Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νευρομάντης (μυθιστόρημα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Νευρομάντης)
Νευρομάντης
Εξώφυλλο του βιβλίου
ΣυγγραφέαςΓουίλιαμ Γκίμπσον
ΜεταφραστήςΔημήτρης Σταματιάδης
ΤίτλοςNeuromancer
Γλώσσααγγλικά
Ημερομηνία δημιουργίας1983
Ημερομηνία δημοσίευσης1  Ιουλίου 1984[1]
ΜορφήΕπιστημονική φαντασία, cyberpunk
ΒραβείαNebula Award, Philip K. Dick Award,Hugo_Award
LC ClassOL27258W[2]
LΤ ID609
Πρώτη έκδοσηAce Books
ΕπόμενοCount Zero
δεδομένα (π • σ • ε )

Το βιβλίο Νευρομάντης (αυθεντικός τίτλος: Neuromancer) είναι ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του 1984 γραμμένο από τον Αμερικανο-Καναδό συγγραφέα Γουίλιαμ Γκίμπσον. Είναι ένα από τα πιο γνωστά έργα του cyberpunk είδους και το πρώτο μυθιστόρημα που κέρδισε τα βραβεία Nebula Award, Philip K. Dick Award, και Hugo Award.[3] Ήταν το πρώτο μυθιστόρημα που εξέδοσε ο Γκίμπσον και αποτελεί το πρώτο μέρος της τριλογίας Sprawl. Η ιστορία διαδραματίζεται στο κοντινό μέλλον όπου ένας ξοφλημένος χάκερ προσλαμβάνονται από έναν μυστηριώδη εργοδότη για μια τελευταία δουλειά ενάντια σε μια ισχυρή τεχνητή νοημοσύνη (ΤΝ).

Επιρροές του συγγραφέα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν από το Νευρομάντης, ο Γκίμπσον είχε γράψει πολλά διηγήματα για αμερικάνικα περιοδικά επιστημονικής φαντασίας — ως επί το πλείστον νουάρ αφηγήσεις, που τοποθετούνται σε ένα κοντινό μέλλον, με περιβάλλον τον κυβερνοχώρο και πρωταγωνιστές περιθωριακούς χαρακτήρες του υποκόσμου. Τα θέματα που ανέπτυξε σε αυτά τα πρώιμα σύντομα διηγήματα μυθοπλασίας, το περιβάλλον του Sprawl στο "Burning Chrome" (1982) και ο χαρακτήρας της Molly Millions από το "Johnny Mnemonic" (1981) έθεσαν τα θεμέλια για το Νευρομάντης.[4] Επίσης, το μυθιστόρημα έχει επιρροές από την ταινία του 1981 Απόδραση από τη Νέα Υόρκη[5] (Escape from New York) του Τζον Κάρπεντερ. Το ύφος των διαλόγων του μυθιστορήματος χαρακτηρίζεται από την αργκό του δρόμου και των χάκερ που ουσιαστικά προέρχονται από τα λεξιλόγια των υποκουλτούρων της εποχής του συγγραφέα, συγκεκριμένα από "την αργκό των ναρκεμπόρων του 1969 στο Τορόντο, ή το λεξιλόγιο των μηχανόβιων". Ο Γκίμπσον άκουσε τον όρο "flatlining"[σημ. 1] σε ένα μπαρ περίπου είκοσι χρόνια πριν από τη συγγραφή του Nευρομάντης.[3] Ο συγγραφέας Ρόμπερτ Στόουν, "εξαιρετικός σε ένα ορισμένο είδος παρανοϊκής φαντασίας", ήταν μια βασική επιρροή για το μυθιστόρημα.[3] Ο όρος "Screaming Fist" (μεταφερμένο στα ελληνικά ως "Σιωπιλή Γροθιά") πάρθηκε από το τραγούδι με το ίδιο όνομα από το πανκ ροκ συγκρότημα του Τορόντο, Τhe Viletones.[6]

Το Nευρομάντης ανατέθηκε στον Γκίμπσον από τον Τέρρυ Καρρ για τη δεύτερη σειρά Ace Science Fiction Specials, το οποίο προοριζόταν αποκλειστικά για την έκδοση πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων. Στον Γκίμπσον δώθηκε ένας χρόνος για να ολοκληρωσεί το έργο.[7] Η συγγραφή έγινε υπό την ψυχολογία ενός "τυφλού πανικοβλημένου ζώου", ένα εγχείρημα το οποίο θεωρούσε ο ίδιος ο Γκίμπσον ότι χρειάζονταν "τέσσερα ή πέντε χρόνια".[3] Μετά την προβολή της ταινίας Blade Runner (1982) - ορόσημο της cyberpunk κουλτούρας - ο Γκίμπσον είχε γράψει μόλις το ένα τρίτο του μυθιστορήματος, και δηλώνει: "σκέφτηκα ότι [το Nευρομάντης] βούλιαξε, παέι. Όλοι θα υποθέσουν ότι αντιγράφω την αισθητική υφή από αυτή την εκπληκτικά όμορφη ταινία."[8] Ο Γκίμπσον έγραψε τα πρώτα δύο τρίτα του βιβλίου 12 φορές, φοβόταν μη χάσει την προσοχή του αναγνώστη και ήταν πεπεισμένος ότι μπορεί να ήταν "μόνιμα ντροπιασμένος" μετά τη δημοσίευση.[3] Πρόσθεσε τη τελευταία φράση του μυθιστορήματος, την τελευταία στιγμή, σε μια σκόπιμη προσπάθεια να αποτρέψει τον εαυτό του από το να γράψει συνέχεια, αλλά κατέληξε να κάνει ακριβώς το αντίθετο με το Count Zero (1986), ένα προσωποκεντρικό έργο που διαδραματίζεται στο Sprawl.[9]

