Νάρβα (πόλη)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 59°22′33″N 28°11′46″E / 59.37583°N 28.19611°E / 59.37583; 28.19611

Νάρβα
Narva

Σημαία

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Νάρβα
59°22′45″N 28°12′2″E
ΧώραΕσθονία Εσθονία
Νομός[1]
Διοικητική υπαγωγήNarva City
Ίδρυση1345
Διοίκηση
 • ΔήμαρχοςΈντουαρντ Ιστ
Έκταση84,54
Πληθυσμός56.103
Ταχ. κωδ.20001 - 21020
Τηλ. κωδ.35
Ζώνη ώραςΘερινή Ώρα Ανατολικής Ευρώπης
UTC+02:00
UTC+03:00
Ιστότοποςwww.narva.ee
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Νάρβα (εσθονικά: Narva, ρωσικά: Нарва), είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στην Εσθονία με πληθυσμό 56.103 κατοίκους (2018).[1] Βρίσκεται στο ανατολικότερο σημείο της χώρας, στα σύνορα με τη Ρωσία, νοτιοανατολικά του νότιου μυχού του Κόλπου της Φιλανδίας, της Βαλτικής θάλασσας, παρά τον ομώνυμο ποταμό Νάρβα που από τη λίμνη Πέιπους εκχύνεται στη Βαλτική.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη ανθρώπινη εγκατάσταση στην περιοχή υπολογίζεται γύρω στον 5ο με 4ο αιώνα π.Χ., όπως μαρτυρούν οι αρχαιολογικές ενδείξεις του πολιτισμού της Νάρβα, που ονομάστηκε έτσι από την πόλη. Η εγκατάσταση αναφέρονταν για πρώτη φορά στο Πρώτο Χρονικό του Νόβγκοροντ ως Ρούγκοντιβ (ρωσικά: Ругодивъ) κατά το έτος 1171.

Το κάστρο της Νάρβα ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια της Δανέζικης κατοχής της βόρειας Εσθονίας στις 30 Νοεμβρίου, 1223. Το κάστρο και η περιβάλλουσα πόλη της Νάρβα αγοράστηκε από τους ιππότες του Λιβονικού Τάγματος (αγγλικά: Livonian Order) μετά το 1346. Στον πόλεμο της Λιβονίας καταλήφθηκε για ένα σύντομο διάστημα από τους Ρώσους το 1558, ενώ άλλαξε χέρια μερικές φορές ακόμα, και μετά το 1581 περιήλθε υπό τον έλεγχο της Σουηδικής Αυτοκρατορίας.

Στη διάρκεια του Μεγάλου Βορείου Πολέμου, η Νάρβα ήταν το πεδίο της πρώτης μεγάλης ομώνυμης μάχης μεταξύ των δυνάμεων του βασιλιά Καρόλου ΙΒ΄της Σουηδίας και του τσάρου Πέτρου Α΄της Ρωσίας. Παρόλο που μειονεκτούσαν αριθμητικά σε αναλογία 1 προς 4, οι Σουηδικές δυνάμεις κατατρόπωσαν τον ισχυρό τους αντίπαλο των 40.000 αντρών. Στη συνέχεια η πόλη κατακτήθηκε από τη Ρωσική Αυτοκρατορία το 1704.

Η Νάρβα έγινε τμήμα της ανεξάρτητης Εσθονίας το 1918 μετά το τέλος του Β΄Παγκόσμιου Πόλεμου. Η Νάρβα είχε μια παλαιά πόλη σε στυλ μπαρόκ και το κέντρο της ήταν αρκετά φημισμένο σε όλη την Ευρώπη. Αυτή η παλιά πόλη καταστράφηκε εντελώς από σοβιετικούς βομβαρδισμούς στις 6 Μαρτίου 1944. Τον ίδιο χρόνο, καθώς υποχωρούσαν οι Γερμανοί ανατίναξαν επίσης κάποια σπίτια. Μετά τη μάχη, τα περισσότερα από τα κτίρια θα μπορούσαν να είχαν αποκατασταθεί καθώς οι τοίχοι από τα σπίτια υπήρχαν ακόμα, αλλά οι Σοβιετικοί τα κατεδάφισαν για να δημιουργήσουν χώρο για την κατασκευή μεγάλων πολυκατοικιών. Πολλοί Εσθονοί που είχαν φύγει από τη Νάρβα κατά τη διάρκεια του πολέμου, ήθελαν να ξαναγυρίσουν, αλλά δεν τους επετράπη. Αντίθετα μεταφέρθηκαν Ρώσοι έποικοι στην περιοχή. Το μόνο διατηρητέο κτίριο σήμερα της παλιάς πόλης είναι το κτίριο του παλαιού δημαρχείου.

