Ντέντο Γ΄ της Λουσατίας
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ντέντο Γ΄ της Λουσατίας | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | 16 Αυγούστου 1190[1] |
| Αιτία θανάτου | χειρουργικές επιπλοκές |
| Τόπος ταφής | Βασιλική της Σάντα Κρότσε |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Vogt |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ματθίλδη του Χάινσμπεργκ (από 1150)[2] |
| Τέκνα | Κορράδος Β΄ της Λουσατίας Αγνή του Ρόχλιτς[3] Philip von Unter-Lausitz[3] Dietrich III Pfalzgraf von Sachsen[3] Goswin von Unter-Lausitz[3] Heinrich von Unter-Lausitz[3] |
| Γονείς | Κορράδος του Μάισσεν και Λούιγκαρτ της Σουαβίας[3] |
| Αδέλφια | Αντέλα του Μάισσεν Αγνή Β΄ του Κβέντλινμπουργκ Θεοδώριχος Α΄ της Λουσατίας Όθων Β΄ του Μάισσεν Friedrich I. von Brehna Heinrich I von Wettin |
| Οικογένεια | Οίκος των Βέττιν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
O Ντέντο Γ΄ ο παχύς (γερμ. Dedo III. der Feiste ή der Fette, περ. 1130 - 16 Αυγούστου 1190) από τον Οίκο των Βέττιν ήταν μαργράβος της Λουσατίας (1185-1190).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο τρίτος γιος του Κορράδου, μαργράβου του Μάισσεν & της Λουσατίας και της Λούιτγκαρντ του Έλχινγκεν-Ράφενσταϊν.
Από το 1144 διαχειριζόταν την κυριότητα του Γκρόιτς, που ανήκε στη Μπέρτα (απεβ. 1143), σύζυγο του θείου του, Ντέντο Δ΄ (απεβ. 1124). Το 1156 ο πατέρας του αποσύρθηκε και ο πρωτότοκος Όθων Β΄ έλαβε το Μάισσεν, ο δευτερότοκος Θεοδώριχος Α΄ τη Λουσατία και ο Ντέντο Γ΄ το Γκρόιτς & το Ρόχλιτς με δικαιοδοσία επί της επισκοπής του Νάουμμπουργκ.
Ο Ντέντο Γ΄ συμμετείχε στις πέντε εκστρατείες του Φρειδερίκου Α΄ των Χοενστάουφεν της Γερμανίας στην Ιταλία. Το 1177 υπηρέτησε ως απεσταλμένος του βασιλιά στον Πάπα Αλέξανδρο Γ΄ και εκ μέρους τού Φρειδερίκου Α΄ ορκίστηκε να υποστηρίξει τη Συμφωνία της Βενετίας, με την οποία έληξε το σχίσμα μεταξύ του Πάπα και του Βασιλιά.
Επέστρεψε στη Γερμανία και φαίνεται πως πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο Ρόχλιτς. Όπως ο αδελφός του Όθων Β΄, ενθάρρυνε την εγκατάσταση Γερμανών στην περιοχή του. Ίδρυσε τη μονή Βέξελμπουργκ ως ιδιωτικό μοναστήρι, όπου τάφηκε εκείνος και οι απόγονοί του. Μαζί με τους μεγαλύτερους αδελφούς του ήταν υποστηρικτής του Φρειδερίκου Α΄ στην αντιπαράθεσή του με τον Ερρίκο τον λέοντα, δούκα της Σαξονίας & Βαυαρίας.
Όταν ο αδελφός του Θεοδώριχος Α΄ απεβίωσε το 1185 άτεκνος, ο Φρειδερίκος Α΄ τον όρισε μαργράβο της Λουσατίας, διάδοχο του αδελφού του. Το 1190 απεβίωσε και ο Όθων Β΄, που είχε δείξει προτίμηση στον δευτερότοκο γιο του Θεοδώριχο για τη διαδοχή, όμως ο πρωτότοκος Αλβέρτος Α΄ ο υπερήφανος ζήτησε το Μάισσεν και ο Ντέντο Γ΄ πήρε το μέρος του.
Επειδή ήθελε να συμμετάσχει στην Γ΄ Σταυροφορία, ζήτησε από τους γιατρούς του να του κάνουν λιποαναρρόφηση. Η εγχείρηση ήταν κακότεχνη και ως αποτέλεσμα απεβίωσε το 1190 σε ηλικία 60 ετών.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε τη Ματίθίλδη του Χάινσμπεργκ, κόρη και κληρονόμου του κόμη του Ζόμερσενμπουργκ και είχε τέκνα:
- Ντίτριχ πριν το 1159-1207, κόμης του Γκρόιτς & Ζόμερσενμπουργκ, κοσμήτορας του Μαγδεβούργου. Νυμφεύτηκε τη Γιούτα των Λουδοβικιδών, κόρη του Λουδοβίκου Γ΄, λαντγράβου της Θουριγγίας.
- Φίλιππος, κοσμήτορας του Ξάντεν.
- Κορράδος Β΄ πριν το 1159-1210, μαργράβος της Λουσατίας.
- Ερρίκος απεβ. 1174.
- Γκόσβιν απεβ. 1174.
- Αγνή π. 1160/65-1195, παντρεύτηκε τον Μπέρτολντ των Άντχερς δούκα της Μερανίας.
- Γερτρούδη 1185-1213, παντρεύτηκε τον Ανδρέα Β΄ των Άρπαντ, βασιλιά της Ουγγαρίας.
- Μπέλα Δ΄ 1206-1270, νυμφεύτηκε τη Μαρία Λασκαρίνα, κόρη του Θεοδώρου Α΄, Αυτοκράτορα του Βυζαντίου στη Νίκαια.
- Αγνή 1175-1201, παντρεύτηκε τον Φίλιππο Β΄ των Καπετιδών βασιλιά της Γαλλίας.
- Γερτρούδη 1185-1213, παντρεύτηκε τον Ανδρέα Β΄ των Άρπαντ, βασιλιά της Ουγγαρίας.
Αναφορές σε πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p847.htm#i8463. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ p847.htm#i8463. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Heinrich Theodor Flathe (1877), "Dedo", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (in German), 5, Leipzig: Duncker & Humblot, p. 17