Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μουσείο Εθνικής Αρχαιολογίας (Γαλλία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μουσείο Εθνικής Αρχαιολογίας (Γαλλία)
Χάρτης
Γενικές πληροφορίες
Είδοςεθνικό μουσείο και αρχαιολογικό μουσείο
Γεωγραφικές συντεταγμένες48°53′52″N 2°5′44″E
Διοικητική υπαγωγήΣαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι και Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι
ΤοποθεσίαΣαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι
ΧώραΓαλλία
Έναρξη κατασκευής1862
ΒραβείαΜουσείο της Γαλλίας
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Το Μουσείο Εθνικής Αρχαιολογίας (γαλλικά: Musée d'Archéologie nationale) είναι ένα σημαντικό μουσείο γαλλικής αρχαιολογίας, που καλύπτει την περίοδο της προϊστορίας της Γαλλίας μέχρι και την εποχή των Μεροβιγγείων, στο τέλος του 8ου αιώνα. Βρίσκεται στο κάστρο του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι στο νομό Ιβλίν, περίπου 19 χιλιόμετρα δυτικά του Παρισιού.

Το κάστρο ταξινομήθηκε ως ιστορικό μνημείο στις 8 Απριλίου 1863.

Δείτε επίσης: Κάστρο του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι

Το κάστρο του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι ήταν μια από τις σημαντικότερες γαλλικές βασιλικές κατοικίες στην περιοχή του Παρισιού από τον 12ο έως τον 17ο αιώνα. Μετά τη μετακίνηση της βασιλικής αυλής στις Βερσαλλίες το 1682, το κάστρο στέγασε τον εξόριστο Άγγλο βασιλιά Ιάκωβο Β' από το 1688 ως τον θάνατό του το 1701, έγινε ιππική σχολή το 1809 και τέλος στρατιωτική φυλακή από το 1836 ως το 1855.[1]

Το 1862, ο Ναπολέων Γ' ανακοίνωσε τη δημιουργία στο κάστρο ενός «Μουσείου Κελτικών και Γαλατο-Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων», που αργότερα μετονομάστηκε σε Μουσείο Εθνικών Αρχαιοτήτων και πρόσφατα σε Μουσείο Εθνικής Αρχαιολογίας και άρχισε την αποκατάστασή του, καθώς το οικοδόμημα ήταν σε πολύ κακή κατάσταση. Ο ίδιος εγκαινίασε τις πρώτες αίθουσες του μουσείου στις 18 Μαΐου 1867. Η αποκατάσταση του κάστρου, εκτός από την αναδιάρθρωση των εσωτερικών χώρων, επανέφερε το κάστρο στην αναγεννησιακή του κατάσταση. Τα έργα ολοκληρώθηκαν το 1907.

Κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το μουσείο γνώρισε δύσκολες ώρες, με επίκεντρο την περίοδο γερμανικής κατοχής, μεταξύ 1940 και 1944.

Ο Αντρέ Μαλρώ, Υπουργός Πολιτισμού, με την υποστήριξή του έδωσε νέα ώθηση στο μουσείο τη δεκαετία του 1960.

Από το 2009, το μουσείο, το κάστρο και οι κήποι έχουν συγκεντρωθεί σε μια ενιαία μονάδα, ανοίγοντας μια νέα σελίδα στην ιστορία του ιδρύματος.

Το μουσείο στεγάζει περίπου 3 εκατομμύρια αρχαιολογικά αντικείμενα εκ των οποίων περίπου 30.000 εκτίθενται, κατέχει μία από τις πλουσιότερες συλλογές στην Ευρώπη. Τα ευρήματα που βρέθηκαν στη γαλλική επικράτεια παρουσιάζονται σε 6 χρονολογικές περιόδους: Παλαιολιθική, Νεολιθική, Εποχή του Χαλκού, Εποχή του Σιδήρου, Ρωμαϊκή περίοδος (Ρωμαϊκή Γαλατία) και πρώιμος Μεσαίωνας (Μεροβίγγειοι). Στην αίθουσα συγκριτικής αρχαιολογίας παρουσιάζεται συλλογή ξένων αρχαιολογικών και εθνολογικών αντικειμένων.

Παλαιολιθική περίοδος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι παλαιολιθικές συλλογές σχετίζονται με την εξέλιξη των εργαλείων κατασκευασμένων από λίθο και οστά, τις τεχνικές επεξεργασίας της πέτρας και περιλαμβάνουν αντικείμενα από τα πρώτα έργα τέχνης. Το μουσείο παρουσιάζει την εξέλιξη του ανθρώπου με κρανία του Homo erectus και Νεάντερταλ. [2]

Ανάμεσα στα πιο γνωστά αντικείμενα των παλαιολιθικών συλλογών του μουσείου είναι η Κυρία του Μπρασμπουί, μία από τις πρώτες γνωστές ρεαλιστικές αναπαραστάσεις ενός ανθρώπινου προσώπου, που ήρθε στο φως το 1892 σε μία από τις πολυάριθμες ανασκαφές του Εντουάρ Πιέτ στα Πυρηναία. Μεταξύ των πολλών αντικειμένων από τη συλλογή του αρχαιολόγου που δωρήθηκαν στο μουσείο, περίπου 10.000 εκτίθενται σήμερα στην αίθουσα Πιέτ. Αυτή η αίθουσα, η οποία είναι προσβάσιμη για επίσκεψη με συνοδεία οδηγού του μουσείου, ανακαινίστηκε και άνοιξε ξανά το 2008, με σκοπό να σεβαστεί τη μουσειογραφία του 19ου αιώνα.