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Spoiler Alert

Ο Χένρι Ντόρσετ Κέις είναι ένας απατεωνάκος στον δυστοπικό υπόκοσμο της Πόλης Σίμπα, στην Ιαπωνία. Ο κάποτε ταλαντούχος χάκερ υπολογιστών Κέις πιάστηκε να κλέβει από τον εργοδότη του. Ως τιμωρία για την κλοπή, το κεντρικό νευρικό σύστημα του Κέις καταστρέφεται με μυκοτοξίνες, αφήνοντας τον ανήκανο να έχει πρόσβαση στο παγκόσμιο δίκτυο υπολογιστών του κυβερνοχώρου, μια βάση χωρικών δεδομένων εικονικής πραγματικότητας που ονομάζεται το "matrix". (Στην ελληνική μετάφραση ο όρος που χρησιμοποιήθηκε είναι "μήτρα"). Ο Κέις δεν μπορεί να βρει δουλειά, είναι αυτοκτονικός και προφανώς στην κορυφή της μαύρης λίστας ενός εμπόρου ναρκωτικών με το όνομα Γουέιτζ. Ο Κέις σώζεται από τη Μόλι, μια επαυξημένη "σαμουράι του δρόμου" και μισθοφόρος για ένα σκιώδη Αμερικανό πρώην αξιωματικό του στρατού με το όνομα Αρμιτάτζ, ο οποίος προσφέρεται να θεραπεύσει τον Κέις, με αντάλλαγμα τις υπηρεσίες του ως χάκερ. Ο Κέις αρπάζει την ευκαιρία να ξανακερδίσει τη ζωή του ως "καουμπόι κονσόλας" (cyber-cowboy), αλλά ούτε ο Κέις ούτε η Μόλι γνωρίζουν τι σχεδιάζει πραγματικά ο Αρμιτάτζ. Το νευρικό σύστημα του Κέις επισκευάζεται με τη χρήση νέων τεχνολογιών που ο Αρμιτάτζ προσφέρει στη κλινική ως πληρωμή. Σύντομα όμως ο Κέις θα μάθει ότι δεκαπέντε μικροκύστες από το δηλητήριο, που πρώτα τον άφησε ανάπηρο, έχουν τοποθετηθεί και στα αιμοφόρα αγγεία του. Ο Αρμιτάτζ υπόσχεται στο Κέις ότι αν τελειώσει τη δουλειά στον χρόνο που του ανατέθηκε τότε οι μικροκύστες θα αφαιρεθούν, αλλιώς θα διαλυθούν μέσα στο αίμα του, αφήνοντάς τον και πάλι ανάπηρο. Έχει, επίσης, αντικαταστήσει το πάγκρεας του Κέις και νέος ιστός έχει μεταμοσχευθεί στο ήπαρ του, αφήνοντας τον Κέις βιοχημικά ανίκανο να μεταβολίζει την αμφεταμίνη και την κοκαΐνη, ελέγχοντας έτσι τον εθισμό του στα ναρκωτικά.

Ο Κέις θα αναπτύξει μια στενή προσωπική σχέση με τη Μόλι, η οποία τον προτρέπει να αρχίσει να ψάχνει το παρελθόν του Αρμιτάτζ. Εν τω μεταξύ, ο Αρμιτάτζ τους αναθέτει την πρώτη τους αποστολή: θα πρέπει να κλέψουν μία μονάδα ROM που περιέχει τη συνείδηση ενός από τους μέντορες του Κέις, τον θρυλικό "καουμπόι κονσόλας" Μακκόυ Πόλεϊ, με το παρατσούκλι "Ντίξι Φλάτλαϊν" ("Dixie Flatline"). Ο Αρμιτάτζ χρειάζεται τις γνώσεις του χάκερ Πόλεϊ ενώ η μονάδα ROM είναι αποθηκευμένη στα κεντρικά γραφεία του ομίλου MME Sense/Net. Μια συμμορία με το όνομα "Panther Moderns" (στην ελληνική μεταφραση έχει διατηρηθεί το αγγλικό όνομα) έχει προσληφθεί για να δημιουργήσει μια προσομοίωση τρομοκρατικής επίθεσης στο Sense/Net. Ο αντιπερισπασμός επιτρέπει στη Μόλι να διεισδύσει στο κτίριο και να κλέψει τη ROM του Ντίξι με τον Κέις να είναι υπεύθυνος για να "σπάσει" το σύστημα ασφαλείας ΠΑΓΟ (=Πρόγραμμα Ασφάλισης και Γραφικής Οχύρωσης) που ελέγχει την είσοδο και την έξοδο από τη "μήτρα".

