Μπονκόντε ντα Μοντεφέλτρο
| Μπονκόντε ντα Μοντεφέλτρο | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1165 ή 1170 (περίπου)[1] |
| Θάνατος | 1242 Ουρμπίνο |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κοντοτιέρος |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Τζιοβάννα ντα Μοντεφέλτρο |
| Τέκνα | Taddeo II da Montefeltro Μοντεφελτράνο Β΄ ντα Μοντεφέλτρο Ugolino Montefeltro Cavalca Montefeltro |
| Γονείς | Montefeltrano I Montefeltro και NN[2] |
| Οικογένεια | Οίκος του Μοντεφέλτρο |
| Θυρεός | |
 | |
Ο Μπονκόντε, ιταλ.: Bonconte da Montefeltro (Ουρμπίνο, 1250 – Πιάνα ντι Καμπαλντίνο, 11 Ιουνίου 1289) από τον Οίκο του Μοντεφέλτρο ήταν Ιταλός στρατηγός των Γιβελλίνων. Οδήγησε τις δυνάμεις των Γιβελλίνων σε πολλές εμπλοκές μέχρι το τέλος του στο πεδίο της μάχης. Ο Ντάντε Αλιγκέρι παρουσίασε τον Mοντεφέλτρο ως έναν χαρακτήρα στη Θεία Κωμωδία του.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μπονκόντε γεννήθηκε το 1250 από τον ηγέτη των Γιβελλίνων Μοντεφελτράνο Α΄ και ήταν νόθος αδελφός του Φεντερίκο. Είχε μία σύζυγο, τη Τζιοβάννα και μία κόρη, τη Mανεντίσα. Ο Μπονκόντε βοήθησε στην απομάκρυνση των Γουέλφων από το Aρέτσο τον Ιούνιο του 1287 με τους Γιβελλίνους και το 1288 ήταν επικεφαλής των Αρετινών. Ενώ διοικούσε τους Αρετίνους, ο Μπονκόντε νίκησε τους Γουέλφους της Σιένα στη μάχη του Πιέβε αλ Τόππο. Το 1289 ο Μπονκόντε έγινε αρχηγός των Αρετινών, όταν τους οδήγησε στη μάχη με τους Γουέλφους της Φλωρεντίας. Οι Αρετίνοι ηττήθηκαν τελικά από τους Γουέλφους της Φλωρεντίας στη μάχη του Καμπαλντίνο και εκεί σκοτώθηκε το 1289 ο Μπονκόντε. Το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ στο πεδίο μάχης. [3]
Πριν από τη μάχη, ο Μπονκόντε είχε συμβουλεύσει τους Aρετίνους να μην εμπλακούν σε ανοιχτή μάχη με τους Φλωρεντίνους. Στάλθηκε από τον επίσκοπο του Αρέτσο, για να βρει την εχθρική θέση πριν από τη μάχη με τους Γουέλφους της Φλωρεντίας. Ο Μπονκόντε επέστρεψε και είπε στον επίσκοπο, ότι δεν θα ήταν σοφό να πολεμήσει με τους Γουέλφους, αλλά ο επίσκοπος φέρεται να απάντησε ότι ο Μπονκόντε δεν άξιζε το όνομα της οικογένειάς του. Ο επίσκοπος έστειλε τις δυνάμεις στη μάχη, όπου τόσο ο ίδιος όσο και ο Μπονκόντε απεβίωσαν.
