Ντενγκ Πουφάνγκ
| Tενγκ Πουφάνγκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 16 Απριλίου 1944 Τζουοκουάν |
| Χώρα πολιτογράφησης | Δημοκρατία της Κίνας (1912–49) (1944–1949) Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (από 1949) |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Πεκίνου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ντενγκ Σιαοπίνγκ και Τσούο Λιν |
| Αδέλφια | Tενγκ Τσιφάνγκ Tενγκ Ρονγκ Tενγκ Ναν |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Εθνικής Επιτροπής της Πολιτικής Συμβουλευτικής Διάσκεψης του Κινεζικού Λαού standing member of the National Committee of the Chinese People's Political Consultative Conference |
| Βραβεύσεις | Ολυμπιακό Τάγμα βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (2003) Ilga Award |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ντενγκ Πουφάνγκ απλοποιημένα (κινέζικα 邓朴方, παραδοσιακά κινέζικα 鄧樸方, pinyin: Dèng Pǔfāng, Jinzhong, 16 Απριλίου 1944) είναι ο μεγαλύτερος γιος του πρώην αντιπροέδρου της κινεζικής κυβέρνησης Ντενγκ Σιαοπίνγκ[1] . Είναι περισσότερο γνωστός για τον τραυματισμό του από τους Ερυθροφρουρούς και την παραπληγία του. Έκτοτε, αφιέρωσε τη ζωή του στη βελτίωση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία.[2][3][4]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ντενγκ Πουφάνγκ γεννήθηκε από τον Ντενγκ Σιαοπίνγκ και τη Ζούο Λιν, την τρίτη σύζυγό του, στην πόλη Ζουοκουάν της Τζινζόνγκ, στο Σανξί. Θεωρείται μέλος του Κόμματος του Πρίγκιπα του Στέμματος.[5]
Παραπληγία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη διάρκεια της Μορφωτικής Επανάστασης, ο Ντενγκ Σιαοπίνγκ και η οικογένειά του βρέθηκαν στο στόχαστρο του Μάο Τσετούνγκ, ο οποίος τον χαρακτήρισε καπιταλιστή-τροχονόμο[1]. Σε μια συνεδρίαση, τον ανάγκασαν να γονατίσει στο πάτωμα με το χέρι του τεντωμένο πίσω του και πάνω από το κεφάλι του[6]. Η οικογένειά του παρακολουθούσε καθώς οι φοιτητές τον ανάγκαζαν να ομολογήσει τον καπιταλιστικό τρόπο σκέψης του [6].
Τον Μάιο του 1968, ο Ντενγκ Πουφάνγκ σπούδαζε πυρηνική φυσική στο πανεπιστήμιο του Πεκίνου, όπου μαινόταν ο αγώνας μεταξύ των αντίπαλων παρατάξεων των Ερυθρών Φρουρών του Μάο. Τον έπιασαν, τον βασάνισαν και τον πέταξαν από το παράθυρο του τριώροφου κτιρίου του πανεπιστήμιου, αλλά ορισμένες πηγές ισχυρίζονται ότι μπορεί να έπεσε ή να πήδηξε ο ίδιος από το παράθυρο.[1][7][6][8] Με σπασμένη πλάτη, μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο αλλά δεν του επετράπη η εισαγωγή. Μέχρι να φτάσει σε μια άλλη κλινική, έμεινε παράλυτος[6]. Παραμένει παραπληγικός και χρησιμοποιεί αναπηρικό καροτσάκι[1][7].
