Μοναστήρι του Σεμοκμέντι
Συντεταγμένες: 41°54′26″N 42°3′46″E / 41.90722°N 42.06278°E
| Μοναστήρι του Σεμοκμέντι | |
|---|---|
| შემოქმედის მონასტერი | |
 Η ανατολική πρόσοψη της εκκλησίας της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. | |
 | |
| Είδος | μοναστήρι και εκκλησία |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°54′26″N 42°3′46″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Οζουργκέτι |
| Τοποθεσία | Γκούρια |
| Χώρα | Γεωργία |
| Έναρξη κατασκευής | 15ος αιώνας |
| Προστασία | Πολιτισμικά Μνημεία Εθνικής Σημασίας της Γεωργίας |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Μοναστήρι του Σεμοκμέντι ( γεωργιανά: შემოქმედის მონასტერი) είναι ένα Γεωργιανό Ορθόδοξο μοναστήρι που βρίσκεται στο ομώνυμο χωριό, σε ένα λόφο στην αριστερή όχθη του ποταμού Μπζούζι, στο δήμο Οζουργκέτι του μχάρε Γκούρια στη νοτιοδυτική Γεωργία. Το μοναστήρι ιδρύθηκε τον 15ο αιώνα και είναι αναγνωρισμένο ως Αμετακίνητο Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Γεωργίας. Το συγκρότημα κτιρίων της μονής περιλαμβάνει την εκκλησία του Σωτήρος, την εκκλησία της Μεταμόρφωσης, ένα καμπαναριό και άλλες δομές.[1][2]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εκκλησία του Σεμοκμέντι χτίστηκε τον 12ο αιώνα και λειτουργούσε ως νεκροταφείο για τους πρίγκιπες της Γκούρια.[2]
Το μοναστήρι του Σεμοκμέντι ιδρύθηκε τον 15ο αιώνα. Ήταν η έδρα της μίας από τις 3 επισκοπές του Πριγκιπάτου της Γκούρια, μαζί με του Τζουμάτι και του Κχίνο. Οι ντόπιοι πρελάτοι έφεραν το αξίωμα του αρχιεπίσκοπου ή του μητροπολίτη και το επίθετο Σεμοκμεντέλι, που σημαίνει «του Σεμοκμέντι». Το μοναστήρι συνέχισε να λειτουργεί ως νεκροταφείο για τον πριγκιπικό Οίκο των Γκουριέλι.
Το 1572 ο πρίγκιπας Βαχτάνγκ Α' Γκουριέλι έχτισε την εκκλησία της Μεταμόρφωσης για να στεγάσει την πολύτιμη Εικόνα της Μεταμόρφωσης του Ιησού του 9ου αιώνα και άλλα κειμήλια που διασώθηκαν από το Μοναστήρι του Ζάρζμα, όταν το Πριγκιπάτο του Σάμτσχε καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς. Ως εκ τούτου ονομάζεται και εκκλησία Ζάρζμα. Τον 16ο αιώνα χτίστηκε και ένα καμπαναριό.[2]
To 1820 όταν η Ρωσική Αυτοκρατορία κατέστειλε την εξέγερση του Ιμερέτι το μοναστήρι του Σεμοκμέντι καταστράφηκε. Το 1894-95 οι Βρετανοί διπλωμάτες και μεταφραστές της Γεωργιανής λογοτεχνίας, Όλιβερ και Μάρτζορι Γουόρντροπ, επισκέφτηκαν το μοναστήρι του Σεμοκμέντι και το περιέγραψαν στα κείμενά τους.[2]
Το 1917 αποκαταστάθηκε η ανεξαρτησία της εκκλησίας. Το 1920 το μοναστήρι του Σεμοκμέντι υπάχθηκε στην ενιαία επισκοπή του Μπατούμι-Σεμοκμέντι. Ο Πατριάρχης Γεωργίας Ηλίας Β' ήταν επίσκοπος του Μπατούμι-Σεμοκμέντι την περίοδο 1963-1967. [3]
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μοναστήρι περιβάλλεται από ψηλό οχυρωματικό τείχος. Οι δύο εκκλησίες της μονής, η εκκλησία του Σωτήρος και η εκκλησία της Μεταμόρφωσης είναι ενωμένες.[1]
.JPG){kind=icon}
