Μομεταζόνη
Η μομεταζόνη, επίσης γνωστή ως φουροϊκή μομεταζόνη, είναι στεροειδές φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ορισμένων δερματικών παθήσεων, της αλλεργικής ρινίτιδας και του άσθματος.[1][2][3] Συγκεκριμένα χρησιμοποιείται για την πρόληψη και όχι για την αντιμετώπιση κρίσεων άσθματος.[1] Μπορεί να εφαρμοστεί στο δέρμα, να εισπνευσθεί ή να χρησιμοποιηθεί στη μύτη.[1][2][3]
Ονομασία IUPAC | |
---|---|
(9R,10S,11S,13S,14S,16R,17R)-9-chloro-17-(2-chloroacetyl)-11-hydroxy-10,13,16-trimethyl-3-oxo-6,7,8,9,10,11,12,13,14,15,16,17-dodecahydro-3H-cyclopenta[a]phenanthren-17-yl furan-2-carboxylate | |
Κλινικά δεδομένα | |
Εμπορικές ονομασίες | Nasonex, Asmanex, Elocon |
Δεδομένα άδειας |
|
Κατηγορία ασφαλείας κύησης |
|
Οδοί χορήγησης | Τοπικά, ενδορρινικά (ρινικό σπρέι) |
Κυκλοφορία | |
Κυκλοφορία |
|
Φαρμακοκινητική | |
Βιοδιαθεσιμότητα | Το ρινικό σπρέι είναι μη ανιχνεύσιμο στο πλάσμα, αλλά η βιοδιαθεσιμότητα του φαρμάκου κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα με την φλουτικαζόνη. |
Πρωτεϊνική σύνδεση | 98% με 99% |
Μεταβολισμός | Συκώτι |
Βιολογικός χρόνος ημιζωής | 5.8 ώρες |
Κωδικοί | |
Αριθμός CAS | 83919-23-7 105102-22-5 83919-23-7 |
PubChem | CID 441335 |
DrugBank | DB00764 |
ChemSpider | 390090 |
UNII | 8HR4QJ6DW8 |
KEGG | D08227 |
ChEBI | CHEBI:CHEBI:6970 |
ChEMBL | CHEMBLChEMBL1201404 |
Χημικά στοιχεία | |
Χημικός τύπος | C22H28Cl2O4 ως μομεταζόνη C27H30O6Cl2 ως φουροϊκή μομεταζόνη |
Μοριακή μάζα | 427.4 g/mol |
CC1CC2C3CCC4=CC(=O)C=CC4(C3(C(CC2(C1(C(=O)CCl)O)C)O)Cl)C ως μομεταζόνη
|
Συχνές παρενέργειες όταν χρησιμοποιείται για το άσθμα περιλαμβάνουν την κεφαλαλγία, τον πονόλαιμο και τις άφθες.[1] Συχνές παρενέργειες όταν χρησιμοποιείται στη μύτη περιλαμβάνουν τις λοιμώξεις της ανώτερης αναπνευστικής οδού και τις ρινορραγίες.[3][4] Συχνές παρενέργειες όταν εφαρμόζεται στο δέρμα περιλαμβάνουν τη ακμή, την δερματική ατροφία και τον κνησμό.[2] Λειτουργεί μειώνοντας τη φλεγμονή.[1]
Η φουροϊκή μομεταζόνη πατενταρίστηκε το 1981 και τέθηκε σε ιατρική χρήση το 1987.[5] Διατίθεται ως γενόσημο φάρμακο.[6] Η μηνιαία παροχή του εισπνευστήρα στο Ηνωμένο Βασίλειο κοστίζει στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας περίπου £30 ενώ το ρινικό σπρέι λιγότερο από £2, το 2019.[6] Το 2016 ήταν το 165ο πιο συνταγογραφουμενό φάρμακο στις Ηνωμένες Πολιτείες με περισσότερες από 3 εκατομμύρια συνταγογραφήσεις.[7]
Ιατρική Χρήση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η φουροϊκή μομεταζόνη χρησιμοποιείται στη θεραπεία φλεγμονωδών δερματοπαθειών (όπως το έκζεμα και η ψωρίαση) (τοπική μορφή), η αλλεργική ρινίτιδα, το άσθμα για ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται σε λιγότερο ισχυρά κορτικοστεροειδή και φίμωση του πέους. Όσον αφορά την ισχύ, είναι πιο ισχυρό από την υδροκορτιζόνη και λιγότερο ισχυρό από τη δεξαμεθαζόνη.
Ορισμένα στοιχεία υποδηλώνουν τη χρήση μομεταζόνης για βελτίωση των συμπτωμάτων σε παιδιά με υπερτροφία αδενοειδών εκβλαστήσεων (κρεατάκια).
Η μομεταζόνη χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της φλεγμονής και του κνησμού σε δερματικές παθήσεις που ανταποκρίνονται στη θεραπεία με γλυκοκορτικοειδή, όπως η ψωρίαση και η ατοπική δερματίτιδα.
Το ρινικό σπρέι χρησιμοποιείται σε άτομα ηλικίας άνω των δύο ετών για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της αλλεργικής ρινίτιδας και άλλων αλλεργιών (πολυετής αλλεργική ρινίτιδα), συμπεριλαμβανομένης της ρινικής συμφόρησης, του κνησμού, του φτερνίσματος και της θεραπείας των ρινικών πολυπόδων.
Δεν χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του κοινού κρυολογήματος.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Mometasone Furoate Monograph for Professionals». Drugs.com (στα Αγγλικά). American Society of Health-System Pharmacists. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2019.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Mometasone Furoate topical Monograph for Professionals». Drugs.com (στα Αγγλικά). American Society of Health-System Pharmacists. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Mometasone Furoate eent Monograph for Professionals». Drugs.com (στα Αγγλικά). American Society of Health-System Pharmacists. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2019.
- ↑ Abelovska, Jana. «Nasonex Nasal Spray». c-Pharmacy (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2024.
- ↑ Fischer, Jnos· Ganellin, C. Robin (2006). Analogue-based Drug Discovery (στα Αγγλικά). John Wiley & Sons. σελ. 488. ISBN 9783527607495.
- ↑ 6,0 6,1 British national formulary : BNF 76 (76 έκδοση). Pharmaceutical Press. 2018. σελ. 265. ISBN 9780857113382.
- ↑ «The Top 300 of 2019». clincalc.com. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2018.