Όσον αφορά τις απόψεις του για την Μορφωτική Επανάσταση, ο Ντενγκ Πουφάνγκ είπε κάποτε: "Η γενιά της Μορφωτικής Επανάστασης δεν είναι σε καμία περίπτωση μια χαμένη γενιά, όπως συχνά λέγεται. Αντιθέτως. Όλοι όσοι πέρασαν τη δοκιμασία αυτή είναι πιο σκληροί. Αυτοί οι άνθρωποι σκέφτονται πολύ και έχουν τις δικές τους απόψεις. Είναι σταθεροί στις πεποιθήσεις τους και δείχνουν πρωτοβουλία. Κατά τη γνώμη μου, αυτή η γενιά αποτελεί πλεονέκτημα για την Κίνα και για τις μεταρρυθμίσεις που έχει αναλάβει"[9]
Δραστηριότητες μετά τον τραυματισμό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1984, ο Ντενγκ Πουφάνγκ ίδρυσε το Ταμείο Πρόνοιας της Κίνας για τα άτομα με αναπηρία και στη συνέχεια ίδρυσε και προήδρευσε της Ομοσπονδίας Αναπήρων της Κίνας το 1988[1]. Κατόπιν ίδρυσε την Κινεζική Ομοσπονδία Αναπήρων και έγινε πρόεδρός της το 1988[1]. Το 1987, ξεκίνησε μια εθνική έρευνα για τα άτομα με αναπηρία[1]. Το 1990, πρωτοστάτησε στη δημιουργία της Κινεζικής Ένωσης Αποκατάστασης και Έρευνας για τα άτομα με νοητική αναπηρία [1]. Το 1991, ψηφίστηκε νόμος που αναγνώριζε την ψυχική ασθένεια ως αναπηρία [1].
Τον Δεκέμβριο του 2003 τιμήθηκε με το Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών για το έργο του για την προστασία των δικαιωμάτων των ατόμων με ειδικές ανάγκες στην Κίνα[10].
Η Διεθνής Παραολυμπιακή Επιτροπή απένειμε στον Ντενγκ το Παραολυμπιακό Τάγμα κατά τη συνεδρίασή της στο Πεκίνο το Νοέμβριο του 2005. Αυτή ήταν η πρώτη χρονιά που το βραβείο απονεμήθηκε σε έναν μόνο παραλήπτη- κατά το παρελθόν είχαν απονεμηθεί χρυσά, αργυρά και χάλκινα μετάλλια.
Ο Ντενγκ συμμετείχε επίσης στη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου το 2008 ως εκτελεστικός πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Πεκίνου[11].
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Pearson, Veronica. Royal College of Psychiatrists. [1995] (1995). RCPsych Publications. ISBN 0-902241-74-5. p. 88
- ↑ Sabriye Tenberken; Rosemary Mahoney (2013). My path leads to Tibet: the inspiring story of the blind woman who brought hope to the blind children of Tibet. W W Norton. ISBN 9781611458893.
- ↑ «Deng Xiaoping y la revolución cultural: 40 años de reforma y apertura (1978-2018) | WorldCat.org». search.worldcat.org (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ Gutierrez, Claudia (1997-02-22). «Adiós a los privilegios» (στα es). El País. ISSN 1134-6582. https://elpais.com/diario/1997/02/22/internacional/856566004_850215.html. Ανακτήθηκε στις 2024-02-06.
- ↑ «Deng Xiaoping y la revolución cultural: 40 años de reforma y apertura (1978-2018) | WorldCat.org». search.worldcat.org (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Stewart, Whitney. (2001). Deng Xiaoping: Leader in a Changing China. Twenty-First Century Books. ISBN 0-8225-4962-X p. 72
- ↑ 7,0 7,1 Stewart, Whitney. (2001). Deng Xiaoping: Leader in a Changing China. Twenty-First Century Books. ISBN 0-8225-4962-X p. 72
- ↑ Len Barton, επιμ. (1989). Integration: myth or reality? (1 έκδοση). New York: Falmer Press. ISBN 9781850006145. International Conference on Disability, Handicap and Policy at Bristol Polytechnic, England, July 1988
- ↑ Libération, 2 September 1985.
- ↑ «UN honours Deng's disabled son». BBC News. 3 Δεκεμβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Official Website of the Beijing Olympics Αρχειοθετήθηκε 2009-02-03 στο Wayback Machine."
|