Μοναστήρι του Άτσι
Συντεταγμένες: 41°50′50.388″N 42°0′19.548″E / 41.84733000°N 42.00543000°E
| Μοναστήρι του Άτσι | |
|---|---|
| აჭის ეკლესია | |
 Η εκκλησία του Άτσι, νότια πρόσοψη. | |
 | |
| Είδος | εκκλησία |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°50′50″N 42°0′20″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Οζουργκέτι |
| Τοποθεσία | Γκούρια |
| Χώρα | Γεωργία |
| Έναρξη κατασκευής | 8ος αιώνας |
| Προστασία | Πολιτισμικά Μνημεία Εθνικής Σημασίας της Γεωργίας |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Μοναστήρι του Άτσι του Αγίου Γεωργίου ( γεωργιανά: აჭის წმ. გიორგის სახელობის მონასტერი) είναι μία μεσαιωνική Γεωργιανή Ορθόδοξη εκκλησία που βρίσκεται κοντά στο ομώνυμο χωριό, στη δεξιά όχθη του ποταμού Ατσιστσκάλι, στους πρόποδες της οροσειράς Μεσχέτι, σε υψόμετρο 420 μ. από το επίπεδο της θάλασσας, στο δήμο Οζουργκέτι του μχάρε Γκούρια στη νοτιοδυτική Γεωργία, σε απόσταση 9 χλμ από την πόλη Οζουργκέτι.[1][2][3] Το κτίριο είναι αναγνωρισμένο ως Αμετακίνητο Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Γεωργίας.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπάρχει ένας θρύλος για την κατασκευή της εκκλησίας. Λέγεται ότι ένα Ντέβι τυραννούσε το χωριό Άτσι. Το Ντέβι είναι ζωόμορφο πλάσμα των Γεωργιανών παραδόσεων, είναι τριχωτό και έχει πολλά κεφάλια, από 3 έως και 100, και αν του κόψουν ένα βγάζει καινούριο στη θέση του. Οι κάτοικοι του χωριού ζήτησαν βοήθεια από τον Άγιο Γεώργιο, ο οποίος τους άκουσε και σκότωσε το τέρας. Οι ευγνώμονες άνθρωποι ήθελαν να χτίσουν μία εκκλησία για ευχαριστία. Ένας οιωνός από περιστέρια τους κατεύθυνε να χτίσουν την εκκλησία στην τοποθεσία που βρίσκεται.
Η εκκλησία του Άτσι χτίστηκε στα τέλη του 13ου αιώνα ή στις αρχές του 14ου αιώνα, αργότερα τοποθετήθηκε νέα στέγη, ανακαινίστηκε και χτίστηκε ένα τείχος γύρω της. Οι πρώτες γραπτές αναφορές για την εκκλησία είναι από το δεύτερο μισό του 16ου αιώνα.
Το μοναστήρι του Άτσι ευνοήθηκε από τους πρίγκιπες της Γκούρια, ιδιαίτερα από τον Σίμων Α' Γκουριέλι και τον Καϊχόσρο Α' Γκουριέλι τον 17ο αιώνα. Και οι δύο έκαναν σημαντικές δωρεές στην εκκλησία, και ο Καϊκόστρο την όρισε ως μετόχιο για την επισκοπική έδρα του Σεμοκμέντι. Η ηγουμενία του Άτσι τότε ήταν κληρονομική και έμενε στην οικογένεια Σαλουκβάτζε-Τακαισβίλι.
Εξαιρετικό κειμήλιο της εκκλησίας είναι ένας διακοσμημένος ασημένιος σταυρός με μια Γεωργιανή επιγραφή που αναφέρει τη βασίλισσα Ταμάρ.[1] Κατά τη διάρκεια της σοβιετικής περιόδου η οικογένεια Σαλουκβάτζε φύλαξε τον σταυρό και το 2015 τον επέστρεψε στην εκκλησία του Άτσι. [4]
Η εκκλησία του Άτσι αποκαταστάθηκε για χριστιανική χρήση το 1991.[1]
Αρχιτεκτονική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εκκλησία του Άτσι είναι μονόκλιτη, ορθογώνιου σχήματος, χτισμένη από λαξευμένες πέτρες. Είναι χτισμένη σε υπερυψωμένη εξέδρα που περιβάλλεται από ένα ρέμα που καταλήγει στο ποτάμι.[2] Έχει δύο εισόδους, στα δυτικά και στα νότια. Οι πόρτες είναι διακοσμημένες με ανάγλυφους σταυρούς.[3]
Το εσωτερικό της εκκλησίας είναι πλήρως τοιχογραφημένο από τον 13ο αιώνα. Ορισμένες σπανίζουν από εικονογραφική άποψη, όπως εκείνη που απεικονίζει τον Ιωσήφ και τον Ιωακείμ. Απεικονίζονται σκηνές από τη ζωή του Αγίου Γεωργίου και του Χριστού. Συνοδεύονται από επιγραφές στα Γεωργιανά και στα ελληνικά, όπως μία που αναφέρει κάποιον ονόματι Ονήσιμος, έναν Τραπεζούντιο που ίσως ήταν ζωγράφος. Μια Γεωργιανή επιγραφή στο ασομταβρούλι, που βρίσκεται στην ανατολική πρόσοψη, λέει: «Άγιε Γεώργιε ευλόγησε τους άρχοντες Σαγκίρ, Ράτι και Ουσάνιαν, και ευλόγησε τον Νικολόζ του Άτσι και τους χτίστες Μικέλ και Μκχετσίτζε». [1] [5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 "აჭის ეკლესია [Achi Church]". ენციკლოპედია საქართველო, ტ. 1 [Encyclopaedia Georgia, Vol. 1] (in Georgian). Tbilisi. 1997. p. 277.
- ↑ 2,0 2,1 «აჭის წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესია ( ივერიის ღვთისმშობლის ხატის სახელობის დედათა მონატერი 2007 წლიდან)». wikimapia.org (στα Γεωργιανά). Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 «აჭის წმ. გიორგის ეკლესია». www.dzeglebi.ge. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2019.
- ↑ «В Ачийский храм возвращён крест святой царицы Тамары» (στα ru). Pravoslavie.ru. 30 October 2015. http://www.pravoslavie.ru/87259.html. Ανακτήθηκε στις 15 April 2017.
- ↑ Gamkrelidze, Gela, επιμ. (2013). «აჭვი [Achvi]». qarTlis cxovrebis topoarqeologiuri leqsikoni (PDF) (στα Γεωργιανά) (1st έκδοση). Tbilisi: Georgian National Museum. σελ. 71. ISBN 978-9941-15-896-4.