Νεολιθική περίοδος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Νεολιθική (περίπου 10.000 -5800 στην κεντρική Ευρώπη- έως 2100 π.Χ.) είναι η δεύτερη περίοδος της Προϊστορίας. Ο άνθρωπος άρχισε να παράγει τα απαραίτητα για την επιβίωσή του και δεν είναι πλέον μόνο κυνηγός αλλά επηρεάζει το περιβάλλον του. Οι πληθυσμοί εγκαταστάθηκαν μόνιμα και ασχολήθηκαν με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Τα πρώτα χωριά εμφανίστηκαν και δημιουργήθηκαν οι πρώτες μεγαλιθικές δομές. Η περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερες τεχνικές καινοτομίες όπως η στίλβωση της πέτρας, η εμφάνιση κεραμικών και η ύφανση. Αρχίζει να εμφανίζεται το εμπόριο. [3]

Κατά την εποχή του Χαλκού (γύρω στο 2100 με 750 π.Χ.), η κοινωνία παρέμεινε αρκετά παρόμοια με εκείνη της Νεολιθικής, αλλά η τεχνική πρόοδος που αντιπροσωπεύει ο χαλκός, ο ορείχαλκος και ο χρυσός άλλαξε την κοινωνία, η οποία έγινε ολοένα και πιο ιεραρχική.

Η αφθονία του χρυσού στην εποχή του Χαλκού εξηγεί τον μεγάλο αριθμό αντικειμένων και κοσμημάτων που έγιναν από αυτό το υλικό εκείνη την εποχή.

Η πρώιμη εποχή του σιδήρου (780-480 π.Χ.), που αντιστοιχεί στον πολιτισμό Χάλστατ, είναι μια περίοδος που χαρακτηρίζεται από την ταφή των προνομιούχων σε τύμβους.[4]

Η ύστερη εποχή του σιδήρου (480 π.Χ. - αρχή της εποχής μας) χαρακτηρίζεται από μια πολεμική κοινωνία η οποία ανήλθε στην εξουσία από τον 5ο αιώνα π.Χ. μέχρι τον 2ο αιώνα π.Χ. Οι συλλογές του μουσείου αναφέρονται στην κοινωνία και στον τρόπο ζωής των Γαλατών πριν από τη Ρωμαϊκή κατάκτηση. Οι Γαλάτες ανέπτυξαν την αγγειοπλαστική, τη μεταλλουργία, την επεξεργασία του γυαλιού και την τέχνη.

Ρωμαϊκή Γαλατία (από το 52 π.Χ. έως τα τέλη του 5ου αιώνα μ.Χ.): μετά την κατάκτηση της Γαλατίας από τον Ιούλιο Καίσαρα, η περιοχή ενσωματώθηκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Δημιουργήθηκαν πόλεις και κατασκευάστηκαν δημόσια κτίρια. Το οδικό δίκτυο εξαπλώθηκε σε όλη τη Γαλατία.

Οι 6 αίθουσες του Γαλατο-ρωμαϊκού τμήματος του μουσείου παρουσιάζουν τους θεούς, τον κόσμο των νεκρών, την παρουσία του ρωμαϊκού στρατού στη Γαλατία, τα είδη χειροτεχνίας και καθημερινής ζωής (τρόφιμα, κοστούμια, στολίδια, αναψυχή, οικιακό περιβάλλον, ιατρική, μεταφορά, γραφή κ.ά.).

Πρώιμος Μεσαίωνας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πρώιμος Μεσαίωνας (από τον 5ο έως τον 8ο αιώνα μ.Χ.) ξεκίνησε με τη Μεροβίγγεια δυναστεία, που ιδρύθηκε από τον Κλοβίς Α'. Από τα μέσα του 5ου αιώνα η Γαλατία έγινε σταδιακά Φραγκία και ο χριστιανισμός εξαπλώθηκε. Από την περίοδο αυτή, βρέθηκαν πολυάριθμα κοσμήματα.

Συγκριτική αρχαιολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αίθουσα της Συγκριτικής Αρχαιολογίας καταλαμβάνει την αίθουσα του Άρη, που ήταν η παλιά αίθουσα χορού του κάστρου του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι. Οι συλλογές που εκτίθενται τονίζουν τις ομοιότητες και τις διαφορές των διαφόρων πολιτισμών. Έτσι, οι επισκέπτες του μουσείου έχουν την ευκαιρία να συγκρίνουν την πορεία της ιστορίας και της τέχνης και στις πέντε ηπείρους.

  1. . «histoire-du-chateau». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Σεπτεμβρίου 2019. 
  2. . «musee-archeologienationale.fr/palaeolithic-period». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2019. 
  3. . «musee-archeologienationale.fr/collection/le-neolithique». 
  4. . «en.musee-archeologienationale.fr/iron-age». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]