Ο Μέγας Πέτρος επιβάλλει την τάξη στα στρατεύματά του μετά την κατάληψη της Νάρβα το 1704 του Νικολάι Σάουερβαϊντ, 1859

Έχοντας επανακαταλάβει την Εσθονία κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το 1944, οι Σοβιετικές αρχές χώρισαν το Ιβάνγκοροντ διοικητικά από την υπόλοιπη Νάρβα, και ενσωμάτωσε την περιοχή στην Περιφέρεια Λένινγκραντ της Ομόσπονδης Σοβιετικής Δημοκρατίας της Ρωσίας τον Ιανουάριο του 1945. Στο Ιβάνγκοροντ δόθηκε το καθεστώς της πόλης το 1954.

Μετά την επανάκτηση της ανεξαρτησίας της Εσθονίας το 1991, τα σύνορα σύμφωνα με τη Συνθήκη του Τάρτου που υπογράφτηκε το 1920 θεωρήθηκε από τη Ρωσία ότι νόμιμα αντικαταστάθηκαν από τα διοικητικά όρια μεταξύ των 2 πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών που χαράχτηκαν αργότερα από τις σοβιετικές αρχές. Έτσι το Ιβάνγκοροντ παρέμεινε τμήμα της Ρωσίας. Λόγω των πολιτικών εντάσεων στην περιοχή, η νέα συνθήκη για τα σύνορα μεταξύ της Εσθονίας και της Ρωσίας δεν έχει ακόμα τεθεί σε ισχύ.

Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 93,85% του σημερινού πληθυσμού της Νάρβα είναι Ρωσόφωνοι (το 82% είναι ρωσικής εθνικότητας), οι περισσότεροι είτε μετανάστες από τη Σοβιετική εποχή από διάφορες περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης (κυρίως από τη Ρωσία) ή απόγονοι αυτών. Το μεγαλύτερο μέρος της πόλης καταστράφηκε στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και για αρκετά χρόνια μετά, κατά τη διάρκεια της ανοικοδόμησης της πόλης, οι σοβιετικές Αρχές απαγόρευαν την επιστροφή των κατοίκων που έμεναν εκεί πριν τον Πόλεμο, κυρίως Εσθονών (64,8% σύμφωνα με την απογραφή του '34), με αποτέλεσμα να μεταβληθεί ριζικά η εθνική σύνθεση του πληθυσμού[2].

Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το αναστυλωμένο κάστρο της Νάρβα (στα αριστερά) όπως βλέπει προς το ρωσικό κάστρο του Ιβάνγκοροντ (στα δεξιά).
Το Κάστρο του Χέρμαν.

Η Νάρβα χαρακτηρίζεται από ένα κάστρο του 15ου αιώνα, με τον πύργο του Λονγκ Χέρμαν, ύψους 51 μέτρων, ως το πιο σημαντικό της αξιοθέατο. Το εκτεταμένο συγκρότημα του κτιρίου Κρίνχολμ, που βρίσκεται πολύ κοντά στους γραφικούς καταρράκτες, είναι ένας από τους μεγαλύτερους υφαντουργικούς μύλους του 19ου αιώνα στην Ανατολική Ευρώπη. Άλλα σημαντικά κτίσματα περιλαμβάνουν Σουηδικά σπίτια του 17ου αιώνα, ένα δημαρχείο σε στυλ μπαρόκ (1668-71), και ότι απέμεινε από τις οχυρώσεις του Έρικ Ντάλμπεργκ.

Απέναντι από τον ποταμό Νάρβα είναι το ρωσικό φρούριο του Ιβάνγκοροντ, που ιδρύθηκε από τον Μέγα Πρίγκηπα Ιβάν Γ' της Ρωσίας το 1492 και είναι γνωστό στις δυτικές πηγές ως Αντί-Νάρβα. Στην περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης η Νάρβα και το Ιβάνγκοροντ ήταν αδελφοποιημένες πόλεις, παρόλο που ανήκαν σε διαφορετικές ομόσπονδες δημοκρατίες. Πριν από τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, το Ιβάνγκοροντ διοικούνταν ως τμήμα της Νάρβα.

Αξιόλογοι κάτοικοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εσθονική στατιστική υπηρεσία
  2. Toivo U. Raun, Estonia and the Estonians, Hoover Institution Press, Stanford University, 2001, ISBN 0-8179-2852-9, p131

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φωτογραφίες και βίντεο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]