Ναχαγιέ Ποζέτσκα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Ναχαγιέ Ποζέτσκα (σερβικά : Пожешка нахија) ήταν Ναχαγιέ - επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και του Πριγκιπάτου της Σερβίας έως το 1833 όπου καταργήθηκε. Έδρα του ήταν η πόλη Τσάτσακ[1]. Καταλάμβανε την περιοχή νότια του δυτικού Μοράβα και ανεπίσημα αποκαλούνταν και "Ναχαγιέ Τσατσάτσκα" λόγω της πόλης Τσάτσακ που ήταν η έδρα του διοικητή της[1].

Το ναχαγιέ στα πλαίσια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας δημιουργήθηκε το 1459 μετά την κατάληψη του Δεσποτάτου της Σερβίας και ανήκε στο Σαντζάκι του Σμεντέρεβο[2]. Το 1819 με την αυτονόμηση του Πριγκιπάτου της Σερβίας παρέμεινε διοικητική διαίρεση έως το 1834 [2]. Διοικητικά περιελάμβανε 8 κνεζίνες τις Βρανέτσκι, Βουκουσίκα, Λίποβο, Οτρότσκι, Ποδουνάβια και Πσόβτσι, επίσης είχε 105 χωριά ή οικισμούς[2]. Διοικητής του ναχαγιέ το 1819 ήταν ο Βασίλιε ή Βάσα Πόποβιτς ήταν συγγενείς του Μήλος Ομπρένοβιτς και υποστηρικτής της διατήρησης καλών και φιλικών σχέσεων με τους Οθωμανούς[1].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Branko Radojicic, Пожешка нахија и догађаји у Босни (1819 - 1831)
  2. 2,0 2,1 2,2 Љубодрага Поповића, „Наши стари – попис становништва на територији данашње општине Врњачка Бања“, Народна библиотека „Др Душан Радић“, Врњачка Бања, 2002, стр. 30.