Εκκλησία του Σωτήρος: Είναι ένα μεγάλο ορθογώνιο κτίριο, με τριγωνική στέγη. Η αρχική εκκλησία του 12ου αιώνα ήταν πέτρινη, ενώ η υφιστάμενη χρονολογείται του 13ου-14ου αιώνα. Είναι χτισμένη από πέτρα και το πάτωμά της είναι λευκό μάρμαρο. Οι τοίχοι της είναι επενδυμένοι με κυανές λίθινες πλάκες. Έχει μία είσοδο στα δυτικά και 2 ζεύγη κολόνων στο εσωτερικό της. Στις
τοιχογραφίες της εκκλησίας απεικονίζονται σκηνές από την ζωή του Χριστού, οι μορφές των Αγίων της εκκλησίας, όπως η Παναγία και ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, οι προσωπογραφίες σημαντικών προσώπων, κ.α.[1]
Εκκλησία της Μεταμόρφωσης: είναι ένα θολωτό ορθογώνιο κτίριο που συνδέεται με την μεγαλύτερή του, εκκλησία του Σωτήρος. Είναι χτισμένη με πέτρες και τούβλα, και φαίνεται πως έχει ανακατασκευαστεί πολλές φορές. Στην ανατολική της πρόσοψη καταλήγει σε ένα πενταγωνικό ημικύκλιο, όπου βρίσκεται το ιερό με την Αγία Τράπεζα. Στο εσωτερικό της έχει ένα ζευγάρι κολόνες. Το τύμπανο του θόλου έχει 8 πλευρές και 8 παράθυρα. Στους τοίχους της εκκλησίας υπάρχουν 4 παράθυρα.[1]
Καμπαναριό: Χτίστηκε τον 16ο αιώνα και ανακατασκευάστηκε το 1831.
Σπήλαιο: στη δεξιά όχθη του ποταμού Μζούζι, χαμηλότερα από την εκκλησία, υπήρχε ένα σπήλαιο στους πρόποδες του βουνού όπου ζούσαν παλαιότερα οι μοναχοί. Αποτελείται από δύο δωμάτια, εκ των οποίων το πρώτο είναι μικρότερο από το δεύτερο. Η είσοδος είναι στα
βόρεια. Επί του παρόντος, το σπήλαιο είναι ερειπωμένο.
Νεκροταφείο: στη γη του μοναστηριού υπάρχουν οι τύμβοι σημαντικών προσώπων, επισκόπων και πριγκίπων της Γκούρια, όπως του πρίγκιπα Βαχτάνγκ Γκουριέλι, του πρίγκιπα Μάμια Γ' Γκουριέλι, κ.α. Συνοδεύονται από Γεωργιανές επιγραφές.
Το μοναστήρι διέθετε πλούσια βιβλιοθήκη, από την οποία έχουν διασωθεί σημαντικά χειρόγραφα. Το «Γκουλάν» είναι μία συλλογή εκκλησιαστικών βιβλίων που είναι σημαντικό απόκτημα για μία πλούσια εκκλησία, αξιόπιστο και εγκάρδιο. Αποτελείται από 1004 παχιά φύλλα χαρτιού και ζυγίζει 32 χλγ. Περιέχει εικονογραφημένες εικόνες αγίων και μία συλλογή από ιστορικές πληροφορίες που καλύπτουν την περίοδο από τα τέλη του 16ου ως τα τέλη του 18ου αιώνα. To «Πουτκάρι» (γεωργιανά: ფუთკარი) είναι μία συλλογή από ιστορίες για τη ζωή ορισμένων Αγίων της Ελληνικής Εκκλησίας.[1]
Επίσης, στο μοναστήρι έχουν φυλαχτεί σημαντικά κειμήλια της Εκκλησίας.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «შემოქმედი». www.dzeglebi.ge. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2019.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «შემოქმედის მონასტერი». Georgian Travel Guide (στα Γεωργιανά). Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2019.
- ↑ «შემოქმედის ეპარქია [Shemokmedi Eparchy]» (στα Georgian). Patriarchate of Georgian Orthodox Church. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2016.[νεκρός σύνδεσμος]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- დიმიტრი ბაქრაძე, „არქეოლოგიური მოგზაურობა გურიასა და აჭარაში“ — ბათუმი, „საბჭოთა აჭარა“, 1987
- მეტი ყურადღება გურიის მატერიალური კულტურის ძეგლებს, «ძეგლის მეგობარი», №. 10-11, გვ. 62, თბ., 1967 წელი.
- თეა ქართველიშვილი, „გურიის საეპისკოპოსოები“ — „არტანუჯი“, თბილისი, 2006 ISBN 99940-11-89-8