Νικόλαος Αγρίμης

Ο Νικόλαος Αγρίμης του Ιωάννη ήταν αγωνιστής στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 από τις Σπέτσες.

Ο Ν. Αγρίμης ναυτολογήθηκε από την αρχή της Επαναστάσεως και παρέμεινε, πολεμώντας στη θάλασσα ως υπαξιωματικός και πυροβολητής, μέχρι το τέλος της. Πιο συγκεκριμένα, έλαβε μέρος στις ακόλουθες ναυμαχίες και πολεμικές επιχειρήσεις:

• Τον Απρίλιο του 1821 στην εκστρατεία κατά της Μονεμβασίας, όταν αιχμαλωτίσθηκαν εχθρικά πλοία στη Μήλο και την Κίμωλο, με το πλοίο «Περικλής» του Νικολάου Ράπτη.
• Τον Ιούλιο του 1821 στην άλωση της Μονεμβασίας, με το πλοίο «Τιμολέων» του Αναγνώστη Γ. Κυριακού.
• Τον Φεβρουάριο του 1822 στην εκστρατεία των Πατρών, με το πλοίο «Λεωνίδας» του Δ.Ν. Λάμπρου.
• Τον Μάιο και τον Ιούνιο του 1822 με το πλοίο «Περικλής» του Νικολάου Ράπτη, στην πυρπόληση της τουρκικής φρεγάτας έξω από την Ερεσό της Λέσβου και στην υπεράσπιση των Κυδωνιών.
• Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1824 στην εκστρατεία για τη Σάμο, με το πλοίο «Αγαμέμνων» του Ιωάννη Μπούμπουλη.
• Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1826, πάλι στη Σάμο, με το πλοίο «Ναυέτα» του Μπόταση.
• Τον Μάιο του 1827 στην εκστρατεία της Αλεξανδρείας, με πυρπολικό του Παντελή Σπύρου.
• Το 1827 στην εκστρατεία κατά του Ωρωπού, με καπετάνιο τον Ιωάννη Χριστοδούλου Κούτση.
• Το 1828 στον αποκλεισμό του Ναυαρίνου, με τη γολέτα του Αδριανού Σωτήρου.
• Στο Φρούριο του Ναυπλίου, υπό τον Νικόλαο Γουδή.

Ο Ν. Αγρίμης έζησε πολλά χρόνια μετά την Επανάσταση, όπως επιμαρτυρείται από το γεγονός ότι το 1846 υπέβαλε αίτηση στην «επί των Εκδουλεύσεων Επιτροπή» ζητώντας κάποια οικονομική βοήθεια έναντι των υπηρεσιών του στον Αγώνα, προκειμένου να παντρέψει τις κόρες του. Δεν πήρε απολυτως τίποτα. Ωστόσο πολύ αργότερα η «επί του Αγώνος Επιτροπή» του 1865 τον χαρακτήρισε «υποναύκληρον του Αγώνος».

Πηγές

• Στέφ. Δ. Βασιλόπουλος: Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 1 (1972), σσ. 706-707