Διοικητική διαίρεση της Ηγεμονίας της Σερβίας
Η πρώτη Διοικητική διαίρεση της Ηγεμονίας της Σερβίας άρχισε να υλοποιείται σταδιακά αμέσως μετά το σχηματισμό της Ηγεμονίας της Σερβίας το 1815. Παρόλο που το πριγκιπάτο ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η διοικητική διαίρεση των Βιλαετιών ήταν παρούσα στις άλλες περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αλλά όχι στην Σερβία. Μετά το τέλος της Δεύτερης σερβικής εξέγερσης ο ηγεμόνας Μίλος Ομπρένοβιτς επέλεξε να κάνει νέα διοικητική διαίρεση με σκοπό τη δημιουργία και την ενίσχυση της σερβικής κρατικής υπόστασης. Η περίοδος από το 1815 μέχρι το 1833 σημαδεύτηκε από τη δημιουργία των αρχών της Ηγεμονίας της Σερβίας στα χωριά, στους νομούς και τις περιφέρειες , των οποίων οι αρμοδιότητες αυξάνονται βαθμιαία.
Διοικητική διαίρεση της Ηγεμονίας της Σερβίας 1819 - 1833[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πρώτη διοικητική διαίρεση ορίστηκε το 1819. Χωρίστηκε σε 12 νεχαγιέ, 45 Κνεζίνα, 1.396 χωριά και πόλεις , 53.137 κατοικίες, 60,468 παντρεμένα άτομα και 119.854 φορολογούμενους πολίτες.
| Ναχαγιέ | Κνεζίνα | Χωριά |
|---|---|---|
| 1. Ναχαγιέ Σαμπάτσκα | 4 | 104 |
| 2. Ναχαγιέ Βαλιέβσκα | 3 | 189 |
| 3. Ναχαγιέ Σοκόλσκα | 2 | 46 |
| 4. Ναχαγιέ Ούζιτσε | 2 | 120 |
| 5. Ναχαγιέ Ποζέτσκα | 8 | 105 |
| 6. Ναχαγιέ Ρουντνίσκα | 5 | 111 |
| 7. Ναχαγιέ Κραγκουγιεβάτσκα | 3 | 168 |
| 8. Ναχαγιέ Γιαγκοντίνσκα | 2 | 145 |
| 9. Ναχαγιέ Τσούπρισκα | 2 | 72 |
| 10. Ναχαγιέ Ποζαρέβτσκα | 7 | 194 |
| 11. Ναχαγιέ Σμεντεράβσκα | 2 | 125 |
| 12. Ναχαγιέ Βελιγραδίου | 5 | 125 |
Διοικητική διαίρεση της Ηγεμονίας της Σερβίας 1834 - 1836[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1834 το σύνολο του εδάφους της Ηγεμονίας της Σερβίας χωρίστηκε σε 5 "σερντάστβο" καταργώντας τα "ναχαγιέ" που είχαν ρίζες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Δύμφωνα με τις διατάξεις της Συνθήκης του Άκερμαν απέκτησε 6 νεχαγιέ από την Οθωμανική Αυτοκρατορία που οι Τούρκοι κατέλαβαν μετά την κατάλυση της πρώτης σερβικής εξέγερσης, αυτά ήταν τα : Ναχαγιέ Κράινα, Ναχαγιέ Τσέρνα Ρέκα, Ναχαγιέ Παρασίν, Ναχαγιέ Κρούσεβατς, Ναχαγιέ Στάρι Βλαχ, Ναχαγιέ Ζαντάρ και Ναχαγιέ Ρατζεβίνα.
- Σερντάρστβο Ράσκα
- Σερντάρστβο Ρασίνσκι
- Σερντάρστβο Ποντουνάβσκο
- Σερντάρστβο Ματσβάνσκα
- Σερντάρστβο Τιμότσκο
Διοικητική διαίρεση της Ηγεμονίας της Σερβίας μετά το 1836[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με απόφαση της Σερβικής Εθνοσυνέλευσης ψηφίστηκε το 1836 το νέο σύνταγμα και η νέα διοικητική διαίρεση. Η Ηγεμονία της Σερβίαε διαιρείται σε 17 περιοχές. η οργάνωση αυτή παρέμεινε σε ισχύ μέχρι την ανεξαρτησία της Σερβίας και την ίδρυση του Βασιλείου της Σερβίας το 1882.
- Οκρούγκ Αλεξινάτσκι
- Οκρούγκ Βελιγραδίου
- Οκρούγκ Βάλιεβο
- Οκρούγκ Γιακόντινα
- Οκρούγκ Κνιέζεβατς
- Οκρούγκ Κραγκούγιεβατς
- Οκρούγκ Κράινα
- Οκρούγκ Κρούσεβατς
- Παραδουνάβια Οκρούγκ
- Οκρούγκ Ποζάρεβατς
- Οκρούγκ Ρούντνικ
- Οκρούγκ Σμεντέρεβο
- Οκρούγκ Τσούπρια
- Οκρούγκ Ούζιτσε
- Οκρούγκ Κρνορέτσκι
- Οκρούγκ Τσατσάκ
- Οκρούγκ Σάμπατς
Διοικητική διαίρεση της Ηγεμονίας της Σερβίας μετά το Συνέδριο του Βερολίνου το 1878[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Σερβία μετά το Συνέδριο του Βερολίνου το 1878 διευρύνθηκε με νέες περιοχές. Με τον νόμο της 14ης Μαίου δημιουργήθηκαν 6 νέες διοικητικές περιοχές (Οκρούγκ), και 21 κομητείες (Σρεζ). Αυτές ήταν[1][2] :
Το 1879 νέα διοικητική μεταρρύθμιση στις απελευθερωμένες περιοχές δημιουργούνται νέες διοικητικές περιοχές και κατάργηση άλλων[3].
Δείτε[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Мирослав Свирчевић, ЛОКАЛНА УПРАВА И РАЗВОЈ МОДЕРНЕ СРПСКЕ ДРЖАВЕ ОД КНЕЖИНСКЕ ДО ОПШТИНСКЕ САМОУПРАВЕ, BELGRADE 2011, σελ 280
- ↑ Danilo Kocić: Leskovac i oslobođeni predeli Srbije 1877 - 1878."[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Viši sud u Prokuplju | Историјат суда
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- збирка Мите Петровића, Народна Библиотека