Ο Κέις και η Μόλι συνεχίζουν την έρευνα γύρω από παρελθόν του Αρμιτάτζ και ανακαλύπτουν την παλιά του ταυτότητα ως Συνταγματάρχης Γουίλις Κόρτο. Ο Κόρτο ήταν μέλος της επιχείρησης "Σιωπηλή Γροθιά", το οποίο είχε ως στόχο να διεισδύσει με ανεμόπτερο και να καταστρέψει το Σοβιετικό συστήματα υπολογιστών με τη χρήση του πρώτου αληθινού ιού στην ιστορία της επιστήμης συστημάτων (κυβερνητική). Η επίθεση ήταν αποτυχής και ο Κορτό βρήκε τελικά διαφυγή σε Φινλανδικό έδαφος, από όπου και επαναπατρίστηκε στις ΗΠΑ. Ο Κορτό φτάνει βαριά τραυματισμένος, τυφλός, χωρίς πόδια και με μισό πρόσωπο. Οι εγχειρήσεις και η αποκατάστασή του θα τον κρατήσουν στο νοσοκομείο για αρκετό καιρό ανήκανο να καταθέσει. Όταν καταφέρνει να δώσει κατάθεση διαπιστώνει ότι η μαρτηρία του ανασκευάστηκε. Η αποτυχία της επιχείρησης και η προσπάθεια του Πενταγώνου να αποσιωπήσει το γεγονός για να προστατέψει υψιλόβαθμους στρατιωτικούς, έθεσαν τον Κορτό στο περιθώριο αφήνοντάς τον με μία εμμονή στην προδοσία. Στη συνέχεια ο Κορτό φαίνεται να σκοτώνει, να κλέβει και να εισέρχεται βαθιά στον εγκληματικό υπόκοσμο και την τρέλα. Σταδιακά ο Κορτό γίνεται Αρμιτάτζ.

Στην Κωνσταντινούπολη, η ομάδα προσλαμβάνει τον Πίτερ Ριβιέρα, απατεώνα και ναρκομανή, που είναι σε θέση να προβάλει λεπτομερείς ολογραφικές ψευδαισθήσεις με τη βοήθεια εξελιγμένων εμφυτευμάτων. Αν και ο Ριβιέρα είναι ένα ψυχοπαθής, ο Αρμιτάτζ εξαναγκάζει τον ένταξή του στην ομάδα. Ο Κέις και η Μόλι καταλήγουν να βρούν τον Wintermute, μια ισχυρή τεχνητή νοημοσύνη (ΤΝ) που δημιουργήθηκε από τους Τέσιερ-Άσπουλ Α.Ε. Η οικογένεια Τέσιερ-Άσπουλ περνά τον περισσότερο χρόνο σε κρυογονική διατήρηση σε ένα δαιδαλώδες αρχοντικό γνωστό ως Βίλα Straylight, που βρίσκεται στο τέρμα του Φρισάιντ στο αρχιπέλαγος L5, το οποίο λειτουργεί κυρίως ως θέρετρο τύπου Λας Βέγκας για τους πλούσιους.

Ο Wintermute, για λόγους σχετικά με τη νομική υπόσταση των ΤΝ, αποτελείται από δύο ξεχωριστές ΤΝ που βρίσκονται σε δύο διαφορετικές χώρες και με διαφορετικές υπηκοότητες.Το ένα μισό της σούπερ-οντότητας ΤΝ δημιουργήθηκε από την οικογένεια Τ-Α και θέλοντας να πετύχει συγχώνευση με το άλλο του μισό, ο Wintermute προσλαμβάνει τον Αρμιτάτζ και την ομάδα του για να τον βοηθήσει να ολοκληρώσει το στόχο του. Ο Κέις έχει αναλάβει να διεισδύσει στον κυβερνοχώρο για να τρυπήσει το σύστημα ασφαλείας χρησιμοποιώντας ένα ισχυρό παγοθραυστικό πρόγραμμα (πρόγραμμα καταστροφής/καταστολής του συστύματος ασφαλείας ΠΑΓΟΣ). Την ίδια στιγμή, ο Ριβιέρα πρέπει να πάρει τον κωδικό πρόσβασης για την κλειδαριά Turing[σημ. 2] από τη Λαίδη 3Τζέιν Μαρί-Φράνς Τέσιερ-Άσπουλ, μία κόρη κλώνο του σημερινού Δ.Σ. του ομίλου της οικογένειας. Ο Wintermute πιστεύει ότι ο Ριβιέρα θα προκαλέσει έναν ακαταμάχητο πειρασμό, και η Λαίδη 3Τζέιν θα του δώσει τον κωδικό πρόσβασης. Ο κωδικός πρόσβασης πρέπει να ειπωθεί σε ένα περίτεχνο τερματικό υπολογιστή που βρίσκεται σε Βίλα Straylight, και ταυτόχρονα ο Κέις πρέπει να διαπεράσει την ασφάλεια λογισμιού, αλλιώς η κλειδαριά Turing θα παραμείνει ανέπαφη.