Στη Θεία Κωμωδία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μπονκόντε ντα Μοντεφέλτρο εμφανίζεται στην Ωδή V του Καθαρτηρίου, του δεύτερου μέρους της Θείας Κωμωδίας του Ντάντε Αλιγκέρι. Εδώ εμφανίζεται ανάμεσα σε ψυχές, που προσεύχονται στον Δάντη. Ο Μπονκόντε θρηνεί για τη σύζυγό του, Τζιοβάννα και παραπονιέται ότι οι συγγενείς του (με τους οποίους πιθανότατα εννοεί την κόρη του, η οποία ήταν παντρεμένη με ένα μέλος της οικογένειας Κόντι Γκουίντι, ή τον αδελφό του Φεντερίκο, που θα σκοτωθεί αργότερα στο Ουρμπίνο το 1322) δεν τον θυμόντουσαν στις προσευχές τους. [3] Αυτή η άποψη και η έλλειψη ελπίδας του Mοντεφέλτρο διαφέρει πολύ από τους άλλους χαρακτήρες, που συναντά ο Ντάντε σε αυτή την ωδή, όπως τον Τζάκοπο ντελ Κασέρο και την Πία ντε' Τολομέι, που ζητούν τη βοήθεια τού Ντάντε. [4]
Αφού ο Μπονκόντε αποκαλύπτει το όνομά του, ο Ντάντε τον ρωτά, γιατί δεν βρέθηκε ποτέ το σώμα του. Ο Μπονκόντε απαντά, ότι αφού τραυματίστηκε στο λαιμό, τράπηκε σε φυγή. Ο Μπονκόντε βρέθηκε εκεί που συναντιούνται ο Αρχιάνο, ένας χείμαρρος κοντά στο Αρέτσο και ο ποταμός Άρνο, και εκεί απεβίωσε καλώντας την Παναγία ως σωτήρια χάρη. Στη συνέχεια, ενώ ένας άγγελος του Θεού του πήρε την ψυχή, ο διάβολος, θυμωμένος που δεν πήρε την ψυχή του Μπονκόντε την τελευταία στιγμή, κατέστρεψε το σώμα του Μπονκόντε από θυμό, γεγονός που δημιούργησε μία καταιγίδα, που παρέσυρε το σώμα του Μπονκόντε στον πάτο του Άρνο. [3] Ο Ντάντε ήταν ουσιαστικά παρών στη μάχη του Καμπαλντίνο ως ιππέας, την οποία θεώρησε μεγάλη νίκη για τους Γουέλφους. [4]
Η σύγκρουση για την ψυχή του Μπονκόντε επαναλαμβάνει τη σύγκρουση μεταξύ του Φραγκίσκου της Ασίζης και ενός πεσμένου χερουβείμ για την ψυχή του Γκουίντο ντα Μοντεφέλτρο, του πατέρα του Μπουονκόντε, στην Κόλαση, Ωδή XXVII. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση εδώ, ο άγγελος κερδίζει την ψυχή του Μπονκόντε για τον Παράδεισο, ενώ στην περίπτωση του Γκουίντo, ο διάβολος. [5] [4] Δημιουργώντας τέτοια αντίθετα αποτελέσματα για τον Μπονκόντε και τον Γκουίντo, ο Ντάντε δείχνει, πως η ειρωνεία είναι, ότι ένας άνθρωπος που άφησε τη σωτηρία και τη μετάνοια στα γηρατειά του (Γκουίντο), πήγε στην κόλαση, ενώ ένας άλλος που είχε ειλικρινή μετάνοια στο τέλος της ζωής του (Μπονκόντε), μπορεί να πάει στο Καθαρτήριο. [6]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε την Τζιοβάννα και είχε τέκνα:
- Μοντεφελτράνο Β΄ απεβ. 1255, κύριος του Ουρμπίνο.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Παλίνουρος, χαρακτήρας του Βιργιλίου, που το σώμα του είχε χαθεί.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 2012. buonconte-di-montefeltro. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2023.
- ↑ 2,0 2,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Toynbee, Paget (1898). «The Dante Dictionary» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Dante Lab at Dartmouth College: Reader». dantelab.dartmouth.edu. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2021.
- ↑ «Dante's Purgatorio - Ante-Purgatory». danteworlds.laits.utexas.edu. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2021.
- ↑ Markulin, Joseph (1982). «Dante's Guido da Montefeltro: A Reconsideration». Dante Studies, with the Annual Report of Dante Society 100. http://www.jstor.org/stable/40166316..