Ναχαγιέ Βαλιέβσκα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Ναχαγιέ Βαλιέβσκα ή του Βάλιεβο (σερβικά : Ваљевска нахија) ήταν Ναχαγιέ - επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και του Πριγκιπάτου της Σερβίας. Έδρα του ήταν η πόλη Βάλιεβο.

Το ναχαγιέ στα πλαίσια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας δημιουργήθηκε το 1459 μετά την κατάληψη του Δεσποτάτου της Σερβίας και ανήκε στο Σαντζάκι του Σμεντέρεβο[1]. Το 1819 με την αυτονόμηση του Πριγκιπάτου της Σερβίας παρέμεινε διοικητική διαίρεση του και διατηρήθηκε έως το 1833 όπου καταργήθηκε[1]. Διοικητικά χωριζόταν στις Κνεζίνες Ποντγκόρα, Κολουμπάρα και Ταμνάβσκα και 189 χωριά[2].

Κατά την διάρκεια της Σερβικής επανάστασης το Νεχαγιέ ήταν από τις πρώτες περιοχές που ξεσηκώθηκαν κατά των Οθωμανών κι ήταν το επίκεντρο πολλών πολεμικών συγκρούσεων[3].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Љубодрага Поповића, „Наши стари – попис становништва на територији данашње општине Врњачка Бања“, Народна библиотека „Др Душан Радић“, Врњачка Бања, 2002, стр. 30.
  2. «Историја - Opština Mionica». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2014. 
  3. Милоје Ж. НИКОЛИЂ, ВАЉЕВСКА НАХИЈА У ДРУГОМ УСТАНКУ 1815. ГОДИНЕ