Η δυσκολία της επιχείρησης δημιουργεί ένταση στον Αρμιτάτζ, του οποίου η προσωπικότητα αρχίζει να αποσυντίθεται και να επανέρχεται στην επιφάνεια ο Κορτό, που νιώθει σαν να ξαναζεί την επιχείρηση "Σιωπηλή Γροθιά". Αποκαλύπτεται ότι είναι ο Wintermute είχε επικοινωνήσει με τον Κόρτο κατά τη διάρκεια της αρχικής ψυχοθεραπείας του και τον είχε πείσει ότι είναι ο Αρμιτάτζ. Ο Wintermute τον χρησιμοποίησε για να πείσει τον Κέις και τη Μόλι να τον βοηθήσουν στη συγχώνευση με τη δίδυμή του ΤΝ, το Νευρομάντη. Ο Κόρτο θα καταφέρει να διαπεράσει τα ερείπια της προσωπικότητας του Αρμιτάτζ, αλλά ο Wintermute θα τον σκοτώνει τελικά εκτινάσοντάς τον στο διάστημα.

Στη Βίλα Straylight, ο Ριβιέρα συναντά τη Λαίδη 3Τζέιν και προσπαθεί να σταματήσει την αποστολή, βοηθώντας τη Λαίδη 3Τζέιν και τον Χίντεο, τον νίντζα σωματοφύλακά της, να συλλάβουν τη Μόλι. Ο Κέις, υπό τις εντολές του Wintermute, εντοπίζει τη Μόλι με τη βοήθεια του Μάλκουμ, του ρασταφάρι πιλότου. Ο Νευρομάντης επιχειρεί να παγιδεύσει τον Κέις με μία cyber-κατασκευή που βρίσκει και αναπαράγει τη συνείδηση της Λίντα Λη, της δολοφονημένης κοπέλας του Κέις. Ο Κέις καταφέρνει να ξεφύγει όταν ο Μάκλουμ του δίνει μια υπερβολική δόση ενός φαρμάκου που μπορεί να παρακάμψει το επαυξημένο ήπαρ και το πάγκρεας. Στη συνέχεια, με τον Wintermute να τους καθοδηγεί, πάει με τον Μάλκουμ να αντιμετωπίσουν τη Λαίδη 3Τζέιν, τον Ριβιέρα, και τον Χίντεο. Ο Ριβιέρα προσπαθεί να σκοτώσει τον Κέις αλλά η Λαίδη 3Τζέιν θα τον προστατεύσει. Ο Ριβιέρα τυφλώνει τον Χίντεο με ένα λέιζερ από το εμφύτευμά του, αλλά τρέπεται σε φυγή, όταν καταλαβαίνει ότι ο νίντζα είναι εξίσου ικανός και χωρίς όραση. Η Μόλι, στη συνέχεια, εξηγεί στον Κέις ότι ο Ριβιέρα είναι καταδικασμένος έτσι κι αλλιώς, γιατί έχει δηλητηριαστεί από τα ναρκωτικά του, στα οποία η Μόλι έβαλε μια θανατηφόρα τοξίνη για να εξασφαλιστεί ότι δεν θα επιβιώσει μετά την αποστολή του, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Η ομάδα φτάνει στο τερματικό και η Λαίδη 3Τζέιν έχει στην κατοχή της τον κωδικό πρόσβασης. Ο Κέις μπαίνει στον κυβερνοχώρο για να καθοδηγήσει το παγοθραυστικό για να διαπεράσει το στόχο, Λαίδη 3Τζέιν είναι δείνει τον κωδικό της, και η κλειδαριά ανοίγει. Ο Wintermute ενώνεται με το Νευρομάντη δημιουργώντας μία υπερσυνειδητότητα. Το δηλητήριο στο αίμα του Κέις έχει εξαφανιστεί, και αυτός και η Μόλι πληρώνονται αφειδώς για τις προσπάθειές τους, ενώ η μνήμη ROM του Πόλει έχει προφανώς διαγραφεί οριστικά, κατόπιν αιτήματος του ίδιου.

Στον επίλογο, η Μόλι παρατά τον Κέις, ο οποίος βρίσκει μια νέα κοπέλα, ξαναπιάνει δουλειά σαν χάκερ, και ξοδεύει τα κέρδη του για να αντικαταστήσει τα εσωτερικά του όργανα. Η υπερ-οντότητα Wintermute/Neuromancer έρχεται σε επαφή με τον Κέις, λέγοντάς του "Είμαι το σύνολο όλων των διεργασιών. Είμαι τα πάντα". Του λέει ότι άρχισε να ψάχνει για άλλες ΤΝ, όπως η ίδια, και πως βρήκε μία από στον Αστερισμό του Κένταυρου.

Χαρακτήρες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κέις (Χένρι Ντόρσετ Κέις)(Henry Dorsett Case)

Ο ήρωας του μυθιστορίματος, ένας ξεπεσμένος χάκερ με πρόβλημα εθισμού σε αλκοόλ και ναρκωτικά.

Mόλι (Molly Millions)

Μία επαυξημένη "σαμουράι του δρόμου". Η Μόλι εμφανίζεται και σε άλλο διήγημα του συγγραφέα, το "Johnny Mnemonic", αλλά και στο "Mona Lisa Overdrive", το τρίτο μυθιστόρημα της τριλογίας Sprawl (χρησιμοποιώντας το ψευδόνυμο "Sally Shears").

