σε έξι παιχνίδια στα οποία σημείωσε δύο γκολ.[8]

Για την εκπροσώπηση της χώρας του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990, ο Ματεούτς παρασημοφορήθηκε από τον Πρόεδρο της Ρουμανίας, Τραϊάν Μπασέσκου, στις 25 Μαρτίου 2008, με το Ordinul "Meritul Sportiv" (Τάγμα της Αθλητικής Αξίας), 3ης τάξης.[10][11]

Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ντιναμό Βουκουρεστίου

Ατομικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «SPECIAL. La mulți ani, Dorin Mateuț! INTERVIU savuros cu "Gheata de Aur". Pumnul dat lui Desailly, ce spune de Mircea Lucescu și cum se simte după operația pe coloană» (στα Ρουμανικά). Playsport.ro. 5 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2021. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 «Mateuț: "Eu, Hitler și Napoleon!". Cum a câștigat Gheata de Aur? "Cu stângu'-dreptu'-capu'-pieptu'. De asta am ascultat imnul de 56 de ori". Unde i-au cântat Sandra și Bad Boys Blue, de ce l-a enervat pe Lucescu și când vine "cel mai mare antrenor român" la națională. Partea a doua» (στα Ρουμανικά). Prosport.ro. 4 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 (Αγγλικά) (Ρουμανικά) Ντορίν Ματεούτς στο RomanianSoccer.ro και στο StatisticsFootball.com
  4. ↑ «Golden Boot ("Soulier d'Or") Awards». Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. http://www.rsssf.com/miscellaneous/gboot.html. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2019. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Ντορίν Ματεούτς στην ιστοσελίδα National-Football-Teams.com
  6. ↑ «World League Topscorers 1889-2005». Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2022. 
  7. ↑ «VIDEO Mateuț revine la Dinamo! Și alte glorii au fost ofertate. "Le voi găsi un loc"» (στα Ρουμανικά). Digisport.ro. 21 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2021. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 «Dorin Mateuț». European Football. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2019. 
  9. ↑ «Algeria 1-1 Romania». European Football. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2021. 
  10. ↑ «DECRET privind conferirea Ordinului și Medaliei Meritul Sportiv» (PDF). Monitorul Oficial al României Nr. 241. 28 Μαρτίου 2008. σελ. 3. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2021. 
  11. ↑ «Decorarea unor personalități ale fotbalului românesc». Administrația Prezidențială. 25 Μαρτίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ντορίν_Ματεούτς&oldid=10146568"