Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ντέσα Βουκάνοβιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντέσα Βουκάνοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση12ος αιώνας
1166
Θάνατος12ος αιώνας[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΜεγάλο Πριγκιπάτο της Ράσκας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης[2][3][4]
ηγεμόνας[5]
Οικογένεια
ΓονείςΟύρος Α΄ Βουκάνοβιτς[6][2][4] και Άννα Διογένη[6][2]
ΑδέλφιαΟύρος Β΄ Πρίμισλαβ
Ελένη Βασίλισσα της Ουγγαρίας
Μπέλος Βουκάνοβιτς
ΟικογένειαΔυναστεία των Βουκάνοβιτς[6][2][5]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέγας ζουπάνος της Ράσκα[2][7][4]

Ο Ντέζα Βουκάνοβιτς (σερβικά : Деса) ήταν Σέρβος ηγεμόνας (Ζουπάνος) της Διοκλείας (1148-1162), μεγάλος ζουπάνος της Ράσκας 1153-1155 και 1162-1166. Και τέλος του δόθηκε η περιοχή των Δενδρών κοντά στην Νις[8].

Το 1148 ο Ντέζα επιτέθηκε στον Ράντοσλαβ της Διοκλείας, κατέλαβε την Διόκλεια και την Τερβουνία και έγινε ζουπάνος των παράκτιων ηγεμονιών (Πριμόριε) υποτελής του μεγαλύτερου αδελφού του Ούρος Β΄ Πρίμισλαβ. Ο Ράντοσλαβ δεν εκδιώχτηκε τελείως, συνέχισε να κυβερνά το Κότορ και τα νοτιοδυτικά της Διοκλείας[9].

Ο αδελφός του Ούρος Β΄ στη Μάχη του ποταμού Τάρα εναντίον του Βυζαντινού αυτοκράτορα Μανουήλ Α το 1150 έχασε μαζί με τους συμμάχους του Ούγγρους. Τότε ο Ούρος όρισε τον Ντέζα συγκυβερνήτη του[8]. Αναφέρεται σε βενετικούς χάρτες από το 1150 ως πρίγκιπας της Διοκλείας, της Τερβουνίας και της Ζαχλουμίας, και ξανά το 1151[10].

Στο 1153 η διαφορά μεταξύ των δύο αδελφών οδήγησε τον Ντέζα να εκδιώξει τον Ούρος και να μείνει μόνος του ηγεμόνας αλλά με επέμβαση του Μανουήλ Α΄ αποκαταστάθηκε ο Ούρος και διώχτηκε ο Ντέζα[9][11].

Προσπάθησε να κάνει συμμαχία με τον Ούγγρο βασιλιά Φρειδερίκο[12]. Αλλά το καλοκαίρι του 1165 ο Μανουήλ έστειλε στρατό κατά του Ντέζα[13]. Ο Ντέζα τότε επιδίωξε συνάντηση με τον Μανουήλ όπου έδωσε όρκους στον Μανουήλ αλλά και σε δημόσια ταπείνωση. Ο Μανουήλ έπειτα διόρισε μεγάλο ζουπάνο τον Τιχομίρ το 1166[8][14].

Μερικοί έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Ντέζα ήταν ο πατέρας του Στέφανου Νεμάνια, αυτό ωστόσο αμφισβητείται μεταξύ άλλων θεωριών[14].

  1. Ανακτήθηκε στις 27  Νοεμβρίου 2018.
  2. 1 2 3 4 5 Ανακτήθηκε στις 27  Ιουλίου 2019.
  3. Ανακτήθηκε στις 27  Ιουλίου 2019.
  4. 1 2 3 Ανακτήθηκε στις 27  Ιουλίου 2019.
  5. 1 2 Ανακτήθηκε στις 27  Ιουλίου 2019.
  6. 1 2 3 Ανακτήθηκε στις 27  Ιουλίου 2019.
  7. Ανακτήθηκε στις 27  Ιουλίου 2019.
  8. 1 2 3 Southeastern Europe in the Middle Ages, 500-1250
  9. 1 2 Fine 1991.
  10. Bosnia: Chapter 2. HERCEGOVINA (formerly ZAHUMLJE, HUM)
  11. Byzantium's Balkan frontier: a political study of the Northern Balkans, 900-1204[νεκρός σύνδεσμος]
  12. Magdalino 2002.
  13. Magoulias 1984.
  14. 1 2 The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century
  • Magoulias, Harry J., επιμ. (1984). O City of Byzantium: Annals of Niketas Choniatēs. Detroit: Wayne State University Press. ISBN 978-0-8143-1764-8. 
  • Magdalino, Paul (2002) [1993]. The Empire of Manuel I Komnenos, 1143–1180. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-52653-1. 
  • Fine, John Van Antwerp (1991) [1983]. The Early Medieval Balkans: A Critical Survey from the Sixth to the Late Twelfth Century (στα Αγγλικά). Ανν Άρμπορ, Μίσιγκαν: University of Michigan Press. ISBN 0-472-08149-7.