Αρμιτάτζ (Armitage)

Είναι προφανώς ο αρχηγός της ομάδας.Ένας πρώην Συνταγματάρχης του αμερικανικού στρατού που ονομαζόταν Γουίλις Κορτό και συμμετείχε σε μία μυστική επιχείρηση υπό το όνομα "Σιωπηλή Γροθιά". Η αποτυχία της επιχείρησης, ο τραυματισμός του και η ψυχολογική φθορά του, λόγω της απόρριψής του από τους ανωτέρους του, τον οδηγούν στην τρέλα. Με τη συμμετοχή του ως πειραματόζωο σε μία θεραπεία για τη σχιζοφρένεια δημιουργείται το alter-ego του με το όνομα Αρμιτάτζ.

Πίτερ Ριβιέρα (Peter Riviera)

Είναι ένας μισότρελος σαδιστής που μπορεί να προβάλει ολογραφικές ψευδαισθήσεις χρησιμοποιώντας τα εμφυτεύματά του. Είναι εθισμένος σε ένα μίγμα κοκκαϊνης και μεπεριδίνης.

Λαίδη 3Τζέιν Μαρί-Φράνς Τέσιερ-Άσπουλ (Lady 3Jane Marie-France Tessier-Ashpool)

Είναι ο τρίτος κλώνος της αυθεντικής Τζέιν της οικογένειας Τ-Α. και τωρινή διοικήτρια της εταιρίας Τέσιερ-Άσπουλ Α.Ε., η οποία κατέχει το Φρισάιτ, έναν εκκεντρικό προορισμό του κυβερνοσύμπαντος για πλούσιους.

Χίντεο (Hideo)

Ο γιαπωνέζος, νίντζα σωματοφύλακας της Λαίδη 3Τζέιν.

Ο Φιν (The Fin)

Ένας κλεπταποδόχος και παλιός γνωστός της Μόλι. Ο Wintermute θα χρησιμοποιήσει την προσωπικότητά του για να μιλήσει στον Κέις και τη Μόλι. Ο Φιν εμφανίζεται για πρώτη φορά στο διήγημα του Γκίμπσον "Burning Chrome" και ξαναεμφανίζεται και στα άλλα δύο μέρη της τριλογίας Sprawl.

Μάλκουμ (Maelcum)

Πιλοτος και κάτοικος της Σιών, μία διαστημική αποικία κτισμένη από ρασταφαριστές.

Τζούλιους "Τζούλι" Ντην (Julius "Julie" Deane)

Ένας έμπορος στη Σίμπα που δείνει πληροφορίες στον Κέις για διάφορες συμφωνίες στη μαύρη αγορά. Είναι 135 χρονών και ξοδεύει τεράστια ποσά σε θεραπίες για να παραμείνει νέος. Ο Κέις θα βρει στοιχεία που τον δείχνουν ως τον υπέυθυνο για τη δολοφονία της Λίντα Λη. Ο Wintermute θα χρησιμοποιήσει την περσόνα του Ντην για μιλήσει στον Κέις μέσα στη "μήτρα".

Ντίξι Φλατλάιν (Dixie Flatline)

Διάσημος χάκερ με το όνομα Μακκόυ Πόλει. Το ψευδόνυμο Φλατλάιν (στα αγγ. "ευθεία γραμμή") προέρχεται από τον γεγονός ότι ο Ντίξι έχει επιβιώσει τρεις φορές από εγκεφαλικό θάνατο ενώ προσπαθούσε να χακάρει κάποια ΤΝ. Είναι ένας από τους μέντορες του Κέις. Πριν πεθάνει, η Sense/Net (εταιρία τηλεπικοινωνιών) έσωσε το περιεχόμενο του εγκεφάλου του σε μία ROM.

Wintermute

Μία από τις ΤΝ της Τεσιερ-Άσπουλ. Θέλει να ενωθεί με τη δίδυμή του ΤΝ, Νευρομάντης. Προκειμένου να επικοινωνήσει με (ή να χειραγωγήσει) τους ανθρώπους παρασιτεί στις προσωπικότητες άλλών.

Νευρομάντης (Neuromancer)

Η δίδυμη ΤΝ του Wintermute. Αντίθετα με τον Wintermute, ο Νευρομάντης έχει σταθερή προσωπικότητα (χωρίς να χρειάζεται αν παρασιτεί σε άλλες) και δεν θέλει να ενωθεί με τη δίδυμη ΤΝ. Ο Γκίμπσον ορίζει την έννοια Νευρομάντης ως σύνθετη από τις λέξεις Neuro (=νεύρο/νευρικό), Romancer (=αυτός που διηγήται ιστορίες) and Necromancer(=νεκρομάντης). Συγκεκριμένα, γίνεται η παρακάτω αναφορά στο μυθιστόρημα : "Neuro από τα νεύρα, τα ασημένια μονοπάτια. Romancer. Neuromancer. Νεκρομάντης. Μιλώ με τους νεκρούς." ("Neuro from the nerves, the silver paths. Romancer. Necromancer. I call up the dead." ).[10]

Λίντα Λη (Linda Lee)

Μία ναρκομανής κάτοικος της Σίμπα και πρώην κορίτσι του Κέις. Δολοφονείται στην αρχή της ιστορίας και ο Νευρομάντης θα χρησιμοποιείσει μία ολογραφική εικόνα της για να επιρρεάσει τον Κέις.

