Μπερλινγκιέρο Μπερλινγκιέρι
| Μπερλινγκιέρο Μπερλινγκιέρι | |
|---|---|
| Γέννηση | 12ος αιώνας[1] Μιλάνο Βολτέρρα[1] |
| Θάνατος | 13ος αιώνας[1] Λούκκα |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[1] |
| Τέκνα | Barone Berlinghieri, Μποναβεντούρα Μπερλινγκιέρι και Marco Berlinghieri |
| Σημαντικά έργα | Madonna with child |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μπερλινγκιέρο (ιταλ.:Berlinghiero), επίσης γνωστός ως Μπερλινγκιέρο Μπερλινγκιέρι (Berlinghiero Berlinghieri ή Berlinghiero of Lucca, άκμασε περί το 1228 – μεταξύ 1236 και 1242), ήταν Ιταλός ζωγράφος στο ιταλοβυζαντινό ύφος των αρχών του 13ου αιώνα. Ήταν ο πατέρας των ζωγράφων Μπαρόνε Μπερλινγκιέρι, Μποναβεντούρα Μπερλινγκιέρι και Μάρκο Μπερλινγκιέρι . [2]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το πραγματικό του όνομα είναι άγνωστο, καθώς έγινε γνωστόσ από την επιγραφή "Berlingerius me pinxit" στον Εσταυρωμένο που αποτελεί τη βάση για την απόδοση άλλων έργων σε αυτόν. Η μορφή "Berlinghiero Berlinghieri", κάποτε κοινή στην ιστορία της τέχνης, σίγουρα δεν είναι το όνομά του, σύμφωνα με τον Edward B. Garrison και τις πιο πρόσφατες πηγές και θα έπρεπε να ονομαστεί Berlinghiero. Αναφέρεται επίσης σε περγαμηνή της 22ας Μαρτίου 1228 μεταξύ των ονομάτων των κατοίκων της Λούκκα που ορκίστηκαν να διατηρήσουν την ειρήνη με την Πίζα μετά από πενταετή πόλεμο. Το πρωτότυπο έγγραφο έχει χαθεί από τα μέσα του 19ου αιώνα και μόνον μια κάπως αλλοιωμένη μεταγραφή του 17ου αιώνα υπάρχει σήμερα, προκαλώντας τη λανθασμένη ερμηνεία ότι του αποδίδεται εσφαλμένο όνομα και λανθασμένη Λομβαρδική καταγωγή. [3]
Δεδομένου ότι δύο ενήλικοι γιοι του αναφέρονταν επίσης σε αυτό το έγγραφο, μπορεί να υποστηριχθεί ότι ο Μπερλινγκιέρο ήταν τότε μεταξύ 35 και 40 ετών. Αυτό τοποθετεί τη χρονολογία γένησης του το έτος 1175 και τον θάνατό του το 1236. [3]
Ύφος και έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το ύφος του ήταν ρομανικό , κυρίως γραμμικό, με νεοελληνιστικές και βυζαντινές επιρροές. [4] Θεωρείται ένας από τους κύριους καλλιτέχνες της τέχνης της Τοσκάνης εκείνης της περιόδου. Είναι επίσης ένας από τους λίγους καλλιτέχνες που ζωγράφισαν σε αυτό που θεωρείται ιταλο-βυζαντινό ύφος, στον οποίο έργα του μπορούν να αποδοθούν με βεβαιότητα, αν και η διάκριση των έργων του από αυτά των γιων του είναι, μερικές φορές, δύσκολη. [5] [6]
Το παλαιότερο έργο του, ή τουλάχιστον αυτό που του αποδίδεται, είναι το "Madonna di sotto gli organi" στον καθεδρικό ναό της Πίζας και χρονολογείται όχι νωρίτερα από το 1210.
Ένα από τα πιο διάσημα έργα του, η Παναγία και το Βρέφος, εκτίθεται σήμερα στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (Νέα Υόρκη). Εμφανίζει πολλά θεμελιώδη στοιχεία, που το χαρακτηρίζουν ως κατά βάσιν Βυζαντινό, αλλά περιέχει επίσης και μεταγενέστερα ιταλικά στοιχεία. Κάποιος μπορεί να ξεκινήσει με τα πιο αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά, για παράδειγμα τα φωτοστέφανα, το επίπεδο και χωρίς διάκοσμο χρυσό φόντο, και τα μπλε και κόκκινα ενδύματα της Παναγίας και τα μακριά χαρακτηριστικά της. Το χρυσό υπόβαθρο και τα φωτοστέφανα που περιβάλλουν τις κεφαλές της Παναγίας και του Βρέφους είναι κοινά στη βυζαντινή αναπαράσταση θεϊκών ή ιερών μορφών, όπως και τα χρώματα που χρησιμοποιούνται στην όλη σύνθεση. Αυτά τα χρυσά φωτοστέφανα διαφέρουν μεταξύ των δύο μορφών του πίνακα - ο Χριστός "διαρθρώνεται" από σταυρειδές ένθετο, για να διακρίνεται η θεϊκή του ιδιότητα. Η Παναγία διαθέτει τα διαχρονικά στυλιζαρισμένα χαρακτηριστικά της: Τα δάκτυλά της, η μύτη και ο λαιμός της είναι υπερβολικά μακριά και λεπτά και το ίδιο το πρόσωπό της είναι επίμηκες και στενό. Τα εύψυχα μάτια της είναι μεγάλα και έντονα εστιασμένα, προσδίδοντας στο πρόσωπό της ιδιαίτερη κομψότητα. Βλέποντας τον πίνακα εκ του φυσικού, μπορεί κανείς να παρατηρήσει μια κόκκινη απόχρωση στα μάγουλα, τόσο του Ιησού όσο και της Μαρίας, που δίνει στη σάρκα μια ζωντανή ποιότητα - πιο ζωντανή, στην πραγματικότητα, από τους βυζαντινούς προκατόχους της. Το ιδιαίτερο βάθος που δημιουργείται από τη σκίαση των προσώπων, ιδιαίτερα της Μαρίας - ένα χαρακτηριστικό της πρώιμης ιταλικής ζωγραφικής - της δίνει επίσης έναν αέρα νατουραλισμού, που συχνά δεν είχαν οι βυζαντινές μορφές. [7][5]
Έργα του Μπερλινγκιέρι βρίσκονται στο Εθνικό Μουσείο Σαν Ματτέο στην Πίζα, στο Εθνικό Μουσείο "Villa Guinigi" στη Λούκκα, στο Μουσείο Τέχνης της Βόρειας Καρολίνας στο Ράλεϊ, στο Μουσείο Τέχνης του Κλίβελαντ και στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 10119639. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ Berlinghieri - Berlinghiero, Berlinghieri, Barone, Bonaventura, Marco, Crucifix, St Francis and Scenes from his Life
- ↑ 3,0 3,1 Toward a New History of Lucchese Painting, by Edward B. Garrison, The Art Bulletin, Vol. 33, No. 1 (Mar., 1951), pp. 11-31.
- ↑ Berlinghiero biography
- ↑ 5,0 5,1 Lasareff, Victor (1927-08-01). «Two Newly-Discovered Pictures of the Lucca School». The Burlington Magazine for Connoisseurs 51 (293): 56–67.
- ↑ Offner, Richard (1933-08-01). «The Mostra del Tesoro di Firenze Sacra-I». The Burlington Magazine for Connoisseurs 63 (365): 76.
- ↑ Christiansen, Keith, Madonna and Child, by Berlinghiero, Metropolitan Museum of Art catalogue page, 2011