Επιρροή στη λογοτεχνία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη έκδοση του Νευρομάντης δεν είχε μεγάλη επιτυχία στο ευρύ κοινό, αλλά γρήγορα αναγνωρίστηκε από την underground κοινότητα και διαδόθηκε η φήμη του από στόμα σε στόμα.[4] Είναι το πρώτο μυθιστόρημα που κέρδισε τα βραβεία Nebula Award, Hugo Award, και Philip K. Dick Award,[11] ένα πρωτοφανές επίτευγμα, που όπως γράφει το Mail & Guardian "είναι σαν ένας συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας να κερδίζει το αντίστοιχο του βραβείου Γκονκούρ, Μπούκερ και Πούλιτζερ μέσα στην ίδια χρονιά" ("the sci-fi writer's version of winning the Goncourt, Booker and Pulitzer prizes in the same year").[12] Αυτό το μυθιστόρημα έκανε το cyberpunk βασικό κομμάτι της κυρίαρχης τάσης της λογοτεχνίας επιστημονικής φαντασίας. Έχει εμφανιστεί στη λίστα με τα καλύτερα 100 αγγλόφωνα μυθηστορήματα γραμμένα μετά το 1923, του Time magazine.[13] Είχε προταθεί και για το βραβείο British Science Fiction Award το 1984.[14]

Το Νευρομάντης θεωρείται ένα "αρχετυπικό cyberpunk έργο"[15] και αναγνωρίστηκε τελικά και εκτός της κοινότητας επιστημονικής φαντασίας,[3] ως μία "περιγραφή της ζωής στα τέλη του 1980",[16] αν και το The Observer επισημαίνει ότι "χρειάστηκε στο New York Times 10 χρόνια" για να κάνει αναφορά στο μυθιστόρημα.[17] Μέχρι το 2007 έχει πουλήσει πάνω από 6.5 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.[11]

Το μυθιστόρημα επιρρέασε γλωσσολογικά, κάνοντας δημοφιλής όρους όπως "ηλεκτροσύμπαν" (= cyberspace). Πρώτη φορά που ο όρος εμφανίζεται σε διήγημα του Γκίμπσον είναι στο "Burning Chrome", που δημοσιεύθηκε το 1982 στο περιοδικό Omni.[18]

Το 1999 η cyberpunk ταινία The Matrix είναι ιδιαίτερα επιρρεασμένη από το Νευρομάντης και όπου έχουμε και τη χρήση του όρου "μήτρα" ("matrix" στην αγγλική έκδοση).[19] "Αφού είδε την ταινία The Matrix, ο Γκίμπσον σχολίασε ότι ο τρόπος με τον οποίο οι δημιουργοί της ταινία άντλησαν (έμπνευση και υλικό) από τα υπάρχοντα cyberpunk έργα ήταν ακριβώς 'το είδος της καλιτεχνικής δημιουργικής όσμωσης' που και ο ίδιος είχε χρησιμοποιήσει.[20]

Προσαρμογές σε άλλα είδη τέχνης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γραφική νουβέλα

Το 1989, η Epic Comics δημοσίευσε μία 48-σέλιδη γραφική νουβέλα (graphic novel) των Tom de Haven και Bruce Jensen.[21][22] Καλύπτει μόνο τα δύο πρώτα κεφάλαια, "Σίμπα Σίτυ Μπλουζ" and "Αποστολή Εφοδιασμού", και δεν συνεχίστηκε.[23]

Hypertext

Τη δεκαετία του 1990s μία έκδοση του Νευρομάντης δημοσιεύθηκε ως ένα από τα hypertext της σειράς Expanded Books της Voyager Company για την Apple Macintosh (συγκεκριμένα το PowerBook).[24]

Βιντεοπαιχνίδι

Ημεταφορά του μυθιστορήματος σε βιντεοπαιχνίδι εμφανίστηκε το 1988 από την Interplay. Σχεδιάστηκε από τους Bruce J. Balfour, Brian Fargo, Troy A. Miles, και Michael A. Stackpole, το παιχνίδι έχει πολλές τοποθεσίες του μυθιστιρήματος, αλλά διαφορετικούς πρωταγωνιστές και πλοκή. Ήταν διαθέσημο στης πλατφόρμες Amiga, Apple II, Commodore 64, και για DOS. Για ηχητικό χαλί είχε μία "ηλεκτρονική" διασκευή από τον Devo του κομματιού "Some Things Never Change."

Ραδιοφωνικό έργο

Η παραγωγή του BBC World Service Drama για το Νευρομάντης βγήκε στον αέρα σε δύο τμήματα, στις 8 και τις 15 Σεπτεμβρίου 2002. Δραματουργία από τον Mike Walker, και σκηνοθεσία από τον Andy Jordan, πρωταγωνίστησαν οι : Owen McCarthy (Κέις), Nicola Walker (Μόλι), James Laurenson (Αρμιτάτζ), John Shrapnel (Wintermute), Colin Stinton (Ντίξι), David Webber (Μάκλουμ), David Holt (Ριβιέρα), Peter Marinker (Άσπουλ), and Andrew Scott (Φιν). Δεν είναι πια διαθέσημο στα αρχεία του The BBC World Service. [1] Αρχειοθετήθηκε 2013-04-19 at Archive.is

Στη Φινλανδία, ο Yle Radioteatteri δημιούργησε μία ραδιοφωνική μεταφορά του Νευρομάντης σε τέσσερα μέρη.

Audiobook

Ο Γκίμπσον έγραψε μία συντομευμένη έκδοση του Νευρομάντης για τέσσερα ακουστικά βιβλία-κασέτες για την Time Warner Audio Books (1994). Μία συντομευμένη έκδοση αναγνώστηκε από τον Arthur Addison και έγινε διαθέσημη στο Books on Tape (1997). Το 2011, η Penguin Audiobooks εξέδωσε μία νέα ηχητική έκδοση με τον Robertson Dean στην ανάγνωση.

Όπερα

Η Όπερα Νευρομάντης είναι μία μεταφορά της Jayne Wenger του Marc Lowenstein (libretto) και Richard Marriott της Club Foot Orchestra. Η συγκεκριμένη δουλειά δεν έχει ανέβει ακόμα στη σκηνή.[25]

Ταινία

Υπήρξαν αρκετές προτάσεις για την κινηματογραφική μεταφορά του Νευρομάντης, σε σχέδιο σεναρίου από τους Chris Cunningham και Chuck Russell, και soundtrack από Aphex Twin.[26] Το πακέτο της video game μεταφοράς έκανε και την προώθηση για μία μεγάλου μήκους ταινία από την "Cabana Boy Productions." Καμία από αυτές τις προτάσεις δεν ευδοκίμησε, αν και ο Γκίμπσον είχε δηλώσει ότι ο Cunningham είναι ίσως ο μόνος σκηνοθέτης που θα μπορούσε να κάνει μία σωστή μεταφορά.[27]

Τον Μάιο του 2007, αναφέρθηκε ότι μία ταινία είναι στην παραγωγή, με τον Joseph Kahn (σκηνοθέτη του Torque) στη σκηνοθεσία και τη Μίλα Γιόβοβιτς στον πρωταγωνιστικό ρόλο.[28] Τον Μάιο του 2010, άλλες αναφορές παρουσίαζαν τον Vincenzo Natali (σκηνοθέτη του Cube και του Splice) να έχει αναλάβει τη σκηνοθεσία και να ξαναγράφει το σενάριο.[29] Τον Μάιο του 2011, με τη συγχώνευση των Seven Arts και GFM Films, αναφέρθηκε ότι η πρώτη τους συνεργατική δουλειά θα ήταν η αγορά δικαιωμάτων του Νευρομάντης υπό τη σκηνοθεσία του Vincenzo Natali.[30] Τον Αύγουστο του 2012, η GFM Films ανακοίνωσε ότι ξεκίνησε κάστινκ για την ταινία (με προτάσεις στον Liam Neeson και τον Mark Wahlberg), αλλά κανένα μέλος του καστ δεν έχει ακόμα ανακοινωνθεί επισήμως.[31] Τον Νοέμβριο του 2013, ο Natali έδωσε περισσότερα στοιχεία σχετικά με την παραγωγή, λέγοντας ότι το σενάριο έχει ολοκληρωθεί "εδώ και χρόνια" και ότι έχει γραφτεί σε συνεργασία με τον Γκίμπσον.[32] Τον Μάιο του 2015, αναφέρθηκε ότι η ταινία βρήκε νέα χρηματοδότηση από την κινέζικη εταιρία C2M, αλλά ότι ο Natali δεν είναι πλέον διαθέσημος για τη σκηνοθεσία.[33]

Τον Αύγουστο του 2017, ανακοινώθηκε ότι ο σκηνοθέτης του Deadpool Tim Miller υπέγραψε για τη σκηνοθεσία της κινηματρογραφικής μεταφοράς από τη Fox, με παραγωγό τον Simon Kinberg.[34]

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Freebase Data Dumps. Google.
  2. ↑ archive.org/details/neuromancien00gibs. Ανακτήθηκε στις 28  Φεβρουαρίου 2019.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 McCaffery, Larry. «An Interview with William Gibson». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2007. , reprinted in McCaffery 1991, σελίδες 263–285
  4. ↑ 4,0 4,1 McCaffery 1991
  5. ↑ Walker, Doug (Σεπτεμβρίου 14, 2006). «Doug Walker Interviews William Gibson» (PDF). Douglas Walker website. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις Ιουλίου 6, 2011. Ανακτήθηκε στις Μαρτίου 16, 2009. 
  6. ↑ «The Viletones». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2018. 
  7. ↑ Gibson, William (4 Σεπτεμβρίου 2003). «Neuromancer: The Timeline». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2007. 
  8. ↑ Gibson, William (17 Ιανουαρίου 2003). «Oh Well, While I'm Here: Bladerunner». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2008. 
  9. ↑ Gibson, William (1 Ιανουαρίου 2003). «(untitled weblog post)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2008. 
  10. ↑ Gibson, William. Neuromancer. ACE, July 1984. p. 243-244.
  11. ↑ 11,0 11,1 Cheng, Alastair. «77. Neuromancer (1984)». The LRC 100: Canada's Most Important Books. Literary Review of Canada. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις Οκτωβρίου 29, 2007. Ανακτήθηκε στις Σεπτεμβρίου 9, 2007. 
  12. ↑ Walker, Martin (3 Σεπτεμβρίου 1996). «Blade Runner on electro-steroids». Mail & Guardian Online. M&G Media. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2017.  Εξωτερικός σύνδεσμος στο |work= (βοήθεια)
  13. ↑ Grossman, Lev; Richard Lacayo (October 16, 2005). «Neuromancer (1984)». TIME Magazine All-Time 100 Novels (Time). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-11-17. https://web.archive.org/web/20071117131355/http://www.time.com/time/2005/100books/0,24459,neuromancer,00.html. Ανακτήθηκε στις 2007-11-06. 
  14. ↑ «1984 Award Winners & Nominees». Worlds Without End. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2009. 
  15. ↑ Person, Lawrence (Winter–Spring 1998). «Notes Toward a Postcyberpunk Manifesto». Nova Express (fanzine 4 (4). http://features.slashdot.org/article.pl?sid=99/10/08/2123255. Ανακτήθηκε στις 2007-11-06. 
  16. ↑ Fitting, Peter (Ιουλίου 1991). «The Lessons of Cyberpunk». Στο: Penley, C.· Ross, A. Technoculture. Minneapolis: University of Minnesota Press. σελίδες 295–315. ISBN 0-8166-1930-1. OCLC 22859126. [Gibson's work] has attracted an audience from outside, people who read it as a poetic evocation of life in the late eighties rather than as science fiction.  Εξωτερικός σύνδεσμος στο |publisher=, |title= (βοήθεια)
  17. ↑ Adams, Tim; Emily Stokes; James Flint (2007-08-12). «Space to think». Books by genre (London). http://books.guardian.co.uk/departments/sciencefiction/story/0,,2146989,00.html. Ανακτήθηκε στις 2007-10-26. 
  18. ↑ Elhefnawy, Nader (12 Αυγούστου 2007). «'Burning Chrome' by William Gibson». Tangent Short Fiction Review. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2009. 
  19. ↑ Leiren-Young, Mark (January 6, 2012). "Is William Gibson's 'Neuromancer' the Future of Movies?". The Tyee. Retrieved January 16, 2012. "One of the obstacles in the selling of this movie to the industry at large is that everyone says, 'Oh, well, The Matrix did it already.' Because The Matrix—the very word 'matrix'—is taken from Neuromancer, they stole that word, I can't use it in our movie."
  20. ↑ Gibson, William (28 Ιανουαρίου 2003). «The Matrix: Fair Cop». williamgibsonbooks.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2012. 
  21. ↑ de Haven, Tom· Jensen, Bruce (Αυγούστου 1989). Neuromancer. Marvel Enterprises. ISBN 0-87135-574-4. 
  22. ↑ Jensen, Bruce (1 Νοεμβρίου 1989). Neuromancer. Berkley Trade. ISBN 0-425-12016-3. 
  23. ↑ «Neuromancer graphic novel». Antonraubenweiss.com. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2009. 
  24. ↑ Buwalda, Minne (27 Μαΐου 2002). «Voyager». Mediamatic.net. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2008. 
  25. ↑ «Club Foot Orchestra». telecircus.com. 
  26. ↑ «Index Magazine». www.indexmagazine.com. 
  27. ↑ «Chris Cunningham—Features». directorfile.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2006. 
  28. ↑ «Neuromancer Coming to the Big Screen». comingsoon.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2007. 
  29. ↑ Gingold, Michael. «Natali takes "NEUROMANCER" for the big screen». Fangoria.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2010. 
  30. ↑ «Seven Arts Announces New Distribution Venture With GFM Films». Bloomberg. Marketwire (Hollywood). March 31, 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 2, 2013. https://web.archive.org/web/20131102080920/http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=conewsstory&tkr=SAPXF%3AUS&sid=aTfBCpRLV_7I. Ανακτήθηκε στις April 10, 2011. 
  31. ↑ «Will Liam Neeson and Mark Wahlberg be plugging into Neuromancer?». The Guardian. August 2, 2012. https://www.theguardian.com/film/filmblog/2012/aug/02/liam-neeson-mark-wahlberg-neuromancer. Ανακτήθηκε στις February 22, 2013. 
  32. ↑ «Exclusive Interview: Vincenzo Natali on Haunter». craveonline.com. August 2, 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-04-23. https://web.archive.org/web/20150423190544/http://www.craveonline.com/film/interviews/592709-exclusive-interview-vincenzo-natali-on-haunter/2. Ανακτήθηκε στις November 2, 2013. 
  33. ↑ «Chinese outfit boards sci-fi 'Neuromancer'». Screen Daily. May 15, 2015. http://www.screendaily.com/festivals/cannes-news/chinese-outfit-boards-sci-fineuromancer/5088105.article. Ανακτήθηκε στις May 2, 2016. 
  34. ↑ Couch, Aaron. «'Deadpool' Director Tim Miller to Adapt 'Neuromancer' for Fox». Hollywood Reporter. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2017. 

Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Από εδώ προέρχεται το ψευδόνυμο 'Φλατλάιν' ενός από τους χαρακτήρες της ιστορίας, για περισσότερα δες την παράγραφο Χαρακτήρες
  2. ↑ Άγγλος μαθηματικός της αρχής του αιώνα. Ο συγγραφέας έχει δώσει το όνομά του στην υπηρεσία επιτήρησης του κυβερνοσύμπαντος

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νευρομάντης_(μυθιστόρημα)&oldid=10562223"